Հայաստանի փաստաբանների պալատի նախկին նախագահ Արա Զոհրաբյանը և Արցախի Փաստաբանների պալատի նախագահ Էրիկ Բեգլարյանը համատեղ հայց են ներկայացրել Վարչական դատարան ընդդեմ ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի։
«Վարչական դատարանին խնդրեցինք անօրինական ճանաչել Փաշինյանի արարքը, նրա բանավոր հայտարարությունը՝ Ղարաբաղը Ադրբեջանի կազմում ճանաչելու վերաբերյալ։ Պահանջում ենք նաև ՀՀ արգելել ՀՀ կառավարության ղեկավարին Արցախը Ադրբեջանի կազմում ճանաչելու ուղղությամբ որևէ գործողություն, այդ թվում՝ փաստաթղթի ստորագրումը»,- ասաց Զոհրաբյանը։
Սա առաջին նման հայցն է դատարանում Արցախի առնչությամբ Փաշինյանի գործողությունների ոչ իրավաչափ լինելու վերաբերյալ։ Այն, որ Փաշինյանը խախտում է Հայաստանի՝ «Արցախի անվտանգության երաշխավորը լինելու» սահմանադրական պարտավորությունները, հայտարարել են Հադրութի հասարակական կազմակերպությունների ներկայացուցիչները։ Իսկ երեկ ՀՀ պաշտպանության նախկին նախարար Դավիթ Տոնոյանը փաստացի մեղադրեց Փաշինյանին իշխանությունը զավթելու մեջ՝ ասելով, որ Փաշինյանն իրավունք չուներ 2020 թվականի աշնանը հանդես գալ որպես գերագույն գլխավոր հրամանատար, քանի որ պատերազմ հայտարարված չէր։
Բայց ամենահրեշավորն այն է, որ Փաշինյանը գերազանցել է իր լիազորությունները՝ 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ին ստորագրելով հայտարարություն, ըստ որի՝ հանձնվել են տարածքներ, որոնք չեն եղել Հայաստանի սահմանադրական սահմաններում։
Այս բոլոր փաստերը դառնալու են իշխանության յուրացման և իշխանության չարաշահման քրեական գործի դրվագներ՝ պետական դավաճանության հատկանիշներով։
Հայաստանի ընդդիմությունը մինչ այժմ հայց չի ներկայացրել Փաշինյանի դեմ, թեկուզ լավ գիտի այս բոլոր փաստերի մասին։ Մի քանի անգամ, երբ ընդդիմությունը փորձում էր վիճարկել Փաշինյանի որոշումները Արցախի տարածքների վերաբերյալ, իշխող կուսակցության պատգամավորներն կամ Փաշինյանն ասում էին, որ եթե դեմ եք Եռակողմ հայտարարությանը, այսինքն՝ Պուտինին, ապա բացահայտ ասեք։ Ընդդիմությունն անմիջապես նահանջում էր իր հայտարարություններից։
Փաստորեն, Փաշինյանի հակասահմանադրական և ապազգային գործողությունները դատավարության առարկա չեն դառնում, քանի որ թե՛ իշխանությունները, թե՛ ընդդիմությունը Հայաստանում և Արցախում առաջնորդվում են ոչ թե հայ ժողովրդի, այլ Ռուսաստանի շահերով։
Իր հերթին Փաշինյանի կուսակցությունն ու ընդդիմությունն ունեն բոլոր հիմքերը՝ դատի տալ Ալիևին միջազգային դատարանում, բայց չեն անում դա։ Հիմքերն ավելի քան լուրջ են. Ալիևն ինքն է խոստովանել, որ «ղարաբաղյան հակամարտությունը լուծել է ուժով»։ Սա խոստովանություն է, քանի որ քաղաքական հակամարտությունների ուժային լուծումը ՄԱԿ-ի հիմնարար սկզբունքների և Հելսինկյան եզրափակիչ ակտի կոպիտ խախտում է։
Բայց հայկական կողմը գերադասում է դատի չտալ Ալիևին, ավելին, նույնիսկ փորձում է արդարացնել նրա հանցագործությունները՝ Հայաստանի նախկին իշխանությունների քաղաքականությամբ, Արցախի պնդաճակատությամբ և այլն։
Հայկական կողմը չի օգտագործում 1988-91 թվականներին հայերի դեմ Ադրբեջանի կատարած հանցագործությունների աղաղակող փաստերը՝ Օղակ գործողության ժամանակ, 2020 թվականի իրադարձությունները, հատկապես Հադրութում, որտեղ դաժանաբար սպանվել են խաղաղ բնակիչներ։ Հայկական կողմը չի օգտագործում 2021 թվականի սեպտեմբերին Ջերմուկում տեղի ունեցած իրադարձությունների ժամանակ կանանց սպանության և մասնատման աղաղակող փաստերը։
Փաշինյանը փորձում է նման պահվածքը ներկայացնել որպես «խաղաղության օրակարգի» մաս, բայց ի վերջո դա միայն խրախուսում է Բաքվին նոր դաժան հանցագործություններ կատարել։ Սրա օրինակն է Արցախի շրջափակումը, 120 հազ մարդու սովի մատնելը, խաղաղ բնակիչների առևանգումը։
2024. Հիմնադիր՝ "ՄեդիաՍտեփ" ՀԿ, Երեւան, [email protected] Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են: Կայքի հրապարակումների օգտագործման ժամանակ հղումը Step1.am -ին պարտադիր է: