Brent նավթի գինը հատել է բարելի համար 60 դոլարի հոգեբանական նշագիծը։ Ռուսաստանի համար, որի տնտեսությունը կախված է ածխաջրածիններից, սա պարզապես վատ լուր չէ, այլ աղետի նախանշան։ Գները շարունակում են անկում ապրել, և թրեյդերները զգուշացնում են, որ Սաուդյան Արաբիան որոշել է երկարատև գնային պայքար իրականացնել, և Մոսկվան կլինի առաջին զոհերից մեկը։ Այս մասին հաղորդում է Investing.com պորտալը՝ հղում անելով Bloomberg-ին։
Բրենտը 60 դոլարից ցածր է. անկումը շարունակվում է Լոնդոնի ICE բորսայի տվյալներով՝ 2025 թվականի մայիսի 1-ին Բրենտ նավթի հուլիսյան ֆյուչերսների գինը նվազել է՝ հասնելով մեկ բարելի համար 59.44 դոլարի։ Սա վերջին երեք շաբաթվա ընթացքում առաջին խոշոր անկումն է։ Վերջին անգամ Brent նավթի գինը 60 դոլարից ցածր է եղել ապրիլի 9-ին, և այժմ պարզ է, որ դա միտում է։
Ռուսաստանի համար նավթի գների անկումը նշանակում է ուղղակի բյուջետային կորուստներ։ Բյուջեն հիմնված է մեկ բարելի համար 70 դոլար գնի վրա, իսկ Brent-ի ներկայիս գինը արդեն գրեթե 15%-ով ցածր է այս մակարդակից։ Ռուսական Urals նավթը վաճառվում է նույնիսկ ավելի էժան՝ մոտ 50-55 դոլար մեկ բարելի համար, ինչը սպառնում է ոչ միայն ընթացիկ ծախսերին, այլև Կրեմլի բոլոր միջնաժամկետ բյուջետային ծրագրերին։
Ռիադը ձգտում է ամրապնդել հարաբերությունները Դոնալդ Թրամփի հետ, ով կրկին ճնշում է գործադրում ՕՊԵԿ+-ի վրա՝ վառելիքի գները իջեցնելու համար։ Միաժամանակ, Թրամփը փորձում է Իրանը վերադարձնել շուկա, ինչը մեծացնում է Սաուդյան Արաբիայի ցանկությունը՝ մաքրել շուկան մրցակիցներից։
Այս քաղաքականությունը կազդի նաև Բաքվի վրա, որն ակտիվորեն փնտրում է «ներդրումներ»՝ ենթադրաբար «Ղարաբաղի վերականգնման» համար, մինչդեռ իրականում փորձում է օրինականացնել բնիկ հայ բնակչության տեղահանություն ու օկուպացիան։ Ներդրումները գետի պես չեն հոսում, և չնայած որոշակի նախագծեր կառուցվում են, Ալիևը կցանկանար ավելի եռանդուն տեմպեր։ Բայց նրանց համար գումար չկա, հատկապես որ «դարի պայմանագրերը» դանդաղորեն չեղյալ են հայտարարվում։
Եվրոպացիները այլևս չեն թաքցնում իրենց բացասական վերաբերմունքը Ադրբեջանի նկատմամբ, և չնայած եվրահանձնակատար Կայա Կալլասը վերջերս այցելել է Բաքու և նույնիսկ Ադրբեջանին անվանել բարեկամ երկիր, Եվրոպայի գործողությունները սահմանափակվում են Եվրախորհրդարանի բանաձևերով, իսկ վերջերս՝ ԵԽԽՎ գլխավոր քարտուղարի՝ Ադրբեջանի վերաբերյալ կոշտ հայտարարությամբ։
Մինչ այդ, Ալիևը ԵՄ-ից գանգատել է ֆինանսավորման և երկարաժամկետ գազային պայմանագրերի հարցերում իրական առաջընթացի բացակայության մասին, ինչը «կարող է ստիպել Ադրբեջանին դիմել այլընտրանքային շուկաների՝ հարավի և արևելքի կողմերը»։
Այլ կերպ ասած, Բաքուն և Մոսկվան կարող են հայտնվել ֆինանսական թակարդում, եթե Իրանը վերադառնա նավթի և գազի շուկա, գները նվազեն, և Եվրոպան գազ գնի ուրիշներից։