Անցումային՝ հաշտության կառավարության մասին են արդեն խոսում, բայց կարեւորը՝ տաբուն հանելն է
- 22:15 12.05.2024
Հանրապետության հրապարակում արդեն երրորդ բազմահազար հավաքն է կայանում Բագրատ Սրբազանի առաջնորդությամբ, եւ տեսանելի են քաղաքական քայլեր։
Նախ՝ պարզվել է, որ Նիկոլ Փաշինյանի կառավարությանն անվստահություն հայտարարելու համար արդեն կան անհրաժեշտ 36 ձայն․ խորհրդարանի ընդդիմադիր երկու խմբակցություններն ընդամենը 35 ձայն ունեն, սակայն, ինչպես պարզվեց, անկախ պատգավավոր Իշխան Զաքարյանը “չի մերժել” գործընթացին մասնակցելը։
Երկրորդ՝ հայտարարվել է Երեւանում եւ այլ վայրերում շարժը “պարալիզացնելու” մասին, այսինքն՝ անհնազանդության ակցիաները կշարունակվեն։
Երրորդ՝ հայտարարվեցին անցումային կառավարության գործունեության սկզբունքները, եւ ամենակարեւորը՝ որ դա կլինի “հաշտության կարավարություն”, որտեղ ընդգրկված կլինեն տարբեր ուժեր եւ անհատներ։
Իհարկե, այս ամենը կարող է իշխանափոխության եւ չբերի, բայց հաշտությունը պետք է փոխարինի պառակտմանը։
Վերջին տարիների նշանը “մինուսն” էր․ սեւեր-սպիտակներ, նախկիներ-ներկաներ, արցախցիներ-հայաստանցիներ, ռուսամետներ-արեւմտամետ ռուսամետներ, մերոնք-ձերոնք։ Հասարակությունը վերածվել է աղանդների իր արգելքներով եւ քրմերով։
Մենք նույնիսկ չնկատեցինք, թե ինչպես բազմաթիվ թեմաներ եւ հարցեր հայտնվեցին տաբուի տակ իշխող աղանդի կողմից։ Արցախի մասին խոսալը տաբու է, մարտունակ բանակի մասին, դիմադրության, կրակելու հրամանի, հողերի պաշտպանսության, մեծ հայրենիքի, սփյուռքի, նույնիսկ այլ իշխանություն ունենալու մասին խոսալը տաբու է։ Հանկարծ չխոսաք՝ թե չէ աչքով կտաք, եւ որոշ մարդկանց բարեկեցիկ կյանքը կփլուզվի։ Չե որ այդ կյանքի համար նրանք ամեն ինչ տվել են։
Սրբազանը աննկատ հանեց այդ թեմաների տաբուն։ Մարդիկ Արցախի մասին խոսեցին, եւ պատերազմ չսկսվեց։ Իշխանափոխության մասին խոսեցին, եւ աշխարհը Փաշինյանին կրծքով չպաշտպանեց։ Սփյուռքի մասին խոսեցին, եւ Հայաստանի քաղաքական հիմքերը չփլվեցին։ Դիմադրության մասին խոսեցին, եւ ոչ ոք չհայտարարեց, որ խաղաղություն պետք է լինի՝ նույնիսկ երկիրը կորցնելու գնով։
Դժվարը՝ տաբուները հանելն է, իսկ անցումային կառավարությունը՝ տեխնիկական հարց է։