ՆԱՏՕ-ն մտնում է պատերազմի մեջ. ճանապարհ դեպի Հունգարիա

Աշխարհն արագորեն գնում է դեպի այն գիտակցումը, որ համաշխարհային պատերազմը եռման փուլում է: Ֆրանսիայի նախագահ Մակրոնի հայտարարությունից հետո, թե որոշ արևմտյան երկրներ կարող են ցամաքային զորք ուղարկել Ուկրաինա, աշխարհում իսկական իրարանցում սկսվեց։ Թեկուզ ալարկոտ եվրոպացիները չեն ցանկանում պոկվել տաք հարմարավետությունից, նրանք էլ խոստովանում են, որ բոլորը ստիպված կլինեն թաթախվել:

Միացյալ Նահանգների (ի դեմս թե՛ Բայդենի, թե՛ Թրամփի) հեռավորություն պահելու ֆոնին եվրոպական երկրները գնալով ավելի համարձակ են դառնում։ Այսօր Լեհաստանի արտգործնախարար Ռադոսլավ Սիկորսկին ասել է, որ ՆԱՏՕ-ի անդամ երկրների զորքերն արդեն գտնվում են Ուկրաինայի տարածքում։

Մոսկվան դեռ չի արձագանքել, միայն Մարիա Զախարովան է աննշան հայտարարություն արել, որ «ՆԱՏՕ-ն այլևս չի կարող թաքցնել իր ներկայությունը»։

Հիշվում է, Մոսկվան ասում էր, որ եթե պատերազմը տեղափոխվի ռուսական տարածք, պատասխանը կլինի «ասիմետրիկ»: Ուկրաինական դրոնները ամեն օր ռուսական քաղաքներ են խոցում, ՌԴ սեվծովյան նավատորմը արդեն դուրս չի գալիս պարեկության, այսօր Սանկտ-Պետերբուրգի Պուլկովո օդանավայանն է փակվել անօդաչուի պատճառով։ Առայժմ Մոսկվան ի պատասխան միայն ռմբակոծում է ուկրաինական խաղաղ քաղաքները։

Սակայն միայն ծույլերը չեն խոսում այն ​​մասին, որ Ռուսաստանի և ՆԱՏՕ-ի միջև ուղիղ բախման հավանականությունն ավելի մեծ է, քան երբևէ։

Ուկրաինայի արտաքին գործերի նախարար Դմիտրի Կուլեբան նախազգուշացրել է Արևմուտքին ռուսական ագրեսիայի ընդլայնման ռիսկի մասին։ Նա վստահեցրել է, որ հետեւանքները շատ ծանր են լինելու Եվրոպայի համար։

«Եթե Պուտինը ներխուժի մերձբալթյան երկրներ, դուք համարձակորեն կպաշտպանեք ձեր ժողովրդին թե՛ փորձով, թե՛ հնարավորություններով ձեզնից բարձր թշնամուց։ ՆԱՏՕ-ից մի քանի օր կպահանջվի, որպեսզի որոշի, թե ինչպես արձագանքել… Ի վերջո, կարծում եմ, որ ՆԱՏՕ-ն կհաղթի: Բայց նայեք Բախմուտին, նայեք Ավդիևկային, ահա թե ինչպիսի տեսք կունենան մերձբալթյան երկրները ակտիվ մարտերից հետո։ Ահա թե ինչպիսի տեսք կունենան ձեր քաղաքները։ Վիլնյուսն այլեւս գեղեցիկ չի լինի»,- ասել է Կուլեբան։

Նա վստահեցրել է, որ Ռուսաստանի Դաշնության բռնապետը բավական խելագար է ՆԱՏՕ-ի դեմ ագրեսիա իրականացնելու համար։ Նախարարը հիշեցրել է, որ 2021 թվականին՝ Ուկրաինա լայնամասշտաբ ներխուժումից անմիջապես առաջ, Մոսկվան վերջնագիր ներկայացրեց Դաշինքին՝ վերադարձ 1997 թվականի սահմաններին, այսինքն՝ դուրս գալ Բալթյան երկրներից և Կենտրոնական Եվրոպայից։ Մոսկվայում իրենց ազդեցության գոտին ընդլայնելու ծրագրերն ակնհայտորեն չհրաժարվեցին։

«Ինչու են բոլորը մոռանում այս մասին: Կարծում եք՝ սա կա՞տակ է: Ոչ. դեպի Հունգարիա և Կենտրոնական Եվրոպա ճանապարհը տանում է, իհարկե, Ուկրաինայով, բայց նաև Բալթյան երկրների միջով։ Նրանք, ովքեր ասում են, որ Պուտինը չի համարձակվի հարձակվել ՆԱՏՕ-ի վրա, նույն մարդիկ են, ովքեր ասել են, որ չի համարձակվի հարձակվել Ուկրաինայի վրա»,- ասել է Ուկրաինայի ԱԳՆ ղեկավարը։

Ուկրաինայի արտաքին գործերի նախարարը, սակայն, չի նշում, որ բռնապետների «երթը» սկսվել է 2020 թվականին Արցախից, և եթե բոլորը՝ Ռուսաստանը, Ուկրաինան և մյուսները, չճանաչեյին Ալիևի ուժի կիրառման իրավունքը, 2022 թվականի փետրվարին Պուտինը երկար կմտածեր Ուկրաինայի վրա հարձակվելուց առաջ։

Այժմ՝ 2023 թվականի սեպտեմբերյան Արցախում տեղի ունեցած իրադարձություններից հետո՝ օկուպացիայից, բնիկ բնակչության տեղահանությունից և Հայաստանի կործանման շուրջ ընդհանուր կոնսենսուսից հետո, ընդհանրապես ոչինչ չի կարող զսպել Պուտինին։ Նա արդեն ասել է, որ եթե մյուսները գործում են առանց ՄԱԿ-ի մանդատի, ապա ինչո՞ւ պետք է Ռուսաստանին արգելվի դա անել։