Վերջին շաբաթների՝ ՔՊ նախկին պատգամավոր Հովիկ Աղազարյանի հետ կապված պատմությունը մամուլը լուսաբանում է երկու հիմնական տեսանկյունից․ Աղազարյանի նամակների “հանրայնացման” օրինականության եւ պատգամավորի ինտիմ կյանքի կեխտոտ մանրամասների։
Սակայն Հովիկ Աղազարյանի հարցը, ինչպես երեւում է, շատ ավելի խոր արմատներ ունի, եթե նկատի առնենք, որ ՔՊ-ն 2021-ի ընտրություններում թեկուզ սահմանադրական մեծամասնություն ստացավ, բայց այն շատ փխրուն է։ Հիմա այդ մեծամասնությունը կարող է փլվել Աղազարյանի պատճառով։ Պատահական չէ, որ նրան ստիպում են ոչ միայն դուրս գալ ֆրակցիայից, այլեւ վայր դնել մանդատը։
Սահմանադրական մեծամասնություն ՔՊ-ին պետք է մի քանի կարեւոր հարցի համար․ Բաքվի հետ “խաղաղության պայմանագիրը” վավերացնելու՝ ադրբեջանցիների վերադարձով հանդերձ, Սահմանադրությունը փոխելու, Անկախության հռչակագիրը օրենքից դուրս հայտարարելու եւ պետությունը լուծարելու համար։
Իսկ Աղազարյանը հայտարարել է, որ «այն տեսքով, որ հիմա կա /Բաքվի հետ/ պայմանագիրը՝ ես խնդիր չեմ տեսնում, բայց եթե պայմանագիրը որոշակի փոփոխվի՝ իմ որոշումը կարող չհամընկնել ՔՊ-ի դիրքորոշման հետ”։ “Սա վերաբերում է նաև Անկախության հռչակագրի, Սահմանադրության և Ապահովագրության համապարփակ համակարգի ներդրմանը։ Սրանք այն սկզբունքային պահերն են, որոնց վերաբերյալ ես իմ դիրքորոշումը պետք է ունենամ։ Բոլոր այլ դեպքերում, այդ թվում՝ ինձ անձեռմխելիությունից զրկելուն, ես քվեարկելու եմ այնպես, ինչպես ՔՊ-ն»,-ասաց Աղազարյանը։
Այսինքն՝ Աղազարյանը խաթարում է ՔՊ սահմանադրական մեծամասնությունը եւ հանրապետությունը լուծարելու պլանները, նրան պետք է շտապ զրկել մանդատից եւ փոխարինել ավելի պատրաստակամ մեկով։ Գուցե նույնիսկ այլ անկախ պատգամավորով։
Օպերացիան սկսված է։