Ահա թե ինչ կմնա պատմության մեջ Արցախի հայաթափման դժոխային շաբաթից

  • 11:11 02.10.2023

Համաշխարհային լրատվամիջոցները, նույնիսկ Ռուսաստանին և Թուրքիային հարողները, հեգնանքով են գրում այն մասին, թե ինչպես է ՄԱԿ-ը սպասել Արցախի հայերի լիակատար արտաքսմանը և միայն դրանից հետո «Բաքվի հրավերով և Մոսկվայի համաձայնությամբ» առաքելություն ուղարկել այնտեղ։ Ըստ ամենայնի, առաքելություն ուղարկելու մասին հրամանագիրը ստորագրել է ՄԱԿ-ի Մարդու իրավունքների գերագույն հանձնակատար Ֆոլքեր Թյուրքը։

Համաշխարհային լրատվամիջոցները տարակուսանքով և չակերտներով են գրում, որ «առաքելությունը կոչված է գնահատելու Ղարաբաղի ժողովրդի կարիքները»։ Սոցցանցերի հայ եւ ոչ հայ օգտատերերը գրում են, որ եթե Արցախոմ բնակվեին միայն շներ և սեռական փոքրամասնությունների ներկայացուցիչներ, ապա բոլոր միջազգային կազմակերպությունները կշտապեին պաշտպանել նրանց իրավունքները։ Օդային միջանցք կբացեին և հատուկ սնունդ և հագուստ կմատակարարեյին, ինչպես նաև կողբան բազմաթիվ նիստերի եւ ֆոռումների ժամանակ։

Բայց ամբողջ աշխարհի աչքի առաջ ավելի քան 100 հազար մարդ, իրենց հետ տանելով սպանվածների աճյունները, լքեցին հայրենիքը, որտեղ իրենց նախնիները ապրել են հազարավոր տարիներ, իսկ ՄԱԿ-ը՝ միջազգային բարձրագույն մարմինը ժամանել է Ղարաբաղ միայն համոզվելու, որ «ամեն ինչ մաքուր է»:

Այժմ կարելի է հանգիստ, առանց ականատեսների արմատախիլ անել պատմությունը և քրիստոնեական հուշարձանները, որոնք արմատներով հազարամյակների են հասնում: Ինչու՞ Ֆոլկեր Թյուրքը պետք է պաշտպանի քրիստոնեական և հայկական հուշարձանները:

Ռուսական լրատվամիջոցները նույնպես լավատեսական տեղեկություններ են տարածում այն ​​մասին, թե ինչպես են «խաղաղապահները Հայաստանից 15 տոննա ալյուր բերել» Ստեփանակերտի հացի գործարան։ Ռուսաստանում գտնվող ընկերներն ու բարեկամները, որոնք սովոր են վստահել պաշտոնական տեղեկատվությանը, զանգահարում են ու հարցնում. Ղարաբաղում մա՞րդ է մնացել։ Ոչ, չի մնացել, միայն մահացածների աճյուններն են, որոնց դեռ փնտրում են։

Միջազգային հանրությունը՝ ՄԱԿ-ը, ԵԱՀԿ-ն (որի գործող նախագահն է Բույար Օսմանին), Մոսկվայի և Բաքվի հետ ձեռք ձեռքի տված, խնամքով կառուցում են կատարվածի սեփական պատկերը՝ պատմության և Հաագայի համար: Դատավորներն ու պատմաբանները կհավատան ոչ էե «չճանաչված» արցախցիների պատմություններին, այլ ՄԱԿ-ի և ՌԴ պաշտպանության նախարարության պաշտոնական տեղեկություններին։ Պատկերը հետևյալն է լինելու. «Բաքուն մարդասիրական միջանցք է բացել նրանց համար, ովքեր չեն ցանկացել ապրել Ադրբեջանի սահմանադրական կարգի ներքո, անվտանգ մեկնումը կազմակերպվել է ռուս խաղաղապահների և Բաքվի քաղաքավարի ոստիկանների կողմից, Ստեփանակերտում թալանի փաստեր չկան (Թյուրքն ու Օսմանին կհաստատեն), իսկ ցանկացողները կարող են վերադառնալ»։

Որոշ լրատվամիջոցներ արդեն հայտնում են, որ «Ղարաբաղը լքողները ասում են, թե անջատողական առաջնորդներն են իրենց ստիպել հեռանալ»։

Ահա թե ինչ կմնա պատմության մեջ Արցախի հայաթափման դժոխային շաբաթից։