Կարիք չկա կասկածի տակ դնել այն, ինչ մերն է։ Դադիվանքը մե՞րն է․ Մելիքյան

«Մեր հետագա ճակատագիրը լուծվում է Տավուշում, Տավուշը մեր դարպասն է»,- այսօր լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ ասաց արեւելագետ, Արցախի Պաշտպանության բանակի գնդապետ Գուրգեն Մելիքյանը։

«Մենք պարտավոր ենք եւ Ոսկեպարը, եւ Կիրանցը, եւ Բաղանիսը պահելու։ Յուրաքանչյուրս պարտավոր ենք պահելու հայրենիքի այդ հատվածը։ Դա նույնն է, ինչ Արտաշատը, Արագածոտնի մարզը, Կոտայքը, Գեղարքունիքը։ Մեր պարտավոր ենք հայրենիքի ցանկացած սանտիմետրը պահել սրբությամբ, մեր տղաները դրա համար են զոհվել, որ մենք ունենանք հայրենիք։ Միակողմանի զիջումը ոչ մի բան չի տալու մեզ, մենք ստորացված վիճակում ենք լինելու։ Մենք գիտենք խաղաղության արժեքը եւ գիտենք այն արյան արժեքը, որը մեր տղաները թափել են գիտակցելով։ Ես ամբողջ  էությամբ պայքարելու եմ ամեն մի սանտիմետրի համար»,- ասաց նա։

Մելիքյանն անդրադարձավ հարցին, թե որ տարածքներն են հայկական, որոնք՝ ոչ։ «Այնտեղ հուշարձաններն արդեն ասում են, որ տարածքները հայկական են։ Կարիք չկա կասկածի տակ դնել այն, ինչ մերն է։ Դադիվանքը մե՞րն էր, թե՞ մերը չէր, Ծիծեռնավանքը մե՞րն էր, թե՞ մերը չէր՝ 4-րդ դարի հուշարձան, իհարկե, մերն է։ Այսօր պղծում են մեր սրբավայրերը։ Ուղղակի պետք է արձանագրենք, որ ապաշնորհ մարդիկ չեն կարողանում պահել հայոց երկիրը, թույլ են տալիս պղծելու մեր սրբությունները»,- ասաց նա։

Գուրգեն Մելիքյանն ասաց, որ իր խոսքով կոչ է անում համախմբվել․ «Այսօր այն երիտասարդները, որ գնում են Տավուշ՝ Ոսկեպար, Կիրանց, Բաղանիս, գնում են՝ մեզ ոգեւորելու, որ մարդն իր հայրենի տունը չվաճառի։ Այնտեղ միայն տան հարցը չէ, հողի հարցը չէ, տարածքի հարցը չէ, հայրենիքի հարց է։ Մենք պետք է կարողանանք ապաշնորհ մարդկանց ասել՝ եթե դուք չեք կարողանում ղեկավարել, հեռացեք, գնացեք, բավ է, ինչքա՞ն զիջենք։ Իմ արժանապատվության գնով ես խաղաղություն չեմ ուզում։ Մենք պետք է մեր ոգին վերականգնենք, եւ ամեն ինչ կընկնի իր տեղը, ես լիահույս եմ»։

 

Հայաստանի կառավարությունը միտումնավոր է արցախցիներին «արատավոր շրջան» մղում

Արցախի դեմ սեպտեմբերի 19-ի ագրեսիայից և սեպտեմբերի վերջին-հոկտեմբերի սկզբին տեղահանությունից 6 ամիս անց Արցախի շուրջ 150 հազար բնակիչներ չեն կարողանում լուծել իրենց իրավական կարգավիճակի հետ կապված հակասությունները։ Ամեն ինչ միտումնավոր շփոթված է այնպես, որ անհնար է նույնիսկ դատարան դիմել և իրավական և իրավապաշտպանական ընթացակարգեր իրականացնել։

Հակասություններ սկսվեցին այն բանից հետո, երբ Հայաստանն անսպասելիորեն ի սկզբանե որոշեց չճանաչել արցախցիների կենսագրությունը (հարկային, կենսաթոշակային, բիզնես, գույքային, վարկային պատմությունները), և պարզ չէ, թե Հայաստանի կառավարությունը ՀՀ անձնագիր ունեցող արցախցիներին ընկալում է որպես ՀՀ քաղաքացի՞, թե՞ ոչ ռեզիդենտ։

Հակասություններն ակնհայտ են:

Առաջինն այն է, որ Հայաստանի կառավարությունը տեղահանությունից մեկ ամիս անց փաստացի ճանաչեց Արցախի ժողովրդի կենսաթոշակային պատմությունը և հիմք ընդունելով Արցախում աշխատած ստաժն ու կենսաթոշակային հիմնադրամներին կատարած մուծումները՝ թոշակներ է վճարում արցախցիներին 2023-ի դեկտեմբերից։ Սակայն եթե արցախցիներն արտաքսումից հետո են հասել կենսաթոշակային տարիքի, ապա նրանց աշխատանքային պատմությունը Արցախում չի ընդունվում կենսաթոշակ նշանակելու համար։

Բացի այդ, կառավարությունը չի արձագանքել Արցախի խորհրդարանի կողմից օրենքի ընդունմանը, ըստ որի արցախցիները կարող են ստանալ կուտակային կենսաթոշակային ֆոնդերին փոխանցված իրենց միջոցները։ ՀՀ Կենտրոնական բանկը, որի երաշխիքներով երկար տարիներ Արցախում գործում էին կուտակային հիմնադրամները, լղոզված պատասխան է տվել, և ոչ պաշտոնապես արցախցիներին հասկացրել են, որ ՀՀ կառավարությունը կուտակային հիմնադրամներին չի պարտավորեցնելու վերադարձնել գումարը։ Թե ուր է գնալու Արցախի ժողովրդի կուտակած 16 միլիարդ դրամը, դեռ ոչ ոք չգիտի։

Երկրորդ հակասությունն այն է, որ ՀՀ կառավարությունը ճանաչել է արցախցիների վարկային պատմությունը՝ պարտավորություն ստանձնելով բանկերի առաջ՝ վարկերը փակել, քանի որ բանկերն Արցախում աշխատել են ՀՀ կենտրոնական բանկի երաշխիքներով։ Միևնույն ժամանակ, այժմ արցախցիները 070 ծածկագրով անձնագրերով չեն կարող բիզնես վարկեր ստանալ Հայաստանում, քանի որ նրանց վարկային պատմությունները ճանաչված չեն և երաշխիքներ չունեն։

Երրորդ մեծ անհամապատասխանությունն այն է, որ ՀՀ 070 անձնագրային ծածկագրով բազմաթիվ արցախցիներ Հայաստանում վաղուց անշարժ գույք ունեն։ Միաժամանակ, Հայաստանի կառավարությունը Արցախի բնակիչների բնակարանային աջակցության ծրագրի ապագա մասնակցությունը պայմանավորում է ՀՀ քաղաքացիության առկայությամբ։ Ի՞նչ է լինելու Հայաստանում 070 ծածկագրով անձնագրեր և ՀՀ-ում անշարժ գույք ունեցող անձանց հետ։ Նրանց սեփականության վկայականներն անվավեր կճանաչվե՞ն։ Եւ ի՞նչ է լինելու Արցախում նրանց ունեցած անշարժ գույքի սեփականության վկայականների հետ։

Չորրորդ անհամապատասխանություն. Հայաստանում բիզնես կամ կազմակերպություն գրանցելու համար անհրաժեշտ են ID քարտեր: Դրանք հիմա չեն տրվում արցախցիներին՝ ո՛չ 070 անձնագիր ունեցող, ո՛չ անգամ ՀՀ քաղաքացիություն ստացածներին, մինչդեռ Արցախից ժամանող շատ քաղաքացիներ ունեն Արցախում ստացված նույնականացման քարտեր, որոնք այժմ կարող են ազատ օգտագործվել։

Հինգերորդ հակասությունն այն է, որ Հայաստանի իշխանությունը չի ճանաչում Արցախի ժողովրդին որպես ՀՀ քաղաքացի և խոսում է Հայաստանում Արցախի իշխանությունների գործունեության անթույլատրելիության մասին՝ չստեղծելով մեկ մարմին, որը կզբաղվի արցախցիների գործերով։ 150 հազար մարդ զրկված են ոչ միայն ինքնակառավարման, այլեւ ընդունող երկրում հարցերը լուծելու իրավունքից։

Նման հակասությունները շատ են, և ոչ ոք չի բացատրում, թե ով և ինչպես է որոշում այն ​​սկզբունքները, որոնց հիման վրա որոշումներ են ընդունվում։

Հիմնական անհամապատասխանությունն էլ այն է, որ արցախցիները քաղաքացիություն ստանալիս հրաժարվում են ՀՀ 070 ծածկագրով անձնագրից և ստանում են նույն ՀՀ անձնագիրը՝ միայն այլ ծածկագրով։ Միևնույն ժամանակ, մինչև 2023 թվականի սեպտեմբերը Հայաստանում գրանցված արցախցիները ավտոմատ կերպով ընդգրկվել են ՀՀ քաղաքացիության գրանցամատյանում և համարվում են լիարժեք քաղաքացիներ։ Բացի այդ, աշխարհի ոչ մի երկրում (գոնե մինչ օրս) 070 ծածկագրով ՀՀ անձնագիրը որևէ կերպ չի տարբերվում հայկական այլ անձնագրերից, և միայն Հայաստանի օդանավակայանում են պահանջում նաեւ «ժամանակավոր պաշտպանության» վկայական:

Ինչո՞ւ Հայաստանի կառավարությունը ի սկզբանե չճանաչեց արցախցիների անձնագրերը որպես Հայաստանի քաղաքացիության ապացույց՝ քաղաքացիություն ստանալ չցանկացողներին հնարավորություն տալով վերցնել փախստականի վկայականները։ Ինչո՞ւ Հայաստանի իշխանությունն ի սկզբանե չճանաչեց արցախցիների պատմությունները՝ անձնագրային, կենսաթոշակային, հարկային, վարկային, կրթական՝ եւ մարդկանց խցկեցին ամիսներ տևած զրոյական արդյունքով բյուրոկրատական արատավոր շրջանի մեջ։

Կարելի է ենթադրել, որ Հայաստանի իշխանությունը միտումնավոր է արատավոր շրջան ստեղծում Արցախի ժողովրդի համար, որտեղ մարդիկ չեն կարող ստանալ ո՛չ լիարժեք քաղաքացիություն, ո՛չ էլ միջազգայնորեն ճանաչված փախստականի կարգավիճակ, քանի որ արտասահմանում նրանց ասում են, որ Հայաստանը ձեզ արդեն վերցրել է ժամանակավոր պաշտպանության տակ, և դուք արդեն չեք ենթարկվում «խտրականության»։ Յա, իրո՞ք։

Ինչ է պատրաստվում անել Ռուսաստանը Խարկովի հետ

Խարկովը գրեթե ամեն օր հարձակման է ենթարկվում է հակառակորդի կողմից՝ S-300 հրթիռներ, կամիկաձե անօդաչու թռչող սարքեր, թեւավոր հրթիռներ և օդային ռումբեր։ Թշնամին ցանկանում է քաղաքը դարձնել «գորշ գոտի»։

«Խարկովն Ուկրաինայի բնակչության թվով երկրորդ քաղաքն է, և Կրեմլը որոշել է այն ոչ պիտանի դարձնել մարդկային կյանքի համար»,- հայտնում է բրիտանական The Economist ռեսուրսը։

Խարկովի քաղաքապետ Թերեխովը չի հավատում նման վարկածին եւ հայտարարել է, որ քաղաքը մտադիր չէ այդքան հեշտությամբ հանձնվել Պուտինին։ Թերեխովի խոսքով, պատերազմի առաջին ամիսները դժվար էին, երբ մոտ 2 միլիոն բնակիչ ունեցող քաղաքը լքեց մինչև 300 հազար տեղացի բնակիչ։ 2022 թվականից հետո շատերը վերադարձան իրենց տները, և այժմ ոչ ոք չի ստիպի նրանց նորից լքել իրենց բնակարանները։

Թերեխովի խոսքով՝ իրեն հաջողվել է էլեկտրաէներգիա վերադարձնել Խարկով նույնիսկ առանց աշխատող էլեկտրակայանների։ Խարկովին անհրաժեշտ են հակաօդային պաշտպանության նոր համակարգեր։ Միաժամանակ աղբյուրը գրում է նաեւ, որ Խարկովի շրջանում հակառակորդի կողմից ոչնչացվել են արեւմտյան հակաօդային պաշտպանության համակարգերի մի մասը։

Դեռևս անհնար է ճշգրիտ կանխատեսել զավթիչների պլանները և որտեղ են նրանք նախատեսում հարվածներ հասցնել ամառային հարձակման ժամանակ։ Աղբյուրը գրում է, որ Կրեմլի տեսադաշտում է նաև Խարկովը, և Սիբիրում վերապատրաստվում է Ռուսաստանի զինված ուժերի մինչև 120 հազար զինվոր, ովքեր կարող են մեկնել Ուկրաինայի երկրորդ քաղաք։ Միևնույն ժամանակ, ռազմական փորձագետներն արդեն ասում են, որ Խարկովի պաշտպանությունը ճեղքելը բարդ խնդիր է լինելու՝ չնայած հակառակորդի անձնակազմի և ռազմական տեխնիկայի մեծ թվին։

2020-2023 թվականներին Արցախում փորձարկվել է տարածքների վերածումը առանց բնակչության «գորշ գոտու»՝ հետագա օկուպացիայի համար։ Նույնը փորձում են անել Խարկովի և Գազայի հետ։ Կիևը աջակցում էր Բաքվի և Մոսկվայի գործողություններին Արցախում, թեև ակնհայտ էր, որ Ուկրաինայի դեմ գործում էին նույն ուժերը, ինչ Հայաստանի դեմ։

Այսօրվա արևի խավարումը տեսանելի կլինի Հյուսիսային Ամերիկայից

ВВС

Երկուշաբթի՝ ապրիլի 8-ին, Հյուսիսային Ամերիկայում կդիտվի արևի ամբողջական խավարում։ Բնական երեւույթը նկատելի կլինի Մեքսիկայում, ԱՄՆ-ում եւ Կանադայում։

Արեգակի ամբողջական խավարումները տեղի են ունենում պարբերաբար, բայց ոչ շատ հաճախ. հաջորդը տեղի կունենա միայն 2026 թվականին, և այն տեսանելի կլինի հիմնականում Ատլանտյան օվկիանոսում։

Հետևաբար, ամբողջ աշխարհը դիտելու է այս խավարումը համացանցում և հեռուստատեսությամբ:

Գիտնականների համար չորս րոպեները, որոնց ընթացքում լուսնի ստվերը ծածկում է Արեգակը, հնարավորություն կլինի բոլոր տեսակի գիտափորձերի համար։

Հետազոտողները հրթիռներ կարձակեն ստվերային ուղիներով, կդիտարկեն կենդանիներին կենդանաբանական այգիներում, ռադիո ազդանշաններ կուղարկեն աշխարհով մեկ և տեսախցիկներն ու աստղադիտակները կուղարկեն դեպի երկինք՝ ժամանակավոր խավարից օգտվելու համար:

Սակայն նման հետազոտության արդյունքը ոչ մի կերպ երաշխավորված չէ՝ արևի վրա բռնկումը կամ նույնիսկ համեստ ամպերը կարող են փչացնել գիտնականների պլանները։

Ռուբեն Վարդանյանն առաջադրվել է 2024 թ. Խաղաղության Նոբելյան մրցանակի

Ռուբեն Վարդանյանը ներկայացվել է 2024 թ. Խաղաղության Նոբելյան մրցանակի՝  իր բարեգործական և մարդասիրական գործունեության համար: Նրա թեկնածությունն առաջադրել են մի շարք հեղինակավոր անձինք, որոնց թվում նաև Խաղաղության Նոբելյան մրցանակի դափնեկիր կան:

NEWS.am-ի արտերկրի աղբյուրներից ստացված այս լուրը հաստատեցին նաև Ռուբեն Վարդանյանի գրասենյակից: «Հեղինակավոր անձանց կողմից Ռուբեն Վարդանյանը ներկայացվել է այդ բարձր մրցանակին՝ շուրջ հինգ տասնյակի հասնող նոր և աննախադեպ կրթական, բարեգործական, գիտական և մարդասիրական կառույցների ստեղծման ու օժանդակման համար ոչ միայն Հայաստանում, այլև մի շարք երկրներում: Առաջադրողները տպավորիչ և միջազգային գնահատականի արժանի են համարել Ռուբեն Վարդանյանի՝ որպես մարդասերի և բարերարի կերպարը և նրա հետևողական ջանքերը՝ ուղղված անգամ պատերազմների ու դրանց սպառնալիքի,  ֆինանսական և քաղաքական ճգնաժամերի  ընթացքում մարդասիրական, բարեգործական  ու սոցիալական ծրագրերի միջոցով երկարատև կայունության ու զարգացման գործիքների ներդրմանը:

Այդ համատեքստում մասնավորապես հիշատակվել է նրա գործունեությունը շրջափակված Արցախում, որտեղ Ռուբեն Վարդանյանը մեծ ջանքեր է ներդրել ՝ փորձելով ոչ միայն մեղմել մարդասիրական ծանր կարիքները, այլև դժվարին վիճակում հայտնված մարդկանց ու երեխաների կենսական պայմանների բարելավման հնարավորություններ ստեղծել:

Գնահատելի է համարվել այն, որ Ռուբեն Վարդանյանի բարեգործությունն ընդգրկում է ոչ միայն ազգային, այլև միջազգային մակարդակները և  գլոբալ ազդեցություն ու նշանակություն ունի: Նրա  հեղինակային խոշոր  նախագծերից մեկը՝ «Ավրորա» մարդասիրական նախաձեռնությունն ուղղված է աշխարհի բոլոր անկյուններում, բոլոր մայրցամաքներում օգնելու և ձեռք մեկնելու  բոլոր նրանց, ովքեր վտանգելով սեփական կյանքը բարիք են գործում: Վարդանյանին առաջադրման ներկայացված հարգարժան անձանց նամակում կարևոր է  համարվում նաև այն,  որ նա հարգալից է եղել ոչ միայն իր ժողովրդի, կրոնի, այլև այլոց ժառանգության նկատմամբ. որպես դրա վառ օրինակ նշվում է Ռուբեն Վարդանյանի նախաձեռնությամբ վերանորոգված Շուշիի իրանական մզկիթը»,- News.am-ին հայտնեցին Ռուբեն Վարդանյանի գրասենյակից:

Նշենք, որ Հայաստանում Ռուբեն Վարդանյանի կողմից իրականացվել են մի շարք խոշոր նախագծեր: Դրանց թվում է, օրինակ, «Տաթևի վերածնունդ»-ը, որի շրջանակում կառուցվել է աշխարհի ամենաերկար հետադարձելի ճոպանուղին՝ «ՏաԹևեր»-ը, վերականգնվել է  Տաթևի վանական համալիրը,  զարգացման հնարավորություններ են ստեղծվել հարակից համայնքների համար:

Խոշոր նախագծերից է նաև Հայաստանում UWC Դիլիջան քոլեջի հիմնումը, որը  United World Colleges՝  «Աշխարհի միացյալ քոլեջներ» ցանցի՝ աշխարհում գտնվող  18 քոլեջներից մեկն է։ Այն ցանցի առաջին քոլեջն է հետխորհրդային տարածքում:

Գրասենյակից հայտնեցին, որ Ռուբեն Վարդանյանը, իր գործընկերների հետ համատեղ, ընդհանուր առմամբ շուրջ 700 նախագիծ է իրականացրել Հայաստանում, Արցախում և հայկական աշխարհում` ներդրումներ անելով մարդասիրության, կրթության,  պատմամշակութային ժառանգության պահպանության, զբոսաշրջության ու ենթակառուցվածքների զարգացման և  մի շարք այլ ոլորտներում:

Հիշեցնենք, որ 2022 թվականի սեպտեմբերին Ռուբեն Վարդանյանը հայտարարեց Արցախի Հանրապետություն տեղափոխվելու մասին։ Որոշ ժամանակ անց՝ 2022թ. նոյեմբերի  4-ին նա ստանձնեց Արցախի Հանրապետության պետնախարարի պաշտոնը:

2023թ. փետրվարի 23 -ին Ռուբեն Վարդանյանին ազատեցին պետնախարարի պաշտոնից, բայց նա շարունակեց մնալ Արցախում և իր հիմնադրած «Մենք ենք մեր սարերը» գործակալության միջոցով բարեգործական ու սոցիալական մի շարք ծրագրեր  իրականացնել՝  ուղղված ադրբեջանական շրջափակման մեջ գտնվող բնակչության առողջապահական ու կենսական այլ կարիքների մեղմմանը: Այդ ընթացքում մասնավորապես ձեռք է բերվել էլեկտրամոբիլ՝  դիզվառելիքի և բենզինի իսպառ բացակայության պայմաններում հղի կանանց հիվանդանոց տեղափոխելու համար, բացվել է երկու սոցիալական-բարեգործական ճաշարան:

Նա  շրջափակման մեջ գտնվող արցախցիների կողքին գտնվել է  մինչև վերջ և, 2023թ. սեպտեմբերի 19-ին Ադրբեջանի կողմից ռազմական գործողություններից հետո, արցախցիների հետ միասին ստիպված է եղել լքել Ստեփանակերտը՝ շարժվելով դեպի Հայաստան:  2023 թվականի սեպտեմբերի 27-ին, Հայաստանի սահմանի մոտ, Հակարի կամրջի անցակետում Վարդանյանն ապօրինաբար կալանավորվել է Ադրբեջանի կողմից և մինչ օրս գտնվում է Բաքվի բանտում:

Ադրբեջանի իրավապահ մարմինների կողմից նրան առաջադրվել են ակնհայտ շինծու մեղադրանքներ: Նոբելյան Խաղաղության մրցանակի ներկայացված մարդասերն ու բարերարը մեղադրվում է Ադրբեջանի Քրեական օրենսգրքի երեք հոդվածներով՝ ահաբեկչության ֆինանսավորում, ապօրինի զինված խմբավորումների ստեղծում և սահմանի ապօրինի հատում: Նրան սպառնում է մինչև 14 տարվա ազատազրկում:

ՀՅԴ Հայ դատի Եվրոպայի գրասենյակը կոչ է անում Եվրամիությանը նկատի առնել ՀՀ-ի հանդեպ ագրեսիայի սպառնալիքը

ՀՅԴ Հայ դատի Եվրոպայի գրասենյակն ի գիտություն է ընդունում Եվրոպական հանձնաժողովի ապրիլի 5-ի հայտարարությունները՝ ուղղված Հայաստանի դիմակայունության բարձրացմանը տարբեր ներդրումային ծրագրերի միջոցով, ներառյալ 270 միլիոն եվրո դրամաշնորհը, որն ուղղված է փոքր և միջին ընկերություններին աջակցելուն: Մենք կարևորում ենք ԵՄ-ի շեշտադրումը ենթակառուցվածքային նախագծերի վրա, մասնավորապես՝ Սև ծովի էլեկտրահաղորդման մալուխի նախագծի և վերականգնվող էներգիայի նախաձեռնությունների մասով, որոնք կնպաստեն Հայաստանի տնտեսական աճին և զարգացմանը։

Թեև ներդրումներն ու բարեփոխումները կարևոր են երկրի առաջընթացի համար, Հայաստանի առաջնահերթ մարտահրավերը անվտանգության սպառնալիքն է, որին բախվում է Ադրբեջանի ագրեսիվ, ծավալապաշտական նկրտումների պատճառով։

Մենք Եվրոպական միությանը կոչ ենք անում հստակ ազդանշաններ ուղարկել Ադրբեջանին, որ Հայաստանի Հանրապետության նկատմամբ բոլոր տարածքային հավակնությունները, ներառյալ Տավուշի մարզի, այսպես կոչված «անկլավների» հարցը, ինչպես նաև Սյունիքի մարզով արտատարածքային տրանսպորտային կապուղիների պահանջը բացարձակապես անընդունելի են։ Ադրբեջանի պահանջները կապ չունեն սահմանազատման և սահմանագծման գործընթացի հետ։ Դա սպառնալիքի կամ ուժի կիրառմամբ հողազավթման քաղաքականություն է։ Ադրբեջանը պետք է իր ուժերը դուրս բերի նաև Հայաստանի Հանրապետության տարածքից, որը շարունակում է պահել օկուպացիայի տակ։

Այսպիսով, մենք Եվրոպական միությանը կոչ ենք անում նախանշել կոնկրետ, շոշափելի միջոցներ և ռազմավարական ծրագրեր՝ աջակցելու Հայաստանի ինքնիշխանությանը, անվտանգությանն ու տարածքային ամբողջականությանը` հաշվի առնելով Ադրբեջանից եկող ագրեսիան:

Բացի այդ, ՀՅԴ Հայ դատի Եվրոպայի գրասենյակը ողջունում է «Եվրոպացիները հանուն Արցախի» հարթակի նախաձեռնությանը, որով ԵՄ ղեկավարությանը կոչ է արվում ֆինանսական միջոցներ հատկացնել Արցախից բռնի տեղահանված հայությանը՝ Հայաստանի Հանրապետությունում արժանապատիվ կեցություն ապահովելու համար, մինչև միջազգային պաշտպանության մեխանիզմների գործադրմամբ հնարավոր կլինի նրանց վերադարձի ապահովումը դեպի Լեռնային Ղարաբաղ։

ՀՅԴ Հայ դատի Եվրոպայի գրասենյակի նախագահ Գասպար Կարապետյանը, վերջին հայտարարությունների վերաբերյալ նկատել է․

«Կա ԵՄ աջակցության խիստ անհրաժեշտություն՝ միջազգային պաշտպանության ներքո Արցախի հայերի հայրենիք վերադառնալու հավաքական իրավունքի իրացման համար։ Նրանց վերադարձի ապահովումը կենսական նշանակություն ունի Հայաստանի կայունության և ապագայի համար։ Ավելին, անհրաժեշտ է, որ ԵՄ-ն ճնշում գործադրի Ադրբեջանի վրա՝ ազատ արձակելու բոլոր հայ ռազմագերիներին և գերիներին։ Հայ դատի գրասենյակը պատրաստ է համագործակցել ԵՄ կառույցների և միջազգային գործընկերների հետ՝ նպաստելու Հայաստանի Հանրապետության կայուն և բարգավաճ ապագային»:

ՀՅԴ Բյուրոյի Հայ դատի կենտրոնական գրասենյակ

Իսրայելը չի ​​ձևակերպել Գազայում գործողության վերջնական նպատակը, սակայն զորքերը դուրս է բերել Խան Յունիսից

Իսրայելական զինվորականները հայտնել են, որ Գազայի հարավում գտնվող Խան Յունիս քաղաքում չորս ամիս տեւած մարտերից հետո նրանք դուրս են բերել բոլոր ցամաքային զորքերը, որոնք մասնակցում էին ակտիվ գործողություններին գոտու հարավային հատվածից:

Պաղեստինյան անկլավի հարավային շրջաններում մնացել է միայն մեկ բրիգադ, որի խնդիրն է հսկել հատվածը բաժանող միջանցքը:

Իսրայելը ծրագրում էր շուտով ցամաքային հարձակում սկսել Եգիպտոսի հետ սահմանի մոտ գտնվող Ռաֆահ քաղաքի վրա, որտեղ ապաստանել են ավելի քան մեկ միլիոն տեղահանված պաղեստինցիներ: Անհասկանալի է, թե Խան Յունիսից զորքերի դուրսբերումն ինչպես կազդի այս ծրագրերի վրա։

ՄԱԿ-ը բազմիցս զգուշացրել է, որ Ռաֆահում ցանկացած գործողություն կարող է հանգեցնել հումանիտար աղետի:

«Ռազմական արշավն անընդհատ զարգանում է, և սա պատերազմի հերթական փուլն է», – BBC-ին ասել է Իսրայելի պաշտպանության բանակի խոսնակ, փոխգնդապետ Պիտեր Լերները: «Քանի որ մենք ավարտեցինք մեր առաքելությունը Խան Յունիս շրջանում, տեղի ունեցավ զորքերի ռոտացիա»:

«Կարևոր է հասկանալ, որ մեր ուժերի քանակը նվազում է, բայց այն գործողությունների թիվը, որոնք պետք է իրականացվեն, ավելանում են։ «Իսրայելի պաշտպանության ուժերը Գազայի հատվածում չեն, որպեսզի պարզապես վերահսկողություն ստանձնեն Գազայի վրա, դա ոչ մի կերպ նպատակ չէ, նրանք այնտեղ են՝ ազատվելու Համասից և պատանդներին վերադարձնելու համար»: Այս մասին հայտնում է BBC-ն։

Իսրայելը չի ​​ձևակերպել Գազայում գործողության վերջնական նպատակը։ Դատելով առաջին շաբաթների զանգվածային ռմբակոծություններից՝ Իսրայելը մտադիր էր ստիպել Գազայի մեկուկես միլիոն բնակչությանը «կամավոր» լքել իրենց բնակության վայրերը։ Սակայն Գազայի բնակիչները պարզվեց, որ «համառ» են և չեն տարհանվել նույնիսկ մահվան սպառնալիքի տակ։ Հաղորդվում է, որ գործողության 6 ամիսների ընթացքում սպանվել է ավելի քան 33 հազար Գազայի բնակիչ։ Բայց բնակիչները չհեռացան, ավելին, Իսրայելն ինքը հիմա դուրս է բերում իր զորքերը։ Հո միլիոն մարդ չե՞ն կոտորի։

Ոչ ոք չգիտի, թե ինչպես է Իսրայելը մտադիր Պաղեստինում իշխանությունից հեռացնել Համասին։ Նեթանյահուի կառավարության դեմ Իսրայելում ցույցերը ցույց են տալիս, որ ոչ ոք լրջորեն չի հավատում Բիբիի այս նպատակին, ոչ էլ այն նպատակին, որ Իսրայելը կներքաշի Իրանին պատերազմի մեջ և «ոչնչացնի» նրան ԱՄՆ-ի ձեռքով: Այլեւս չեն հավատում իսրայելցի պատանդների վերադարձին և արաբների ամբողջական տեղահանման միջոցով պաղեստինյան հարցի “լուծմանը”՝ Արցախի օրինակով։

Հիշեցնենք, որ Նեթանյահուն լայնածավալ պատերազմ սկսեց Պաղեստինում հոկտեմբերի 7-ին այն բանից հետո, երբ ամբողջությամբ ավարտվեց Արցախի բնիկ բնակիչների բռնի տեղահանությունը, և այդ «օպերացիան» չվիճարկվեց միջազգային ատյաններում նույնիսկ պաշտոնական Երևանի կողմից։

Հադրութի բարբառը` ֆուտբոլի դաշտում

«Հադրութ» անունը կրող ֆուտբոլային թիմը կազմավորվել է բռնի տեղահանումից հետո։ Այն եզակի բնույթ է կրում , քանի որ թիմի անդամները միայն Հադրութից են։ Նրանց սերտ կապը ծննդավայրի, բարբառի և մշակույթի հետ առանձնահատուկ իմաստ և նշանակություն է տալիս խաղին։ Նրանց միասնությունն ու փոխըմբռնումն ազդում են մարզական նվաճումների և խաղադաշտում թիմի ուժի վրա։

Ֆուտբոլասերների առջև ծառացած մարտահրավերներ կան, բայց մշակութային և մարզական ավանդույթների պահպանման և վերականգնման գործում նրանց վճռականությունն ու հաստատակամությունը մեծ է: Թիմի ավագի խոսքով՝ կարևոր է ընդգծել սպորտի դերը՝ որպես դժվարությունների ժամանակ համայնքի ոգին վերամիավորելու և պահպանելու միջոց. «Հադրութում մանկուց իրար հետ խաղացել ենք: Ամենալավն այն է, որ հավաքվում ենք, բարբառով շփվում իրար հետ: Այս պահի դրությամբ 13 խաղացող ունենք, բայց դիմորդների թիվը շատանում է: Թիմի հիմնական նպատակը մեր ծննդավայրի անունը բարձր պահելն է»:

Ապրիլի 5-ին «Հադրութ» ֆուտբոլային թիմը խաղացել է «Արագած» թիմի հետ և հաղթել 4:0 հաշվով։

Տաթև Ազիզյան

Զելենսկի․ Ուշացած խոստովանություն Թուրքիայի մասին

Ուկրաինայի նախագահ Վլադիմիր Զելենսկին ասել է, որ գնահատում է Թուրքիայի օգնությունը, սակայն միայն այս երկիրը բավարար չի լինի որպես միջնորդ, հայտնում է BBC-ն։

«Նրանք ցանկանում են միջնորդ լինել։ Բայց նախագահ Էրդողանը գիտի… Ես շնորհակալ եմ նրան ամեն ինչի համար, բայց նա պետք է իմանա՝ միայն Թուրքիան մեզ բավարար չէ որպես միջնորդ։ Մեզ համար ավելի լավ է Խաղաղության գագաթնաժողովի ձևաչափը»,- Զելենսկու խոսքերն է մեջբերում «Ուկրաինական պրավդան»։ «Չեմ կարծում, որ Թուրքիան միայնակ կկարողանա ճնշել Պուտինի քաղաքականությունը։ Մեր թուրք գործընկերների նկատմամբ ողջ հարգանքով հանդերձ։ Նրանք շատ բան են արել մեզ համար, բայց նաև ամուր հարաբերություններ ունեն Ռուսաստանի հետ, ունեն իրենց այլ՝ տնտեսական շահերը», ասել է Զելենսկին, հայտնում է BBC-ն։

Թուրքիան կրկին, ինչպես ռուս-ուկրաինական պատերազմի առաջին օրերին, հանդես է եկել միջնորդության առաջարկով, պնդելով կարգավորման ստամբուլյան տարբերակը։ 2022-ի մարտին սեղանին դրված այդ տարբերակը ոչ այլ ինչ է, քան Ուկրաինայի տարածքի օկուպացիայի ճանաչման եւ Կիեւի կապիտուլյացիայի առաջարկ։ Անկարան առաջ է մղում հենց այդ տարբերակը։ Հատկանշական է, որ մեկուկես տարի անց Ստամբուլում տեղի ունեցավ մեկ այլ հավաք, որի ժամանակ կայացվեց Արցախի ցեղասպանության եւ հայկական պետականության լուծարման վերաբերյալ որոշումը մասնակիցների գրեթե նույն շրջանակով՝ ԱՄՆ, ՌԴ, Եվրամիություն։

Ուկրաինայի դեմ պատերազմը Հայաստանի դեմ ռուս-թուրքական արշավի շարունակությունն էր եւ հնարավոր դարձավ հենց Հայաստանի դեմ արշավի՝ Մոսկվայի ու Անկարայի համար հաջող ելքի շնորհիվ։ Այս ֆոնին, պաշտոնական Կիեւի վերաբերմունքը Արցախի խնդրին եւ առհասարակ Հայաստանի դեմ ռուս-թուրքական ծրագրերին տարակուսելի էր․ Կիեւը աջակցում էր այդ ծրագրերին, այսինքն՝ Ռուսաստանի ծրագրերին։ Արցախում Բաքվի գործողություններն ուկրաինական քարոզչությունը համարում էր ոչ ավել, ոչ պակաս «երկրորդ ճակատ Ռուսաստանի դեմ»։ Թեեւ, ոչ բարդ տրամաբանությունը հուշում էր, որ դա երկրորդ ճակատ էր հենց Ուկրաինայի դեմ, ինչի հետեւանքները Ուկրաինան լիուլի զգում է ներկայում։

Արդյոք քաղաքական նման կարճատեսության պատճառը թուրքական մի քանի բայրաղթարներն էին, որոնց մասին վաղուց այլեւս լսելի չէ (հատկանշական է, որ ուկրաինացի լրագրողների հարցերին զինվորականները պատասխանում են, թե բայրաղթարները ներկայում չեն կիրառվում, քանի որ ռուսները դրանց դեմ արդյունավետ միջոցներ ունեն), կամ Բաքվի նվիրած մի քանի գեներատորներն ու «հումանիտար օգնությունը», ինչպես նաեւ ուկրաինական քարոզչությանը նվիրաբերված նավթադոլարները։ Թե՞ Զելենսկիի ապարատում ու բանակում առկա ռուսական բացահայտ ագենտուրան ու կրեատուրան։ Փաստ է, որ Կիեւը աչք էր փակում այն իրողության վրա, որ հենց Թուրքիայի միջոցով է Ռուսաստանը շրջանցում պատժամիջոցները եւ անհրաժեշտ միջոցներ, այդ թվում ռազմական, ներգրավում Ուկրաինայում պատերազմը շարունակելու, ուկրաինացիներին եւ ուկրաինական քաղաքներն ու գյուղերը ոչնչացնելու համար։

Հիմա Զելենսկին ակնարկում է այս ամենի մասին։ Հանուն արդարության նշենք, որ նրա աշխատակազմի խորհրդական Պոդոլյակն ավելի վաղ նշել էր, որ Թուրքիան ստանձնել է ռուս-ուկրաինական ջարդերի կառավարման դերը։ Դա է Թուրքիայի «միջնորդությունը»։ Արցախը սարերում կորած ինչ որ հովվերգական ռելիկտ չէր, այլ աշխարհքաղաքականության շրջադարձային կետ, որի վրա հերթով անկում են բոլորը՝ գերտերություններից սկսած։

«Վըսկէ ծերքեր» էքսպո․ վեր գիդաք հինչ էր կա (ֆոտոներ)

«Արցախի մայրիկների աջակցման կենտրոն» հասարակական կազմակերպության ջանքերով ապրիլի 7-ին տեղի է ունեցել «Վըսկէ ծերքեր» 2-րդ էքսպոն, այս անգամ Մոսկովյան 6/7 հասցեում՝ «Թումանյանս Արտ»-ի բացօթյա տարածքում:

Ընդգրկվել է 65 մասնակից։ Էքսպոն կշարունակվի մինչեւ 18․00։ Եկեք տեսեք թա հինչեր կա։

Ֆոտո Հայկ Հարությունյանի