Շեխեր-Երևան-Ստեփանակերտ-Երևան-Լոռի. ուժեղ կնոջ դժվարին ուղին

Շեխերցի Ժասմեն Մելքումյանը, 2023 թվականին հեռանալով Ստեփանակերտից, իր հետ Հայաստան է բերել միայն փոքրիկ հուշանվեր՝ «Տատիկ-պապիկի» պատկերով։

Սա միակ բանն էր, որ պատկանում էր նրան ու քրոջն՝ առաջին խմբի հաշմանդամին։ Նվեր են ստացել։

2020 թվականի հոկտեմբերին օկուպացվել է Արցախի Մարտունու շրջանի Շեխեր գյուղը։ Ավելի վաղ, երբ սկսվել էին հրետանու և անօդաչու սարքերով ինտենսիվ գնդակոծությունը, գյուղի բնակիչները տարհանվել էին։ Ինչպես բնակիչներից շատերը, Ժասմենը թողեց այն ամենը, ինչ նա ձեռք էր բերել երկար տարիների աշխատանքի արդյունքում:

«Սեփական բազմահարկ տունը, որը լցված էր կյանքի համար անհրաժեշտ ամեն ինչով: Բակում 100-ից ավելի հնդկահավեր, 200-ից ավելի հավեր և այլ թռչունների ֆերմա։ Թողեցինք ամեն ինչ։ Ես ստիպված էի փրկել հիվանդ քրոջս»։

Երբ 44-օրյա պատերազմն ավարտվեց, Ժասմենը Երեւանում երկար չսպասեց։ Նոյեմբերի 13-ին նա արդեն Ստեփանակերտում էր։ Մի քանի օր տեղ չէին գտնում մնալու, մինչև նրանց տեղավորեցին Ստեփանակերտում կառավարությանը մոտիկ գտնվող ամուրիներին խնամելու պանսիոնատ։ Գիշերօթիկ տանը բազմաթիվ նման ընտանիքներ կային օկուպացված տարածքներից։

«Դժվար էր։ Հատկապես դժվար էր քրոջս մասին հոգալը. դեղեր և հիգիենայի պարագաներ դժվար էր ձեռք բերել։ Բայց հետո ամեն ինչ լավացավ։ Վերականգնողական կենտրոնը մեզ մեր խնամքի տակ վերցրեց, այլ կազմակերպություններ էլ մի բան տվեցին։ Արդեն լավ բանի հույս կա։ Բայց սկսվեց շրջափակումը, հետո պատերազմը, հետո տեղահանությունը։ Կրկին ստիպված էի փրկել քրոջս։ Մենք երկար ժամանակ Հայաստանում բնակարան փնտրեցինք, բայց հարազատներն օգնեցին, հիմա ես ու քույրս ապրում ենք Լոռու գյուղերից մեկում։ Դժվարությունները շատ են, ինչպես Հայաստանի մյուս հեռավոր գյուղերում»։

Հարցին, թե ինչ կվերցնեիք Շեխերի ձեր տնից, եթե հնարավորություն տրվեր, կինը առանց վարանելու պատասխանեց. «Երեք լուսանկարչական ալբոմ։ Այնտեղ, որտեղ հավաքված են իմ ընտանիքի բոլոր լուսանկարները, այն ժամանակվանից, երբ լուսանկարչությունը հայտնվեց Ղարաբաղում մինչև 2020թ. Իմ ընտանիքի ողջ պատմությունը»։

Ի հիշատակ Հայրենիքի, կինն ունի միայն կավ «Տատիկ-պապիկ»։

Արցախ վերադառնալու մասին հարցին ի պատասխան՝ նա չբացառեց նման հնարավորությունը, բայց առաջ քաշեց իր պայմանները. Սա Ադրբեջանի ելքն է տարածաշրջանից, ռուս խաղաղապահները հայտարարում են, թե կոնկրետ ում շահերն են պաշտպանում, և ստեղծված են բոլոր պայմանները, որպեսզի հայերը դառնան Արցախի անվտանգության երաշխավորը։

Ալվարդ Գրիգորյան