«Պայմանագիրը» կստորագրվի նոյեմբերի 9-ին. Հայաստանը հրաժարվեց իր իրավունքներից

  • 11:38 01.11.2024

Երեկ Արարատ Միրզոյանը մի շարք հայտարարություններ արեց, որոնք, ինչպես ասում էր Իգոր Մուրադյանը, կգրվեն ազգային անպատվության պատմության մեջ։

Նա, փաստորեն, հայտարարեց, որ Արցախի հիմնախնդիրը և ցեղասպանության հարցն այլևս Հայաստանի արտաքին քաղաքականության առաջնահերթությունները չեն։ Այժմ առաջնահերթությունները, ինչպես ասվեց, դիվանագիտական ​​հարաբերություններ հաստատելն են Ադրբեջանի և Թուրքիայի հետ, հաղորդակցությունների բացումը և Հայաստանը “խաչմերուկի” վերածելը։

Նրա մեկ այլ գործընկեր՝ էկոնոմիկայի նախարար Պապոյանը, «հաստատեց», որ քաղաքական հարցերի բոլոր պատասխանները պետք է փնտրել էկոնոմիկայի և միայն էկոնոմիկայի մեջ։

Կարծես Միրզոյանն ու Պապոյանն իրենց ավելի խելացի են համարում, քան Էրդողանն ու հազարամյա հորդայի դիվանագիտությունը, որը գլխավորը համարում է ոչ թե տնտեսությունն ու առևտուրը, այլ տարածքներն ու պատմական իրավունքները նրանց նկատմամբ։ Միրզոյանի, Պապոյանի և Փաշինյանի նման փայլուն կրթություն չստացած Էրդողանն ու Հորդայի դիվանագիտությունը Հայաստանից պահանջում են զիջել իր բնածին, միջազգայնորեն ճանաչված իրավունքները։

Հորդան, որը գրավել է տարածքը և հայերին վտարել իրենց պատմական տարածքից, գիտի, որ իրավունք չունի այս տարածքի նկատմամբ, և առանց իրավունքների պարզապես զավթիչ է, որը գրավել է ուրիշի հողերը։ Ու ոչ ոք չի ճանաչի Հորդայի իրավունքն այս հողերի նկատմամբ, քանի դեռ հայերն իրենք չեն հանձնել բանալիները։

Պատահական չէ, որ Բաքուն, Մոսկվան և Անկարան ամեն օր պահանջում են հրաժարվել Հայաստանի անկախության հռչակագրից, որտեղ ամրագրված են հայկական իրավունքները։ Աշխարհի ոչ մի երկիր կամ միջազգային կազմակերպություն հրապարակայնորեն չի դիմել Հայաստանին՝ սեփական Անկախության հռչակագրից հրաժարվելու պահանջով։ Միջազգային հանրությունը դրանք ճանաչում է որպես հայ ժողովրդի անքակտելի իրավունքներ։

Բայց Միրզոյանը երեկ պատրաստակամություն է հայտնել զիջել բոլոր իրավունքները։ Նա ասել է, որ մնում է քննարկել 1-2 չհամաձայնեցված կետեր և համաձայնագիր ստորագրել Բաքվի հետ՝ հիմնված «Ալմա-Աթայի 1991 թվականի հռչակագրի» վրա։ Բաքուն անմիջապես հիշեցրեց, որ 1-2 կետերը վերաբերում են Հայաստանի Սահմանադրությանը։ Հետևաբար, Հայաստանը համաձայնեց Սահմանադրությունից հանել Անկախության հռչակագրի հղումը։ Այսինքն՝ կամավոր հրաժարվում է իրավունքներից, որոնք մեզ փոխանցվել են մեր նախնիների բազմաթիվ սերունդներից։

«Պայմանագիրը», ըստ ամենայնի, կստորագրվի նոյեմբերի 9-ին, որպեսզի այս օրը ներառվի «նոր հայերի» օրացույցում որպես «խաղաղության հաստատման», այլ ոչ թե 2020 թվականի խայտառակ հանձնման օր։ Դրանից հետո՝ նոյեմբերի 11-ին, կարելի է գնալ Բաքու և հեծանիվ քշել Պրիմորսկի բուլվարով։

Բայց նրանք, ովքեր լավ գիտեն պատմությունը, պետք է իմանան, թե ինչպիսին է սեփական ժողովրդի հարյուրավոր սերունդների իրավունքները զիջողների ճակատագիրը։ Ռենեգատությունը դաժան դատավճիռ է սեփական անձի նկատմամբ:

Նաիրա Հայրումյան

f