1. Ի՞նչ է իրենից ներկայացնում «ժամանակավոր պաշտպանության (փախստականի) վկայականը։
2. Ինչո՞ւ այդ վկայականի ձևը չի համապատասխանում Նորմատիվ ակտերի մասին ՀՀ օրենքի պահանջներին։
3. Ինչո՞ւ այս որոշումը չի համապատասխանեցվել Փախստականի և Ապաստանի մասին ՀՀ օրենքի և ՀՀ կառավարության արդեն իսկ գոյություն ունեցող 1417-Ն որոշման պահանջներին։
4. Ինչո՞ւ է կարգավիճակը ներկայացված փակագծերի մեջ։
5. Արդյոք սա կոնվենցիոն փաստաթուղթ է, թե՝ ոչ։
6. Ինչո՞ւ է այս մասին որոշում ընդունում Կառավարությունը, այլ՝ ոչ թե ՝օրենք Ազգային ժողովը։
7. ՄԱԿ-ը ճանաչելո՞ւ է այս անձանց որպես փախստական՝ «Փախստականների մասին ՄԱԿ-ի կոնվենցիային» համապատասխան, թե՝ 2020թ. բռնի տեղահանվածները մնալու են որպես like refugees (փախստականի նման կարգավիճակ ունեցող, ում, ի դեպ, ՀՀ Կառավարությունը համառորեն չի ընդգրկում ոչ մի ծրագրում), իսկ 2023թ. տեղահանվածները՝ arrivals (ժամանողներ)։
8.Արդյոք սա կարգավիճակի մասին փաստաթո՞ւղթ է, և տալո՞ւ է ազատ տեղաշարժվելու (ՀՀ-ից ելքի թույլտվություն) իրավունք։
9. Վերջապես՝ ի՞նչ է տալու այդ կարգավիճակը, որ չի տալիս ՀՀ քաղաքացու անձնագիրը։