Եռամյա պատերազմ և Արցախի օկուպացիա. ո՞ւմ է Ալիեվը ցույց տալու

Այսօր 44-օրյա, բայց իրականում՝ 3-ամյա պատերազմի մեկնարկի օրն է, որն ավարտվում է Արցախի օկուպացմամբ։ Ոչ թե ժողովրդին ենթարկելով, ինչպես ակնկալում էին Ալիևն ու իր կամակատարները, այլ հող զավթելով։

Արցախից հայերի արտագաղթը իշխանությունների կողմից չի կազմակերպվել, մարդիկ չեն հավաքվել ընդհանուր որոշում կայացնելու համար. յուրաքանչյուր ընտանիք ինքն է որոշել՝ ապրել մի երկրի լծի տակ, որը նույնիսկ վերջին օրով կրակի մեջ սպանել է մի քանի հարյուր ապստամբ հայ տղամարդկանց, թե՞ ժամանակավորապես լքել իրենց նախնիների երկիրը։

Ստեփանակերտից Գորիս ճանապարհը խցանված է որոշում կայացրած մարդկանցով։ Մնացածները պատրաստվում են հեռանալ։ Ստեփանակերտի տների կեսում ջուրն անջատվել է, այսօր կանջատվի ինտերնետը։ Վերջին հիվանդներին ու վիրավորներին տարհանում են հիվանդանոցներից։

Ալիևը Բլինքենին ասում է, որ պատրաստ է ՄԱԿ-ի ներկայացուցիչներին հրավիրել Ղարաբաղ։ Նրա օգնականը՝ դիակի դեմքով, խոսում է «ինտեգրման» պատրաստակամության մասին և հերքում՝ Բաքուն չի ստիպում հայերին հեռանալ։

Ո՞վ կմնա Արցախում։ Իհարկե, կարող են ինչ-որ մասովկա բերել: Կամ «բացահայտել» գործակալներին, ովքեր տարիներ շարունակ աշխատում են Արցախում և Հայաստանում հայկական քողի տակ։ Ինչպես 44-օրյա պատերազմի ժամանակ Շուշիյում և բանակում։ Քանի՞ հայկական անձնագիր է տրվել նման գործակալներին։ Սա երբևէ պարզ կդառնա՞:

Երեք տարի Արցախը կռիվ է տվել երկու կայսրությունների և 2 չպետությունների հետ՝ 44 օր ռազմական գործողություններ, հազար մարդու մահ, սրբազան տարածքների կորուստ, շրջափակում, սով, ռուս «խաղաղապահների» օգնություն թշնամուն, «Արցախի ճանաչում որպես Ադրբեջանի մաս» Պուտինի և Փաշինյանի կողմից, ագրեսիա՝ սեպտեմբերի 19-ին, ողբերգություն՝ սեպտեմբերի 24-ին և… 36 ժամ Գորիս տանող ճանապարհին։

Ռուս խաղաղապահները նույնպես պատրաստվում են ճանապարհ ընկնել, հավանաբար Հյուսիսային Կիպրոս՝ թուրքական համայնքը հույներից փրկելու համար: Թեեւ Վրաստանը հավանաբար ավելի մոտ է։ Այնտեղ էլ փրկելու բան կա։

Ալիևը հպարտությամբ ցույց կտա ՄԱԿ-ի մարդու իրավունքների գերագույն հանձնակատար Թուրքին և ԵԱՀԿ գործող նախագահ Օսմանիին Շուշիի հայկական եկեղեցին, որը վերածվել է մզկիթի։ Նրանք հավանությամբ գլխով  կանեն։

Իսկ Երեւանում Սեբաստիայի, Մալաթիայի ու Զեյթունի կողքին կհայտնվի փոքրիկ Ստեփանակերտը։ Կամ ​​չի հայտնվի: