Ինչպես հաղորդում է Financial Times-ը, Ադրբեջանը մեղադրել է ԵՄ-ին նրանում, որ նա վերաբերվում է երկրին որպես «հրշեջի»՝ կնքելով միայն կարճաժամկետ գազային գործարքներ՝ չնայած երկրին դեպի դաշինք վառելիքի արտահանումն ավելացնելու խնդրանքին:
ԵՄ-ում Ադրբեջանի դեսպան Վագիֆ Սադիհովը Financial Times-ին ասել է, որ Բաքվին անհրաժեշտ է երկարաժամկետ պայմանագրերի որոշակիություն, որպեսզի ներգրավի իրեն անհրաժեշտ ֆինանսավորումը Կասպից ծովում գազի արդյունահանումը մեծացնելու և ԵՄ լրացուցիչ պահանջարկը բավարարելու համար: «Մենք չենք կարող լինել հրշեջներ, որոնք պարզապես գազ են ուղարկում երեքից վեց ամիս», – ասել է Սադիհովը:
Բաքվի հետ ԵՄ-ի գազային պայմանագրերն ի սկզբանե ոչ թե տնտեսական, այլ քաղաքական բնույթի էին. այդ պայմանագրերը Բաքվին պաշտպանում էին հնարավոր պատժամիջոցներից հայկական հողերի ուղղակի օկուպացիայի և ցեղասպանության պատճառով: ԵՄ-ն այդպես էլ պատժամիջոցներ չի կիրառել Բաքվի նկատմամբ։ Մյուս կողմից, Եվրոպան չի պատրաստվում ռուսական խեղդամահը փոխանակել ուրիշի հետ։
«Ադրբեջանը, որը մեծապես կախված է նավթից և գազից ստացվող եկամուտներից, այս տարվա նոյեմբերին պետք է հյուրընկալի ՄԱԿ-ի Կլիմայի ամենամյա գագաթնաժողովը: Որոշ դիվանագետներ և բանակցողներ մասնավոր կերպով մտահոգություն են հայտնել, որ երկիրը չի ցանկանում մտածել, թե ինչպես հեռանալ հանածո վառելիքից»,- գրում է FT-ն։
Ամերիկյան խորհրդատվական Straife ընկերության կառավարիչ տնօրեն և Ադրբեջանում ԱՄՆ նախկին դեսպան Մեթյու Բրայզան ասել է, որ մինչև 2027 թվականը ադրբեջանական գազի ներկրման ԵՄ նպատակին հասնելու համար կարևոր է ֆինանսավորել արդյունահանումը, քանի որ հակառակ դեպքում Ադրբեջանը բավարար լրացուցիչ գազ չի ունենա Եվրոպա հասցնելու համար։
Բրյուսելը չի կարողանում ֆինանսավորել նախագծերը 2021 թվականին իր կանոնների փոփոխությունների պատճառով, որոնք թույլ չեն տալիս ԵՄ բյուջեն ծախսել հանածո վառելիքի ենթակառուցվածքների վրա: SGC-ի մաս կազմող Tanap-ի՝ Թուրքիայի տարածքով խողովակաշարի բաժնետերերը «դժկամությամբ են ներդրումներ կատարում հզորությունների ընդլայնման մեջ, քանի որ վախենում են, որ ոչ ոք չի օգտագործի այն»: