Պատերազմ, արտագաղթ, կորուստներ: Բայց Գոհարը կանգ առնելու ժամանակ չուներ

Գոհար Պետրոսյանը մասնագիտությամբ սննդի տեխնոլոգ է։ Աշխատում էր գիտահետազոտական լաբորատորիայում, շրջափակումից ընդամենը մեկ օր առաջ մի քանի օրով Երևան էր եկել: Շրջափակումից 2 շաբաթ անց հասկացավ, որ դեռ երկար է մնալու այստեղ, և որոշեց ժամանակ չվատնել, հայտ լրացրեց «Ինսփայր» խանութում ժամանակավոր օգնականի հաստիքի համար, ինչպես նաև դրան զուգնթաց ցանկություն հայտնեց շոկոլադագործություն սովորել:

Հենց 3-րդ օրը աշխատանք առաջարկեցին, և ինչպես Գոհարն է ասում, որոշեց ամեն ինչ Աստծուն վստահել: Չորս ամիս անց Կարմիր Խաչի միջոցով Արցախ վերադարձավ, ասում է, որ մի կողմից ինչ-որ կիսատ բան էր մնացել, մյուս կողմից ուզում էր տուն վերադառնալ:

Գոհարին անընդհատ նույն հարցն էին տալիս, թե ինչու է վերադարձել, ասում է, որ տարբեր էին բոլոր պատասխաները, բայց պատասխաններից ոչ մեկն էլ ճիշտ չէր՝ «բլոկադայի ներսում և բլոկադայից դուրս աշխարհները անչափ տարբեր էին»:

Հետո եկավ սեպտեմբերի 19-ը, և փոխվեց ամեն ինչ՝ պատերազմ, արտագաղթ, կորուստներ: Գոհարը կանգ առնելու ժամանակ չուներ, հիմա էլ չունի և նրա նպատակը այսքան դժվարություններից հետո պրոֆեսիոնալ շոկոլադագործ դառնալն է:

Քրիստինա Ալավերդյան