«Արցախի ինքնորոշման խնդիրը պետք չէ մղել երկրորդ պլան։ Դրա մասին պետք է միշտ խոսել, քայլեր ձեռնարկել այս ուղղությամբ»,- Step1.am-ին տված հարցազրույցում ասել է Արցախի նախագահին առընթեր հասարակական խորհրդի և Միջանցքի ապաշրջափակման Համաժողովրդական շարժման շտաբի նախաձեռնող խմբի անդամ Գագիկ Ավանեսյանը։
«2020 թվականի աշնանային պատերազմը նպատակ ուներ զրոյացնել այն բոլոր աշխատանքները, որոնք կատարվել են՝ սկսած Ղարաբաղյան շարժումից՝ Արցախի ինքնորոշմանը հասնելու համար։ Հայաստանի իշխանությունները խոսում են Արցախի հարցում նշաձողն իջեցնելու մասին. Բայց Հայաստանը՝ ի դեմս Նիկոլ Փաշինյանի, ստիպված է իջեցնել նշաձողը ոչ թե միջազգային հանրության, այլ կոնկրետ Ռուսաստանի, Թուրքիայի, Ադրբեջանի ճնշման տակ։ Այլ բան է, որ Փաշինյանը միջազգային հանրություն տակ նկատի է ունենում այս երկրների ղեկավարներին»,- ասաց Ավանեսյանը։
Նա կարծում է, որ «եկել է ռեստարթի ժամանակը՝ պետք է շարունակել աշխատել Արցախի ինքնորոշման ուղղությամբ, բայց այն կետից, որտեղ մենք եղել ենք մինչև 2016 թվականը»։
«Ավելի ճիշտ կլիներ սկսել այն կետից, երբ ճանաչվեց Կոսովոն։ Այն ժամանակ Հայաստանը պետք է դիմեր միջազգային դատարան՝ Արցախի ճանաչման համար։ Բայց նա չարեց: Արցախի քաղաքական շրջանակներն ինձ չկարողացան բացատրել, թե ինչու նման քայլ չարվեց։ Բայց նման իրավիճակներ շատ են եղել, որոնք հայկական կողմը չի օգտագործել»։
Ավանեսյանը նշեց, որ «այսօր էլ նման իրավիճակ է ստեղծվել, եւ եթե Հայաստանը դիմի միջազգային դատարան՝ ԼՂ-ի ճանաչման համար, ապա դրական արձագանք կլինի»։
«Արցախի հարցը փակուղի տանելով՝ Ադրբեջանի իշխանությունները մեզ ևս մեկ հնարավորություն են տալիս. Աշխարհաքաղաքական շահերի բացատրելը՝ պարզապես արդարանալու փորձ է։ Ոչ ոք չի կարող ասել, թե ինչ են ծրագրում աշխարհաքաղաքական կենտրոնները։ Մի բան հստակ է՝ մենք պետք է մեր քայլերն անենք, օգտագործենք բոլոր միջազգային բանաձեւերը, հատկապես վերջին տարիներին, պահանջենք դրանց կատարումը։ Բայց մենք հստակ տեսնում ենք, որ Հայաստանն ու Արցախի իշխանությունները դա չեն պահանջում։ Ավելին, հայկական քաղաքականությունը պաշտպանում է Ադրբեջանին»։
Որպես թարմ օրինակ՝ նա հիշեցրեց հուլիսի 21-ի Արցախի Ազգային ժողովի ուղերձը, որտեղ արցախցի պատգամավորները կոչ էին անում Հայաստանին դիմել ՄԱԿ՝ պահանջելով «անհապաղ միջոցներ ձեռնարկել Արցախում ռուսական խաղաղապահ առաքելությանը ՄԱԿ-ի մանդատով օժտելու համար»։ Ավանեսյանը խորհրդարանը համարում է «հինգերորդ շարասյուն» Արցախի քաղաքական դաշտում.
«Հայ հասարակությունը պետք է ստիպի իր իշխանություններին՝ Հայաստանին և Արցախին, համարժեք քայլեր ձեռնարկել։ Բայց Արցախի խորհրդարանի հուլիսի 21-ի նիստը ցույց տվեց, որ իշխանությունները հակառակն են անում։ Արցախի խորհրդարանն իր ելույթներով ու հայտարարություններով ոչնչացնում է Արցախում ի սկզբանե քաղաքական և հումանիտար խնդիրները լուծելու հնարավորությունները»,- ասաց ակտիվիստը։
Նրա կարծիքով՝ Արցախի խորհրդարանը «հինգերորդ շարասյուն» է, և խորհրդարանի քաղաքական ուժերի ղեկավարների կողմնակալությունը հանգեցրել է նրան, որ այսպես կոչված «ժողովրդի ընտրյալները» չեն ծառայում ժողովրդին։