Զուլֆուգարովն ամեն ինչ ճիշտ է հասկացել
- 16:23 09.08.2023
Բաքվի դիվանագետները՝ ներկա և նախկին, անհաջողությամբ փորձում են գոնե մի փոքր իրավական հիմնավորում գտնել հայկական հողերի նկատմամբ իրենց հավակնությունների համար։ Իրավական հիմքերի բացակայությունը հանգեցնում է նրան, որ ճնշումների ցինիկ և անմարդկային մեթոդներ են ընտրվում հայ բնակչության՝ իրենց հողի և դրա վրա ապրելու իրավունքը յուրացնելու նպատակով։
Ադրբեջանի նախկին արտգործնախարար Թոֆիգ Զուլֆուգարովն ասում է, որ «ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի նախկին համանախագահները» և Իրանը «գործում են Ադրբեջանի դեմ, քանի որ ձգտում են հավերժացնել հակամարտությունը՝ որպես տարածաշրջանային կառավարման միջոց»:
Զուլֆուգարովը խորամանկություն է անում. ո՛չ Մինսկի խմբի համանախագահները, ո՛չ Իրանը չեն կարող շրջանցել Հայկական լեռնաշխարհում (որը անվանում են Կովկաս կամ Անդրկովկաս, միայն թե իրական անունը չարտասանեն) հայերի «բնածին» իրավունքների համակարգը: Բոլոր իրավունքներն այստեղ պատկանում են հայերին, և դրանք չեն կարող խլվել, նույնիսկ եթե գտնվի հայ, ով համաձայն է կամավոր հրաժարվել իրավունքներից: «Համանախագահները» և Իրանը դա թույլ չեն տա, քանի որ դա ուղղակիորեն փոխկապակցված է համաշխարհային ճարտարապետության հետ։
«Ադրբեջանը որդեգրում է «հայելային արտացոլման» ռազմավարություն՝ ի պատասխան հակամարտությունը շարունակելու Հայաստանի ցանկության։ Բաքուն բարձրացնում է այնպիսի հարցեր, ինչպիսիք են «Արևմտյան Զանգեզուրն ու Գոյչա Մահալը» և «Արևմտյան Ադրբեջանի համայնքները»՝ ազդարարելով 1975 թվականի քարտեզներով սահմանված սահմանները ճանաչելուց հրաժարվելու մասին»,- ասել է Զուլֆուգարովը։ Ադրբեջանը պնդում է “մինչև 1920 թվականի աշունը” հաստատված գիծը և պատրաստ է ընդլայնել հակամարտության գոտին Արևմտյան Զանգեզուրի տարածքով և դրանից դուրս՝ հաշվի առնելով Բաքվի քաղաքական և պաշտպանական գերազանցությունը, նշում է նա։
Նիկոլ Փաշինյանն ասում է, որ Հայաստանը «կադաստրի թուղթ» չունի։ Բայց տարածաշրջանում ոչ ոք նման թուղթ չունի, հատկապես Ադրբեջանը, որը ստեղծվել է 1918թ.։ Փաստորեն, Բաքուն այդպես էլ ոչինչ չի հայտնաբերել, բացի «մինչև 1920 թվականի աշունը» որոշ քարտեզներից։
«Կադաստրային թուղթ» կարող է տալ միայն Հայաստանը՝ Հայաստանի խորհրդարանը կարող է որոշել ժամկետն սպառված ճանաչել 100-ամյա պայմանագրերը, որոնց համաձայն տարածաշրջանում գծվել են ռուս-թուրքական սահմանները։ Հայաստանը կարող է դիմել միջազգային արբիտրաժի համար՝ նոր տարածաշրջանային սահմանային պայմանագրի կնքման հարցով։ Այդ ժամանակ պարզ կդառնա, թե որտեղով են անցնում Հայաստանի սահմանները եւ ինչու նրա տարածքը տխրահռչակ 29,8 հազար քառակուսի կմ չէ։
Բաքուն վախենում է նման որոշումից և փորձում է «հեղեղել» հայկական իրավունքները Հայկական լեռնաշխարհում կեղծ պատմական պնդումներով, ցինիկ ճնշումներով և Արցախի բնիկ բնակչությանը սովի դատապարտելով։ Զուլֆուգարովն ասում է, որ Արցախում «քաղաքական հացադուլ» է հայտարարվել։ Նա ամեն ինչ ճիշտ հասկացավ: