Ռուսական խաղաղապահ զորախումբը շարունակում է առաջադրանքներ իրականացնել «Ադրբեջանի Հանրապետության Ղարաբաղի տնտեսական տարածաշրջանի» 18 դիտակետերում, հայտնում է ՌԴ ՊՆ-ն։

«Ռուսական խաղաղապահ զորախմբի պատասխանատվության գոտում հրադադարի խախտումներ չեն արձանագրվել։ Պահպանվում է շարունակական փոխգործակցությունը Բաքվի հետ՝ խաղաղ բնակչության նկատմամբ անվտանգության ապահովման  և մարդասիրական իրավունքի պահպանման նպատակով»,- ասվում է ուղերձում։

ՌԴ ՊՆ-ն Արցախն անվանում է «Ադրբեջանի Հանրապետության Ղարաբաղի տնտեսական շրջան»՝ դրսևորելով դիվային խորամանկություն։

Հիշեցնենք, որ 2020 թ․ նոյեմբերի 9-ի հայտարարության մեջ (Պուտինը խոստովանել է, որ դա ինքն է գրել) ասվում է, որ «Ռուսաստանի Դաշնության խաղաղապահ զորախումբը տեղակայվում է Լեռնային Ղարաբաղի շփման գծի և Լաչինի միջանցքի երկայնքով»։ Ոչ մի «Ադրբեջանի տնտեսական տարածաշրջանի» մասին խոսք չկա։

«Լաչինի միջանցքը (5 կմ լայնություն), որը կապ կապահովի Լեռնային Ղարաբաղի և Հայաստանի միջև… շարունակում է մնալ Ռուսաստանի Դաշնության խաղաղապահ կոնտինգենտի հսկողության տակ (կրկին՝ Ադրբեջան չկա)։

2023 թվականի սեպտեմբերի 28-ին ՌԴ նախագահի մամուլի քարտուղար Դմիտրի Պեսկովը հայտարարեց, որ Կրեմլը «հաշվի է առնում» ԼՂՀ հիմնարկների լուծարումը։ Այսինքն՝ Մոսկվան ճանաչել է ԼՂՀ-ն, այլապես «հաշվի չէր առնի» նրա լուծարումը։

«Հայաստանը պաշտոնապես ճանաչել է Ղարաբաղը որպես Ադրբեջանի մաս։ Ի՞նչ պետք է անի Ռուսաստանը այս դեպքում»։ Այս մասին հայտարարել է Պուտինը։ «Ղարաբաղի կարգավիճակի մասին ինչ ուզում եք՝ կարող եք ասել։ Բայց Ղարաբաղի կարգավիճակը՝ առանցքային հարցն էր, ամեն ինչ սրա շուրջ էր պտտվում տասնամյակներ շարունակ՝ ինչպես, երբ, ով է որոշելու այդ կարգավիճակը։ Հայաստանը, ոչ թե Ղարաբաղը, այլ Հայաստանը վերահսկողության տակ է առել Ղարաբաղը և հարակից յոթ շրջանները… Իհարկե, մենք դեռևս պայմանավորվել ենք Ադրբեջանի հետ (2020 թվականին), որ Շուշիի գիծ և բուն Շուշի հասնելուց հետո ռազմական գործողությունները դադարեցվեն»,- ասել է Պուտինը։

Իսկ ի՞նչ եղավ «կարգավիճակի որոշմանը»: Ի վերջո, նույնիսկ ռազմական գործողությունն ու ցեղասպանությունը չեն որոշել այս կարգավիճակը։ Իսկ ինչո՞ւ է այն «Ադրբեջանի տնտեսական տարածաշրջան»։

Հայաստանը չառարկեց, որ «հսկողության տակ առավ Ղարաբաղը և հարակից յոթ շրջանները»՝ իրեն փաստացի ճանաչելով որպես Արցախի օկուպանտ։ Դա անուղղակիորեն խոստովանել է Հայաստանի վարչապետը՝ ասելով, որ 30 տարի Հայաստանն իր ռեսուրսների առյուծի բաժինն ուղղել է դեպի Ղարաբաղ։

«Երբ Հայաստանը ճանաչեց, որ Ղարաբաղը Ադրբեջանի կազմում է, պարզվեց, որ մեր խաղաղապահներն արդեն, անկասկած, գտնվում են Ադրբեջանի Հանրապետության տարածքում։ Եվ, իհարկե, հիմա, հատկապես, հայ բնակչության արտագաղթի հետ կապված ծանր իրադարձություններից հետո, իրավիճակն արդեն ամբողջությամբ, արմատապես փոխվել է»,- ասել է Պուտինը։

Պոչը թափ տալն ու ողորմելի արդարացումները վկայում են այն մասին, որ Ռուսաստանը քաղաքական լուծումներ չունի․ կարգավիճակի հարցը չի լուծվել ոչ Փաշինյանի, ոչ Ալիեւի հայտարարություններով։

ԱՄՆ պետքարտուղար Բլինքենի և Թուրքիայի ղեկավարության հանդիպումներից հետո երկրի տրանսպորտի նախարարն ասել է, որ Զանգեզուրի միջանցքը կարող է բացվել 5 տարուց, և Փաշինյանը դրական ուղերձներ է հղում այս հարցում։ Նախարար Ուրալօղլուն, ում ազգանունը ցույց է տալիս, թե որտեղից են նրանք եկել հայերի և այլ բնիկ ժողովուրդների երկիր, նշել է, որ զուգահեռաբար կկառուցվի Իրանով ճանապարհ, սակայն այն չի փոխարինի «Զանգեզուրի միջանցքը Հայաստանի տարածքով»։

Օրերս Բաքվի պաշտոնյաներն ասել են, որ առաջարկում են «Կալինինգրադի» օրինակով միջանցք ստեղծել։ Հիշեցնենք, որ «մայրցամաքային Ռուսաստանից» դեպի Կալինինգրադի էքսկլավ տանող ճանապարհը, ըստ պայմանավորվածության, անցնում է ԵՄ երկրների տարածքով։ Գնացքները, որոնք ամուր կողպված են, կանգ չեն առնում ողջ երթուղու երկայնքով և ենթակա չեն ստուգման։

Պատահական չէր, որ Ուրաօղլուն դա ասել է Բլինքենի այցի ժամանակ։ Թեև ԱՄՆ-Թուրքիա «գործարքը» հիմնականում վերաբերում է Շվեդիայի՝ ՆԱՏՕ-ին անդամակցելու և Թուրքիային ամերիկյան կործանիչներ մատակարարելու, ինչպես նաև Գազայի խնդրին, իրականում Անկարայի աջակցությունը ԱՄՆ-ի և Իսրայելի ծրագրերին (չնայած հակառակ հռետորաբանությանը) պայմանավորված է հայկական հարցերի շուրջ ԱՄՆ-ի հետ  համաձայնությամբ։

Հոկտեմբերի 7-ին Իսրայելի ագրեսիան Պաղեստինի դեմ հնարավոր դարձավ Արցախի հայերի ամբողջական տեղահանումից հետո, որը, ինչպես գրում էին լրատվամիջոցները, սեպտեմբերի 17-ին Կոստանդնուպոլսում համաձայնեցվել էր ԱՄՆ-ի, Ռուսաստանի և ԵՄ-ի կողմից։ Այժմ Էրդողանն հնչեցնում է նոր “գին”՝«Զանգեզուրի միջանցքը»՝ Մերձավոր Արևելքում իսրայելա-ամերիկյան էքսպանսիայի հանդեպ “լոյալության”դիմաց։

Մինչ այժմ Էրդողանը իր մերձավորների՝ Օրբանի, Պուտինի և մյուսների միջոցով թույլ չի տալիս, որ կոնսենսուս առաջանա Պաղեստինի շուրջ Իսրայելի և ԱՄՆ-ի դեմ։ Չնայած Պաղեստինի պաշտպանության շարժման մեջ Թուրքիային ներգրավելու Իրանի փորձերին, Էրդողանը իրական քայլերի չի դիմում՝ տորպեդահարելով Իրանի գործողությունները։ Ավելին, Իրանի նախագահի այցը Թուրքիա ընդհատվեց Իրանում տեղի ունեցած դաժան ահաբեկչությամբ՝ գեներալ Սոլեյմանիի գերեզմանի վրա։

Սոլեյմանին սպանվել է 2020 թվականի հունվարին, Իրանը, չնայած խոստումներին, «չպատժեց մեղավորներին»։ Իրանի նման պահվածքը թույլ տվեց Իսրայելին, Ռուսաստանին և Թուրքիային սկսել Արցախը, իսկ հետագայում՝ Հայաստանը վերացնելու գործողություն։ Թուրքիային ԱՄՆ-ից պետք է ոչ թե F-16, այլ Հայաստանը օկուպացնելու իրավունքը։ Դատելով Ուրալօղլուի հայտարարությունից՝ այս իրավունքը ձեռք է բերվել։

Եվրախորհրդի նախագահ Շառլ Միշելը հունիսին կայանալիք Եվրախորհրդարանի ընտրություններում թեկնածու է առաջադրվելու, ասել է նա բելգիական երեք լրատվամիջոցներին։ Միշելի ներկայացուցիչը հաստատել է Politico-ին այս հայտարարությունը:

Միշելը ծրագրում է իր տեղը զբաղեցնել Եվրախորհրդարանում հուլիսի կեսերին, եթե ընտրվի, ինչը նշանակում է, որ ԵՄ առաջնորդները պետք է արագ համաձայնության գան Եվրոպական խորհրդի նախագահի իրավահաջորդի շուրջ: Եթե ​​դա չհաջողվի, Հունգարիայի վարչապետ Վիկտոր Օրբանը, ում երկիրը հուլիսին ստանձնելու է ԵՄ Խորհրդի նախագահությունը, կղեկավարի հանդիպումները՝ խաղալով միջնորդի դերը, որը սովորաբար ստանձնում է Եվրոպական խորհրդի ղեկավարը։

«Սա այն սցենարն է՝ Օրբանի անվերահսկելի իշխանությունը Եվրախորհրդում 2024 թվականի Եվրոպական ընտրություններից անմիջապես հետո, որից ԵՄ մնացած 26 առաջնորդներից շատերը կցանկանային խուսափել՝ հաշվի առնելով նրանց և Օրբանի միջև լարվածության սրումը, օրինակ՝ Ուկրաինային աջակցության և Հունգարիայի կողմից օրենքի գերակայության ոլորտում խախտումների հարցում»,- գրում է թերթը։

Ֆրանսիան Հորդանանի հետ համատեղ օդային ճանապարհով՝ պարաշյուտի միջոցով առաջին 7 տոննա օգնությունն է հասցրել Գազայի հատված, հայտնել է Ֆրանսիայի արտգործնախարարը՝ ավելացնելով, որ Գազան պետք է մնա պաղեստինյան, հայտնում է newarab.com-ը

Ֆրանսիայի և Հորդանանի զինվորականների սերտ համագործակցությունը հնարավոր է դարձրել «չափազանց բարդ գործողությունը», հայտարարել է Ֆրանսիայի նախագահ Էմանուել Մակրոնը։

Գործողությանը մասնակցել է երկու C-130 տրանսպորտային ինքնաթիռ՝ ֆրանկո-հորդանանյան ընդհանուր անձնակազմով։ Հատուկ համակարգերով կառավարվող բեռը վայրէջք է կատարել Գազայի հատվածում գործող հորդանանյան դաշտային հոսպիտալի տարածքում։

Օդով օգնությունը հասցվել է այն ժամանակ, երբ Ֆրանսիայի արտգործնախարար Կատրին Կոլոնան ասել է, որ Գազան պետք է մնա պաղեստինյան տարածք՝ ի հեճուկս իսրայելցի որոշ նախարարների հայտարարությունների, որ պաղեստինցիները պետք է դուրս մղվեն անկլավից և վերաբնակեցվեն այլ վայրերում: Ֆրանսիացի նախարարի խոսքով, այդ հայտարարություններն անպատասխանատու են։

«Իսրայելը չէ, որ պետք է որոշի Գազայի ապագան։ Հորդանան գետի Արևմտյան ափը և Գազան պետք է լինեն պաղեստինյան պետության մաս, և որոշ իսրայելցի նախարարների այս հայտարարությունները անպատասխանատու են», ասել է Կոլոնան CNN-ին:

Իսրայելի հարձակումներից Գազայում սպանվել է մոտ 23 հազար խաղաղ բնակիչ։ Միավորված ազգերի կազմակերպության գնահատականով, Գազայի 1,9 միլիոն բնակիչներ՝ նախապատերազմյան բնակչության 85 տոկոսը, տեղահանվել են, հարյուր հազարավորները սովի վտանգի տակ են, իսկ հիվանդանոցների մեծ մասը ավերվել է կամ շարքից դուրս եկել, գրում է newarab.com-ը:

Ստամբուլի սեպտեմբերի 17-ի ՌԴ-ԱՄՆ-ԵՄ գաղտնաժողովին Արցախի օկուպացիայի եւ բնիկ մեծամասնության 100 տոկոսի արտաքսման որոշումը առավել լայն ընդգրկմամբ խնդիրների շուրջ արտաքին կոնսենսուսի դրսեւորում էր։ Այդ խնդիրներից մեկն էլ Գազան է, որտեղ կիրառվում է Արցախում Մոսկվայի օպերատիվ երաշխավորությամբ իրագործված ցեղասպան ռասիստական սցենարը։

Ֆրանսիան այդ կոնսենսուսի մաս չէր եւ չի մասնակցել Ստամբուլի գաղտնաժողովին, ուր ԱՄՆ-ն իր սեփական «Մինսկի խումբը» ստեղծեց՝ միջազգային իրավունքը շրջանցելու համար։ Նախագահ Մակրոնը, արտաքին գործոց նախարար Կոլոնան, Ֆրանսիայի օրենսդիր եւ գործադիր իշխանությունների պատասխանատուները նույնպես հայտարարում էին, որ Արցախի խնդիրը պետք է որոշվի միջազգային հիմնարար սկզբունքների կիրառմամբ, եւ Մոսկվան ու Բաքուն չեն, որ պետք է որոշեն Արցախի ապագան։

Կոլոնայի հայտարարությունը թե՛ Արցախի, թե՛ Գազայի հարցերում հակադրելի է միջազգային իրավունքը ոմն Նիկոլի մեկ հայտարարության միջոցով շրջանցելու ԱՄՆ եւ Ռուսաստանի փորձերի հետ։

Արցախի 9-ամսյա շրջափակման ընթացքին օդային կամրջի համանման արեւմտյան նախաձեռնություններին կտրական ընդդիմացավ պաշտոնական Երեւանը՝ Արցախի օկուպացիան եւ բնիկ մեծամասնության արտաքսումի խնդիրը հետապնդելով։

Ավելացնենք, որ Մակրոնի գործողությունը տեղի է ունեցել ԱՄՆ պետքարտուղար Բլինքենի՝ կիրակի Հորդանան կատարելիք այցից անմիջապես առաջ։