Ինչ եղավ գազի հետ. Բրյուսելի հանդիպումից առաջ ինչ-որ մեկն ուզում էր «գոլորշի բաց թողնել»
- 15:12 10.07.2023
Շաբաթ օրը հայտնի դարձավ, որ Ստեփանակերտում գազ է հայտնվել. մեքենաները շարվել են գազալցակայանների մոտ, Արցախգազի աշխատակիցները սպառողներին զգուշացրել են մոտալուտ գազամատակարարման մասին։ Բայց հետո գազը դադարեց։ Կառավարության ներկայացուցիչներն ասացին, որ Արցախի հետ շփումներ չեն եղել ո՛չ գազը միացնելու, ո՛չ էլ անջատման ժամանակ։
Ղարաբաղյան շարժման ակտիվիստ Գագիկ Ավանեսյան՝ Արցախի նախագահին առընթեր հասարակական խորհրդի անդամ, ապաշրջափակման Համաժողովրդական շարժման շտաբի նախաձեռնող խմբի անդամ, ձեռնարկատեր․
-Ի՞նչ եղավ գազի հետ, և արդյոք այս իրադարձությունները կապված են Բրյուսելում կայանալիք բանակցությունների հետ։
-Գազամատակարարման վերսկսման և դրա դադարեցման հետ կապված իրավիճակը գովազդային արշավ է, բրյուսելյան հանդիպումից առաջ «գոլորշի բաց թողնելու» մի տեսակ փորձ։ Ռուսական կողմը Ադրբեջանի հետ մտադիր է սաբոտաժի ենթարկել բրյուսելյան հանդիպումները։ Պատահական չէ նաև, որ Մարիա Զախարովան քննադատել է Ֆրանսիայի նախագահին, և գուցե այդ քննադատությունը կկիրառվի Մակրոնի նկատմամբ։ Նաև կարծում եմ, որ Պուտինն ու Ալիևը կփորձեն փոխել բանակցությունների ձևաչափը Բրյուսելում։ Եվ այս ամենը գալիս է Ուկրաինայում տիրող իրավիճակից, ինչպես նաև Թուրքիայի վերջին գործողություններից՝ գերիներին Ուկրաինա վերադարձնելու ուղղությամբ։ Այսինքն՝ Թուրքիան տեսավ, որ կշեռքը ուկրաինական կողմ է թեքվում։ Իսկ Ռուսաստանը, հասկանալով, որ Եվրոպայի հետ «ոչինչ չի ստացվի», ամբողջ ուժով կփորձի բավարարել իր կայսերական հավակնությունները Կովկասում, որպեսզի իր ազդեցության գոտում պահի գոնե Կովկասի հարավը։
Այս իրավիճակում ամեն ինչ կախված է հայ վերլուծաբանների ու դիվանագետների ճիշտ ու ակտիվ աշխատանքից։ Թեեւ նրանց գործողությունները կասկածներ են հարուցում, որ Հայաստանի իշխանության մեջ նստած են ոչ ադեկվատ մարդիկ կամ արտաքին ազդեցության գործակալներ։ Օրինակ՝ նրանց գործողությունները հանգեցրին Հաքարի կամրջի վրա ադրբեջանական անցակետի օրինականացմանը։ Ինչո՞ւ երկրորդ անգամ դիմեցին քրեական դատարան անցակետի հարցով, թեեւ անհրաժեշտ էր Անվտանգության խորհրդ դիմել (նկատի ունենք Միջազգային դատարանի հուլիսի 6-ի որոշումը)։
– Բաքվի վրա ճնշում կա՞ եւ ո՞ւմ կողմից։
-Այսօր Բաքվի վրա ակնհայտ ճնշում չեմ տեսնում: Իսկ եթե կա, ապա միաձույլ չէ։ Բայց, ընդհանուր առմամբ, կա մի իրավիճակ, երբ յուրաքանչյուր խաղացող ցանկանում է իր համար ինչ-որ բան պոկել, հատկապես գլոբալ հարցերում՝ իսկ դրանք Ուկրաինան ու Չինաստանն են։ Հատկապես Ուկրաինան, և ամբողջ գալիք շաբաթվա ընթացքում, ինչ էլ որ անենք, աշխարհը քննարկելու է Ուկրաինայի խնդիրը. այնտեղ որոշվում է նոր աշխարհակարգի հարցը։
Հայկական քաղաքականությունը պետք է աշխատի, որպեսզի գլոբալ քննարկումների ընթացքում առաջին պլան մղվի նաեւ Արցախի հարցը։ Բայց, միևնույն ժամանակ, ուկրաինական հարցի լուծումը չպետք է պրոյեկտել Արցախի հարցի վրա։ Օրինակ՝ տարածքային ամբողջականության խնդիրը իր ներկայիս պատկերացումներով։