Ստեփանակերտի նախկին մանկատան տնօրեն Համեստ Սուլեյմանյանը կարծում է, որ սխալ է առանց ծնողական խնամքի երեխաներին տեղավորել սահմանամերձ գոտում։
Տեղահանությունից հետո Ստեփանակերտի մանկատան 11 սաներ տեղավորվել են Կապան քաղաքի նմանատիպ հաստատությունում։
Սուլեյմանյանը կարծում է, որ այս երեխաների ապրածից հետո չի կարելի նրանց տեղավորել սահմանի մոտ, որտեղից հստակ երևում է թշնամու դրոշը։ Եվ այս երեխաները շատ բան են անցել վերջին չորս տարիների ընթացքում: 2020-ի պատերազմի ժամանակ ռմբակոծություններ, 44-օրյայի տարհանում, վերադարձ Ստեփանակերտ, Բերձորի և այլ օկուպացված տարածքների երեխաները սկսում են միասին ապրել Ստեփանակերտի գիշերօթիկ դպրոցում, 9 ամիս շրջափակում, 2023-ի սեպտեմբերյան պատերազմ՝ ռմբակոծություններ և սննդի իսպառ բացակայություն, տեղահանություն և դժվարանցում Լաչինի միջանցքով։ Նրանց թվում կան 2020 թվականի պատերազմի ժամանակ թշնամու ձեռքից հրաշքով փրկված երեխաներ։
«Բոլոր երեխաներն ապահով կերպով տեղափոխվել են Հայաստան և տեղավորվել Կապան քաղաքի գիշերօթիկ դպրոցում։ Նրանց խնամքը գոհացուցիչ է։ Սակայն, այն ամենից հետո, ինչ նրանք ապրել են, լավ կլինի, որ երեխաները չապրեն սահմանամերձ գոտում՝ վախենալով, որ նորից կհայտնվեն կրակի տակ։ Առավել եւս, որ նրանց կողքին ծնողներ չկան։ Անհրաժեշտ է, որ մանկատուն-ինտերնատը՝ Արցախի և Հայաստանի բոլոր սաներով, գտնվի երկրի խորքում՝ համեմատաբար ապահով վայրում։ Բացի այդ, բոլոր երեխաները հրատապ հոգեբանական վերականգնման կարիք ունեն»։
2024. Հիմնադիր՝ "ՄեդիաՍտեփ" ՀԿ, Երեւան, [email protected] Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են: Կայքի հրապարակումների օգտագործման ժամանակ հղումը Step1.am -ին պարտադիր է: