Պատրիարք Կիրիլը և Մեհրիբան Ալիևան կճանաչեն ամեն ինչ, բացի հայ «նախնիներից»

Մոսկվայի պատրիարք Կիրիլը ժամանել է Բաքու և Մեհրիբան Ալիևային պարգևատրել Սուրբ Օլգայի շքանշանով։

Իհարկե, Ադրբեջանի առաջին փոխնախագահի պարգևատրումը, ով ոչնչացնում է Արցախում հին քրիստոնեական եկեղեցիները, վրդովմունք առաջացրեց հայ ժողովրդի մոտ, ով համարվում է քրիստոնեությունը որպես պետական ​​կրոն ընդունած առաջին էթնիկ խումբը։ Ինչպես և ռուս քահանաների վարքագիծը 2020 թվականից հետո, երբ հանկարծակի սկսվեց հին հայկական եկեղեցիների «ալբանացումը» և դրանց «ուղղափառ» հռչակումը, վաղուց ի վեր հայերի մոտ անթաքույց զզվանքի զգացում է առաջացնում։

Ռուս և ադրբեջանցի ժողովուրդների պատմությունը շատ երկար չէ, և ռուսների ու ադրբեջանցիների ինքնության որոնումները մինչ օրս անհաջող են եղել։ Ռուսները չեն կարողանում պարզել իրենց արմատները. օրինակ՝ վերջերս հայտնվեց մի ուսումնասիրություն, որ բոլոր ռուս ազնվականներն ունեն թաթարական արմատներ։ Մյուս կողմից, ռուսները կցանկանային ավելի շատ կապված լինել ոչ թե Հորդայի հետ (այո, մենք թեք աչքերով ասիացիներ ենք), այլ իրենց հյուսիսային հարևանների՝ վիկինգների հետ, ահա թե ինչու օլգաները, օլեգները և հյուսիսային մյուս իշխանները սրբազանացված են։

Իրենց հերթին, ադրբեջանցիները չեն կարողանում հասկանալ, թե ովքեր են իրենք՝ թուրքեր, շիա պարսիկներ, թե քրիստոնյա Ալբանիայի, այսինքն՝ ուղղափառ աշխարհի մի մասի ժառանգներ։ Վերջերս Վատիկանում նույնիսկ Ադրբեջանը անվանեցին ամենահին քրիստոնեական երկիր՝ առանց հայերի մասին հիշատակելու։

Ե՛վ ռուսները, և՛ ադրբեջանցիները դժկամությամբ են ընդունում հայերի դերը իրենց ազգային ձևավորման գործում։ Օրինակ՝ Թուրքիան ընդունեց այդ դերը՝ մի քանի տարի առաջ թույլատրելով գենետիկական թեստեր, որոնք ցույց տվեցին, որ գրեթե յուրաքանչյուր երկրորդ «թուրքի» մեջ կա հայ։

Բայց ռուսները համառորեն հրաժարվում են ընդունել սա, ինչը ստւպում է նրանց ոչնչացնել հայկական ամեն ինչը։ Ահա թե ինչու Կիրիլը քրիստոնեական եկեղեցիների կործանիչ Մեհրիբանին պարգևատրել Վարյագյան իշխանուհի Օլգայի շքանշանով, այլ ոչ թե Աննա Բյուզանդացու, որի շնորհիվ Ռուսաստանը, որն այն ժամանակ դեռևս Կիևյան էր, մկրտվեց և հնարավորություն ստացավ դառնալու քրիստոնեական քաղաքակրթության մաս։ Պետք է ասել, որ նա այդպես էլ չօգտվեց այս հնարավորությունից։

Աննա Բյուզանդացին բյուզանդական իշխանուհի էր Մակեդոնական դինաստիայից, Կիևի մեծ իշխան Վլադիմիր Սվյատոսլավիչի կինը, որը Ռուսիայի մկրտիչն էր։

Ռուսերի կողմից Ղրիմի հունական Կորսուն քաղաքի գրավումից հետո, բյուզանդական կայսր Բարսեղ II-ի քույրը որպես կին ուղարկվեց իշխան Վլադիմիրի մոտ՝ Բյուզանդիային ռուսական ռազմական օգնության մասին պայմանագրի պայմանները կատարելու համար։

Հանդիպման ժամանակ Աննան համոզեց Վլադիմիր Սվյատոսլավիչին ընդունել քրիստոնեությունը։ Կորսունը Բյուզանդիային վերադարձնելով, իշխան Վլադիմիրը և Աննան վերադարձան Կիև, որտեղ նա սկսեց մկրտել ժողովրդին։ 11-րդ դարի սիրիացի պատմաբան Յահյա Անտիոքցին նշել է, որ Աննան ջանասիրաբար մասնակցել է Ռուսիայում ուղղափառության տարածմանը՝ «կառուցելով բազմաթիվ եկեղեցիներ»։

Բյուզանդական կայսրերի Մակեդոնական դինաստիան պատմագրության մեջ կոչվում է Հայկական դինաստիա, քանի որ այս դինաստիայի օրոք մի շարք բյուզանդական կայսրեր (ներառյալ դինաստիայի հիմնադիր Բարսեղ I-ը), ռազմական վերնախավի և պաշտոնյաների շատ ներկայացուցիչներ հայկական ծագում ունեին։

Կայսրի նախնիների պատմությունը պարունակվում է այսպես կոչված «Թեոփանեսի հաջորդների» տարեգրության մեջ։ Բարսեղ Մակեդոնացու՝ նրա թոռը՝ կայսր Կոստանդին VII Պորֆիրոգենիտի մասին գլխի հեղինակը նշում է, որ Բարսեղի նախնիները 5-րդ դարի երկրորդ կեսին Հայաստանից փախել են Բյուզանդիա։

Ռուսներն ու ադրբեջանցիները համաձայն են ընդունել իրենց «ազգակցական կապը» սատանայի հետ, բայց ոչ հայերի հետ։ Այսպիսով, զարմանալի բան չկա նրանում, որ Ռուսիո պատրիարքը պարգևատրում է Ադրբեջանի փոխնախագահին Հայկական աշխարհի սրտում քրիստոնեական եկեղեցիների ոչնչացման համար։