“Լարային” սահման․ կյանքը Թաղավարդում 2020-ից հետո (ֆոտոներ)
- 11:53 19.04.2024
2020 թ․պատերազմից անցել էր կես տարի։ Ուղևորվեցինք սահմանամերձ դարձած Թաղավարդ գյուղ, տեսնելու, թե մարդիկ ինչպես են ապրում թշնամու նշանառության տակ։
Մեր ճամփորդությունը սկսվեց ստրատեգիական նշանակության ճանապարհից, որի աջ մասում ադրբեջանական, իսկ ձախ մասում ՊԲ դիրքերն էին։ Ճանապարհի մի հատվածը անցնում էր Շոշ գյուղով։ Կանգնեցինք մի պահ և լուռ նայեցինք Շուշիի կիսաքանդ Ղազանչեցոց եկեղեցուն, որը պատված էր կանաչ շինարարական ցանցով։
Պատերազմից հետո կոնկրետ սահման չկար, ամեն պահ կարող էիր հայտնվել թշնամու վերահսկողության տակ գտնվող մասում։
Դեպի Ավետարանոց տանող ճանապարհը փակված էր վառված մեքենայով` դա էր սահմանը։
40 րոպեից հասանք։ Թաղավարդը Արցախի ամենամեծ գյուղերից մեկն է, և ամենաերկարը։ Գյուղը պատերազմի հետեւանքով բաժանվել էր 2 մասի։ Վերևի մասը ադրբեջանի հսկողության տակ էր, ներքևինը`մեր, և երկու մասերը իրարից բաժանում էր բարակ մետաղյա լար։
Գյուղում եռուզեռ էր, պատերազմի հետևանքով վնասված տները ակտիվորեն վերանորոգվում էին, նոր շենքեր և տներ էին կառուցվում, մարդիկ իրենց գյուղը լքելու մտադրություն չունեին։
Կային ընտանիքներ, որոնք գյուղի վերևի մասում իրենց տունը կորցնելուց հետո տեղափոխվում էին ներքևի մաս, ապրում վնասված տներում, մինչև հետ տուն չգնան։
Հայկ Հարությունյան
