Այս մասին հայտնում է կառավարության մեր աղբյուրը։ Նրա խոսքով՝ ամեն շաբաթ այդ ցուցանիշն ավելանում է։
Արցախի Մարտունու շրջանից բռնի տեղահանված Ս.Գ.-ն ասել է, որ ինքը «միշտ դեմ է եղել, որ երեխաները ապրեն ծնողներից և ծնողական տնից հեռու»։ «Այդպես էր մտածում իմ հայրը և իմ հոր հայրը: Մեր ընտանիքը գյուղի բազմաշատ ընտանիքներից մեկն էր։ Բայց տեղահանությունը մեզ բաժանեց։ Վերջին անգամ Հայաստանում հավաքվել էինք մեր զոհված որդիների հուղարկավորություններին ու տարուն։ Վերջին երկու պատերազմներում մեր ընտանիքը վեց երիտասարդ է տվել Հայրենիքին։ Բայց մենք՝ մեծերս, չենք կարող թելադրել փրկվածներին, քանի որ մենք տան տերը չենք։ Բացի այդ, այստեղ՝ Հայաստանում նրանք չեն կարողանա ապահով ապրել՝ բնակարան չկա, նորմալ աշխատավարձով աշխատանք չկա, կառավարությունն էլ ոչինչ չի անում, որ երիտասարդ ընտանիքները չհեռանան։
Ես թույլ տվեցի որդուս մեկնել։ Ես կաղոթեմ, որ ամեն ինչ լավ լինի նրանց համար: Իսկ երբ Արցախը նորից հայկական դառնա, այն ժամանակ կխնդրեմ, որ վերադառնա։ Բայց ես նրանց ապագան Հայաստանում չեմ տեսնում. Իսկ մեզ՝ տարեցներիս համար, ամեն ինչ մշուշոտ է, մենք այստեղ մեզ պաշտպանված չենք զգում՝ ո՛չ ֆիզիկապես, ո՛չ սոցիալապես»:
2024. Հիմնադիր՝ "ՄեդիաՍտեփ" ՀԿ, Երեւան, [email protected] Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են: Կայքի հրապարակումների օգտագործման ժամանակ հղումը Step1.am -ին պարտադիր է: