Նա հավաքել էր նույն պայուսակը, ինչը հավաքում էր տասը օրով Երևան մեկնելու ժամանակ
- 17:48 09.03.2024
2023 թ. սեպտեմբերին արցախցիները ստիպված էին հեռանալ իրենց հայրենիքից, թողնելով այն ամենը, ինչը մեծ դժվարությամբ ձեռք էին բերել տարիների ընթացքում:
Կարծես անիմաստ է հարցը, թե ինչ են վերցրել նրանք, բացի նկարներից: Այդ օրերը չապրած մարդիկ կպատասխանեին՝ ոսկի, թանկարժեք իրեր: Բայց այդ պահին, երբ պիտի թողնես տունդ, արժեքներդ փոխվում են:
Մեր զրուցակիցներից մեկը պատմում է․ երբ հասկացան, որ պետք է լքեն Արցախը եւ հավաքեն իրերը, մայրը նկարները հավաքեց, իսկ ինքը բան չէր զգում, չէր գիտակցում, որ հեռանում են ընդմիշտ:
Սեպտեմբերի 24-ին կանգնել է իր սենյակի մեջտեղում պայուսակը ձեռքին: Սենյակում տարբեր իրեր էին, նվերներ, բացիկներ։ Եթե ռացիոնալ լիներ, գուցե մի քիչ էլ սառնասիտ, կբացեր պայուսակը և կհավաքեր իրերը, բայց չի կարողացել: Նրա խոսքով՝ դա կնշանակեր, որ վերջ, այլևս չենք վերադառնա: Նա հավաքել էլ նույն պայուսակը, ինչը հավաքում էր տասը օրով Երևան մեկնելու ժամանակ:
Հիմա ՀՀ-ում է, էլի ունի իր սենյակը, որը նույն չորս պատերից է, սակավ իրեր, որոնք առաջին հայացքից էլի իրենն են, բայց զգացմունքը, որ այդ ամենն իրենն է՝ բացակայում է:
Պատասխանին հետևում է վերջին հարցը, իսկ արդյո՞ք չի փոշմանում: Այս անգամ արդեն երկար չի մտածում՝ «փոշմանում եմ, նույնիսկ չվերցված բացիկների համար եմ փոշմանում, տան վերջին չարված նկարի համար էլ եմ փոշմանում»:
Քրիստինա Ալավերդյան