Սիրիայում թուրքամետ ուժերը գրավել են առանցքային օբյեկտներ և ռազմավարական նշանակության զենքեր: Ապստամբների ցուցադրած գավաթներից էին ժամանակակից հակաօդային պաշտպանության համակարգերը, այդ թվում՝ ռուսական «Պանցիր-Ս1» հակաօդային պաշտպանության հրթիռային համակարգը։
Մինչ այս պահը թուրքամետ զինյալները գործնականում չունեին արդյունավետ հակաօդային պաշտպանության համակարգեր և ենթարկվում էին մշտական ավիահարվածների սիրիական և ռուսական օդանավերի կողմից։ Այժմ գրավված համակարգերը կարող են դառնալ ուժերի հարաբերակցությունը փոխող գործոն, գրում են ուկրաինական լրատվամիջոցները։
Պուտինը ձևացնում է, թե դեռ պաշտպանում է Ասադին, բայց թուրքամետ ուժերի կողմից մի քանի օրում միլիոնանոց քաղաք և մի ամբողջ շրջան գրավելը խոսում է Պուտինի և Էրդողանի պայմանավորվածության մասին։ Այս պայմանավորվածությունների շրջանակում Մոսկվան ոչ միայն չի օգնում Ասադին ու Սիրիայում իրանամետ ուժերին, այլեւ Սիրիայում իր զինանոցները փոխանցում է թուրքամետ ուժերին։
Նույն պատմությունը եղավ Արցախում, որտեղ ռուս «խաղաղապահները» օգնեցին կազմակերպել Արցախի շրջափակումը, զինաթափել հայկական բանակը և տեղահանել բնիկ բնակչությանը։ Դաշնակիցների «հանձնումը» ռուսական բռենդն է, և այժմ Սիրիայի և Իրանի հերթն է:
Ուկրաինացի «վերլուծաբանները» ուրախանում են Սիրիայում թուրքամետ ուժերի հաջողություններով և Ռուսաստանի «պարտությամբ», թեև հասկանում են նաև, որ «ի պատասխան» Թուրքիան Ռուսաստանին «կհանձնի» Ուկրաինայի հարավը և Անդրկովկասը։ Գիտեն նաեւ, որ ռուսներն Արցախից զենք են տեղափոխել հենց ուկրաինական ճակատ։
Այս գործընթացները սկսվել են 2020 թվականին՝ Արցախի օկուպացիայից։ Իրանը, ճանաչելով Ադրբեջանի «տարածքային ամբողջականությունը» և Արցախում ռուսական զորքերի անօրինական ներկայությունը, ճանապարհ հարթեց օկուպացված Արցախի հետ սահմանին իր նախագահի սպանության և Ռուսաստանի կողմից հայկական և իրանական շահերի ավանդական դավաճանության համար։
2024. Հիմնադիր՝ "ՄեդիաՍտեփ" ՀԿ, Երեւան, [email protected] Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են: Կայքի հրապարակումների օգտագործման ժամանակ հղումը Step1.am -ին պարտադիր է: