Սա մեր հողն է, և մեզ ոչ թե հաց է պետք, այլ անխափան կապ մայր Հայաստանի հետ

  • 10:22 16.08.2023

Արցախում տիրող իրավիճակի և Բերձորի միջանցքի ապաշրջափակման հարցով ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդի նիստից առաջ Բայրամովը զանգահարել է Լավրովին և նրանք միասին ծաղրել են  ԱԽ-ի առաջիկա նիստը։ «Նախարարները ընդհանուր կարծիք են հայտնել՝ այս ոլորտում կոնկրետ աշխատանքը քաղաքական քարոզչական գործողություններով փոխարինելու փորձերի հակաարդյունավետության մասին», – ասված է ՌԴ ԱԳՆ հայտարարության մեջ։

Նախարարները, ժպտալով, Երևանի դիմումը ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդին անվանում են «քաղաքական քարոզչական ակցիա», որը կխանգարի «կոնկրետ աշխատանքին»։ Իսկ «կոնկրետ աշխատանքը», ըստ երևույթին, Լավրովի առաջարկն է, որի մասին գրել է «Կոմերսանտ»-ը։ Բացել Աղդամից ճանապարհը, թույլ տալ անհրաժեշտ ապրանքները (որտեղի՞ց) հասցնել Ստեփանակերտ, ապա 24 ժամում բացել Բերձորի ճանապարհը, ինչպես պարզվեց, միայն բժշկական տարհանման համար։

Երեկ Արցախում միջանցքի ապաշրջափակման շարժումը փակել է Ստեփանակերտի օդանավակայանի տարածքում ռուսական խաղաղապահ կոնտինգենտի բազա տանող ճանապարհը։ Քանի որ ռուս խաղաղապահները հրաժարվում են խաղաղ երթն ուղեկցել դեպի Հակարի կամուրջ՝ Բերձորի միջանցքը բացելու համար: Շարժման մասնակիցներն իրավասու են համարում փակել իրենց հողի վրա գտնվող ռուս խաղաղապահների ճանապարհը, որոնք չեն կատարում այն պարտավորությունները, որի համար այստեղ են:

Շարժման ներկայացուցիչ Արթուր Օսիպյանը ուղիղ եթերում Ռուսաստանին մեղադրել է հայերի ցեղասպանությանը մեղսակցության մեջ։ «Ձեր գլխավոր հրամանատար Պուտինին ասեք, որ հետագա մահերը և ռուս խաղաղապահների անմիջական համաձայնությամբ կազմակերպված շրջափակման հետևանքները կլինեն նրա խղճի վրա»,- ասել է նա։

Ըստ երևույթին, Բայրամովն ու Լավրովն անարդյունավետ «քաղաքական գործողություններ» կանվանեն նաև Արցախի բնիկ հայերի օրինական իրավունքը՝ տնօրինելու սեփական ճանապարհները, բողոքի ցույցեր կազմակերպելու և ռուս խաղաղապահներից պահանջել իրենց հյուրերի պես պահել, այլ ոչ թե օկուպացիոն զորքերի։

Մոսկվան ու Բաքուն վախենում են ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդի նիստից, քանի որ ընդունված բանաձևը կարող է առնվազն կոտրել հայերի վզին գրեթե փակված եռակողմ օղակը։ Եթե ​​անգամ ՄԱԿ-ի դիտորդական առաքելություն նշանակվի, և միջազգային կազմակերպությունները մուտք գործեն Արցախ, Մոսկվայի և Բաքվի արատավոր մենաշնորհը կկոտրվի։

Սակայն ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդում շատ բան կախված կլինի հայկական կողմի պահանջներից։ Նիկոլ Փաշինյանը պնդում է՝ բացառապես հումանիտար հարցերի լուծում և «խաղաղության օրակարգ»։ Նա դեռ հետ չի վերցրել իր հայտարարությունը «Արցախը որպես Ադրբեջանի տարածք ճանաչելու մասին»։

Բայց Արցախից մեկ անգամ չէ, որ լսվել է՝ մեզ ոչ թե հաց է պետք, այլ անարգել կապ մայր Հայաստանի հետ։ Արցախի նախագահի վերջին հայտարարության մեջ դրվել է քաղաքական նշաձող՝ կարգավորման միջազգային մեխանիզմի և բանակցությունների միջազգային ձևաչափի ձևավորում։

Սա ենթադրում է եռակողմ համաձայնություների սպառում և ՄԱԿ-ի խաղաղապահ զորքերի տեղակայում, բայց դա տեղի կունենա, եթե Հայաստանը ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդում առաջադրի հենց այդ պահանջները, ուժ գտնի մեղադրելու Ռուսաստանին ցեղասպանության և սովի մեջ և պահանջի միջանցքի կարգավիճակի միջազգային հաստատում և ՄԱԿ-ի ուժեր։

f