Հայաստանը ձգտում է լրիվությամբ “ինտեգրել” արցախցիներին. Գայանե Առուստամյան

Արցախցի հասարակական գործիչ Գայանե Առուստամյանը պատասխանում է Step1․am-ի հարցերին:

–Ինչպե՞ս եք կարծում, եթե Սումգայիթի ողբերգությունը ճանաչված լիներ որպես ցեղասպանություն, դատապարտվեր միջազգային հանրության կողմից, հիմա Արցախը կլինե՞ր այս իրավիճակում:

-Մենք պետք է խոսենք Սումգայիթի ողբերգության մասին ոչ միայն այդ կոնտեքստում։ 1915 թվականի ցեղասպանությունը ճանաչվել է որոշ պետությունների կողմից, և ի՞նչ է դա տվել մեզ: Այս բոլոր հարցերը պետք է խորը ուսումնասիրվի, իսկ հիմա ստացվում է, որ անընդհատ գալիս ենք նույն կետին, գուցե նաև այն պատճառով, որ չենք ուզում կամ ուղղակի չենք տեսնում, որ պատկերը շատ ավելի դաժան է:

-Կարո՞ղ ենք ասել, որ հայերի հանդեպ ցեղասպանությունը շարունակական բնույթ է կրում, քանի որ այդ գործողությունները չեն դատապարտվում:

– Նրանք եկել են տարածաշրջան, իսկ մենք խանգարող հանգամանք էին և միևնույն ժամանակ այն օղակը, որը պատրստ չէր դիմակայել վայրագություններին: Չնայած՝ մենք ևս մեղավոր էինք, չենք ուսումնասիրել խորությամբ իրավիճակը, միևնույն ժամանակ ազդել է այն, որ այն ժամանակ մենք չենք ունեցել պետականություն:

–Խոսելով թե 90-ական թվակաների, թե 2020-2023 թվականների փախստականների մասին, կարո՞ղ եք ասել, որ փախստականների իրավունքները պաշտպանվում են, ի վերջո, պետությունը ի՞նչ քաղաքականություն է վարում այս մասով:

-Ադրբեջանական ԽՍՀ-ից փախստականներն, իմ կարծիքով, մեծամասամբ ինտեգրվել են: Եթե խոսենք Արցախից փախստականների մասին, ապա պետությունը կրկին փորձում է տանել լրիվությամբ ինտեգրելու ճանապարհով, ինչն այդքան էլ ճիշտ չէ: Իրավունքները մեծմասամբ խախտվում են, և թեկուզ պետությունը իր պարտականությունը իրականացնում է, բայց սոցիալական աջակցության կրճատումը ունենալու է բացասական հետևանքներ, և այս մասով ինձ թվում է, որ մենք պետք է համախմբվենք, որ արդյունքի հասնեինք:

Ալվարդ Գրիգորյան