Մարուքյանը պատրաստվում է նախարար դառնալ Հայաստանի «վտարանդի կառավարությունում»

Հունաստանը կհամագործակցի Հայաստանի հետ պաշտպանության ոլորտում՝ հաշվի առնելով Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության դասերը։ Այս մասին հայտարարել է Հունաստանի պաշտպանության նախարար Նիկոս Դենդիասը։

Այն, որ «Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտությունն» արդեն ընկալվում է որպես «քաղված դաս», ոչ միայն Երևանի, այլև Ստեփանակերտի իշխանությունների «վաստակն» է, որոնք օր ու գիշեր խոսում են «նոր իրողությունների» մասին։

Ղեկավարության մշտական ​​զիջումներից ու քայլերից հասարակությունն արդեն ձեռք է բերել ցավալի իմունիտետ և նույնիսկ “թմրամոլություն”։ Մարդիկ արդեն կայֆ են ստանում, երբ իշխանությունները մեկ հայտարարությամբ ու գրչի մի հարվածով հրաժարվում են իրական իրավունքներից, տարածքներից, շահերից ու պահանջներից՝ դա հիմնավորելով նրանով, որ հիմա նոր իրողություններ են, և կարող էր ավելի վատ լինել։ Այդպես էր 2020 թվականին Արցախում, երբ Նիկոլ Փաշինյանը, արդարացնելով նոյեմբերի 9-ի ամոթալի փաստաթղթի ստորագրումն ու Արցախի հանձնումը, ասաց, որ պատերազմը շարունակելը կարող էր հանգեցնել 35 հազար մարդու մահվան։

Հետո Ալիեւը մի քանի անգամ խոստովանեց, որ իրենք այլեւս պայքարելու ուժ չունեին, եւ եթե Փաշինյանը գրչի մեկ հարվածով Քաշաթաղն ու Քարվաճառը չտար, ​​Բաքվի համար այնտեղ շատ դժվար կլիներ։

2021 թվականի ամռան ընտրություններից հետո Փաշինյանի կառավարությունը գործնականում չի խոսում Ղարաբաղի մասին՝ ամեն ինչ անելով, որ նույնիսկ միջազգային մերձավոր գործընկերներն Արցախի մասին խոսեն որպես «քաղված դասի»։

Այժմ իշխանությունը, Ալիևին “պաս” տալով, հայտարարում է 4 գյուղական անկլավներ «առաջին փուլում» հանձնելու անհրաժեշտության մասին։ Հասարակությունը, արդեն համակերպվելով սրա հետ, քննարկում է, թե ինչ կլինի հետո՝ Գեղարքունիք, Սևան, Կոնդ, ամբողջ Երևան։ Արդեն քննարկում են, թե Կոնսերվատորիան ում է վաճառվել, հետո ինչ կոչվելու է Հանրապետության հրապարակը։ «Այո, այո, ավելին», ասում է հասարակությունը մոզախիզմի տենդի մեջ:

Այս ֆոնին հատկապես ցինիկ է թվում հատուկ հանձնարարությունների գծով հեռացած խորհրդական Էդմոն Մարուքյանի հայտարարությունը, թե «վերջին կաթիլը սահմանադրական բարեփոխումների գործընթացի հետ անհամաձայնությունն էր»։

Մարուքյանը նոյեմբերի 9-ի հայտարարությանն աջակցող մյուսների հետ 2023 թվականի նոյեմբերին հայտարարեց, որ «խաղաղության պայմանագրի» տեքստում արցախցիների վերադարձի մասին խոսք չկա, քանի որ այդ հարցը «պետք է լուծի ՄԱԿ-ը և այլ կազմակերպություններ»։ Նա կտրականապես արգելել է նաեւ Արցախի պետական ​​կառույցների գործունեությունը Հայաստանում։ «Հայաստանի տարածքում չպետք է լինեն այլ երկրների պետական ինստիտուտներ, եթե դրանք դիվանագիտական ​​ներկայացուցչություններ չեն։ Հայաստանի անվտանգության համատեքստում ՀՀ տարածքում նման ինստիտուտներ ստեղծելը սխալ է, կարող են լինել վտարանդի կառավարություններ, բայց Հայաստանի Հանրապետությունը դրանց հետ գործ չունի»,- ասաց Մարուքյանը։

Հիմա նա ասում է, որ «դեմ է պետականության հիմքերի վերանայմանը։ Այս պետությունը՝ Հայաստանի Հանրապետությունն է, երրորդը չէ, չորրորդը չէ»,- ասաց Մարուքյանը։

Գուցե Մարուքյանն արդեն պատրաստվում է Հայաստանի «վտարանդի իշխանությանը» անդամակցելո՞ւն։ Որ տալիս ես, ստիպված ես մինչեւ վերջ տալ։

Նաիրա Հայրումյան