Փաշինյանի իշխանության գործոնը. ինչն է որոշում Հայաստանի «արտաքին քաղաքական կուրսը»

Հայկական լրատվամիջոցները հայտնում են, որ Փաշինյանը բազմաթիվ հանդիպումներ է ունենում իր կուսակցության հետ՝ փորձելով «իր» մարդկանց իշխանության բերել անգամ ամենափոքր գյուղում։ Խոսում են հաջորդ տարի արտահերթ խորհրդարանական ընտրությունների հավանականության, «ընդդիմության» և, համապատասխանաբար, արտաքին քաղաքական կուրսի փոփոխության մասին։

Փաշինյանի իշխանության գործոնը առանցքային է տարածաշրջանային ընթացիկ իրադարձություններում. նրա ձեռքերով և իր ծրագրերով փոխվում է 30-ամյա ստատուս քվոն, որտեղ հայկական ինքնորոշված ​​Արցախը տարածաշրջանի անվտանգության համակարգի առանցքն էր։ Նոր ստատուս քվոյում Հայաստանը, առանց Արցախի և Նախիջևանի հանդեպ իրավունքների, լինելու է խաչմերուկ, կամուրջ, ընդհանրապես՝ տարանցիկ տարածք մյուսների համար։ Իրական, պետական ​​Հայաստան ոչ մեկին պետք չէ.

Ո՞վ է իշխանության բերել Փաշինյանին և ով է մոդերատորը Հայաստանում՝ անզեն աչքով երևում է։ Օպերացիան, իհարկե, փայլուն էր՝ բոլոր ժամանակակից քաղաքական տեխնոլոգիաների կիրառմամբ։ Փաշինյանի իշխանությունն այնքան համառ ստացվեց, որ նա վերապրեց համաճարակ, երկու պատերազմ, արցախցիների տեղահանություն, աշխարհաքաղաքական կատակլիզմներ, հակառուսական պատժամիջոցներ և վերջին 5 տարվա այլ դժբախտություններ։

Հիմա Փաշինյանը պետք է անցնի հաջորդ, ամենակարեւոր փորձությունը՝ չկորցնել իշխանությունը պետության կորստի պայմաններում։

Մոսկվան իր պայմաններն է դնում՝ հայտարարելով, որ ռազմական գործողությունները կարող են վերսկսվել ցանկացած պահի։ Այսինքն՝ եթե փորձեք փոխարինել Փաշինյանին, մենք նորից կտանք «կրակի» հրամանը։

ԱՄՆ-ն, իր հերթին, հայտարարում է, որ «եթե Հայաստանն ու Ադրբեջանը ցանկանում են ապագա կառուցել Ռուսաստանի և Իրանի առանցքի շուրջ, ապա դա անկայուն և անցանկալի է, այդ թվում՝ Հայաստանի և Ադրբեջանի կառավարությունների համար» (Օ Բրայան):

Այսինքն՝ ԱՄՆ-ն ուղղակիորեն ասում է, որ կարող է ցնցել իրավիճակը Բաքվում և Երևանում, եթե նրանք շեղվեն նախկինում քննարկված ճանապարհից։

Ի՞նչ ճանապարհ է նախատեսվում Հայաստանի համար։ Ըստ ամենայնի, Հայաստանը Ռուսաստանի «ֆորպոստից» կվերածվի եվրոպական «հետնաբակի»՝ դեպի Մերձավոր Արևելք ելքով։

Նոյեմբերի 27-ից 29-ը Հայաստան կայցելի Եվրոպական արտաքին գործողությունների ծառայության և Եվրոպական հանձնաժողովի պատվիրակությունը։ Վրաստանին ԵՄ թեկնածուի կարգավիճակ ստանալուց հետո Հայաստանը նույնպես կձևացնի, թե գնում է այս ճանապարհով։ Փաշինյանը երեկ արդեն ճանաչել է Վրաստանի տարածքային ամբողջականությունը՝ ներառյալ Աբխազիան և Հարավային Օսեթիան։

Ի դեպ, Հայաստանի գործող իշխանություններն ասում էին, որ չեն կարող ինտեգրացիոն կապեր զարգացնել Եվրամիության հետ՝ Արցախի խնդրի առկայության պատճառով։ Սակայն օրերս ԵՄ-ն հայտարարեց, որ Մոլդովան և Վրաստանը կարող են ԵՄ անդամ դառնալ առանց Օսիայի, Մերձդնեստրի և Աբխազիայի։ Ճիշտ այնպես, ինչպես նրանք ընդունեցին Կիպրոսը՝ չնայած թուրքական օկուպացիային։

Արտաքին քաղաքական մանիպուլյացիաները և 10-ժամյա ասուլիսները ուժեղացնում են Փաշինյանի իշխանությունը՝ թույլ չտալով հասարակությանը իրական գնահատական ​​տալ, թե ինչ է տեղի ունեցել վերջին 5 տարիներին՝ առաջիկա հինգ տարիներին հեռանկարով։

Նաիրա Հայրումյան