Ռուսաստանի «Տրիումֆը» Արցախում. «Օղակ» գործողությունն ավարտված է

Ապրիլի 17-ին «Կրեմլը հաստատել է Ղարաբաղից ռուսական խաղաղապահ ուժերի դուրսբերման սկիզբը»։

«Արցախից հայերին հեռացնելու «Օղակ» գործողությունը տևել է 33 տարի (1991-2024թթ.) և այսօր պաշտոնապես հայտարարվել է ավարտված»,- գրել է սոցցանցի օգտատեր Արմեն Այվազյանը։

Հինգ տարի էլ չի անցել այն օրվանից, երբ ռուսական զորքերը եռակողմ պայմանագիրը թոթափելով մտան Արցախ։ Դա տեղի է ունեցել 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ից հետո։

Նրանք արցախցիների համար պետք է ապահովեին արժանապատիվ կյանք իրենց տներում, հայրենի հողում, առնվազն մինչև 2025 թվականի նոյեմբեր։

«Դե, գերտերություն համարվող երկիրը չի կարող խաբել»,- մտածում էին 44-օրյա պատերազմից հետո տարհանումից վերադարձած միամիտ արցախցիներն այն հույսով, որ հինգ տարի հետո հայության համար դրական բան կլինի։ Միգուցե նույնիսկ Հադրութը վերադարձվի։

Բայց իշխանության մեջ գտնվող ռուսոֆիլները և ժողովրդի մեջ նրանց կամակատարները չէին թաքցնում ուրախությունը, դրոշներով ու տորթով ողջունելով ռուսական զորքերին և պտտելով ռուսական դրոշը Տատիկ-Պապիկի հուշարձանի մոտ։ Ստեփանակերտի մուտքի մոտ Պուտինի պատկերով մեծ պաստառ է փակցվել։ Ավելացվեցին ռուսական համայնքի թիվն ու լիազորությունները։

Նրանք պահանջում էին, որ մարդիկ չքննադատեն և աչք փակեն ադրբեջանցիների կողմից խաղաղ բնակչության սպանության, տարածքների, բնակավայրերի և հաղորդակցությունների հանձնման վրա։ Նրանք իրենց շներին քսի էին տալիս նրանց վրա, ովքեր կոչ էին անում ռուս խաղաղապահներին «բարեխղճորեն կատարել իրենց պարտավորությունները»:

Հիշեցի մի պաշտոնյայի հայտարարություն։ Պաշտոնյան որոշել է գյուղացիներին չուղարկել դաշտերում աշխատելու, որոնց անվտանգությունը պետք է պաշտպանեին խաղաղապահները եւ դա բացատրել այսպես. «Խնդրում ենք խաղաղապահներին ներկա գտնվել մարդկանց անվտանգությունն ապահովելու համար։ Բայց երբ խաղաղապահները դաշտում են, ադրբեջանցի զինվորականներն ավելի ագրեսիվ են դառնում և ավելի շատ են կրակում։ Ուստի որոշեցինք, որ չենք մշակելու այն հողերը, որոնք երեւում են ադրբեջանական դիրքերից»։ Սա է տրամաբանությունը։

Ալվարդ Գրիգորյան