Ջրի հարց Ստեփանակերտում․ կա՞ ճգնաժամային պլան

Արցախի համապատասխան մարմինները հայտարարել են հովհարային անջատումների պատճառով ծագող խմելու ջրի խնդրի մասին, եւ Արցախի բնակչությունը էլեկտրաէներգիայի, գազի և սննդի պակասի հետ մեկտեղ փաստացի կանգնել է նոր աղետալի իրաղության առաջ՝ խմելու ջրի պակաս:

Հիշեցնենք, որ 2021 թ. Ստեփանակերտում ևս ջրի լուրջ պակաս կար, ինչը պայմանավորված էր 2020թ. պատերազմի արդյունքով, երբ մայրաքաղաքը սնուցող հիմնական կետերը օկուպացվել են Ադրբեջանի կողմից: Որպես հարցի լուծում առաջարկվել էր Պատարա գետի վրա կարուցել ջրամբար, որի նախագիծը պատրաստ էր դեռևս 2007 թվականից: Ջրամբարը դեռ շինարարության փուլում է, սակայն ջուրն արդեն հասցվել է Ստեփանակերտ։ Ինչպես տեղեկացանք, ջուրն ինքնահոս է գալիս, այդ պատճառով Պատարայից ջուր ստանողներին անջատումներ չեն սպառնում։

Ընդհանուր առմամբ 22 կիլոմետրանոց խողովակաշարի համար, որը ձգվում է Պատարայից դեպի Ստեփանակերտ, ծախսվել է 5 մլդ ՀՀ դրամ: Ի հակառակն ծախսված գումարի, ինչպես նաև այն հայտարարություններին, որ շրջօրյա ջրի հարցը վերջնական կլուծվի մայրաքաղաքում և հարակից բնակավայրերում, փաստացի կրկին կանգնում ենք ջրի խնդրի առաջ։

Հավելենք նաև, որ չնայած հիմնական շեշտադրումը դրվում է մայրաքաղաքի վրա, սակայն արդեն մայիս ամսից ջրի պակասի, որոշ դեպքերում նաև բացակայության հետ են առընչում Արցախի մի շարք համայնքների բնակիչներ: Որոշ համայնքներում ջուրը հասնալի է օրական ընդամենը 1 ժամ:

Ըստ Ստեփանակերտի բնակիչ Ա.Գ-ի, բնականաբար, բնակչությունը վրդոված է, և եթե ինչ-որ չափով հնարավոր է գոյատևել առանց գազի, էլեկտրաէներգիայի, ապա առանց ջրի անհնար է: Բնակչությանը այժմ հետաքրքրում է միայն մեկ հարց, արդյո՞ք հնարավոր չէր համապարփակ լուծում տալ այս խնդրին, եթե ի սկզբանե համապատասխան մարմինները տեղյակ էին, որ հովհհարային անջատումների պատճառով հնարավոր է կանգնենք նման խնդրի առաջ։ Դա լրջագույնս խորացնում է Արցախում տիրող աղետալի վիճակը։ Արդյո՞ք Արցախի իշխանությունը, հաշվի առնելով մոտալուտ աղետը մշակել է միջոցառումներ դրանց հետևանքները մեղմելու ուղղությամբ: