ՌԴ դեսպանատան մոտ պետք է ակցիաներ անել. ով է հանձնել Ռուբեն Վարդանյանին և մյուսներին
- 20:52 02.03.2025
ՌԴ ԱԳՆ տեղեկատվության և մամուլի վարչությունը, ի պատասխան «Վերելք» տեղեկատվական-վերլուծական կենտրոնի հարցման, մեկնաբանել է, այսպես կոչված, «դատավարությունը» Արցախի նախկին պետնախարար Ռուբեն Վարդանյանի և ԼՂՀ ռազմաքաղաքական ղեկավարության այլ ներկայացուցիչների նկատմամբ։
«Նախորդ ճեպազրույցներում մենք մեկնաբանել ենք այս թեման։ Ինչպես ճիշտ նկատեցիք, նշված անձինք Ռուսաստանի քաղաքացիներ չեն։ Վստահ ենք, որ հայ-ադրբեջանական երկկողմ բանակցությունների օրակարգում հումանիտար հարցերի ընդգրկումը կնպաստի Բաքվի և Երևանի միջև վստահության մթնոլորտի ձևավորմանը։
Մենք, իր հերթին, հաստատում ենք մեր հավատարմությունը Ռուսաստանի, Ադրբեջանի և Հայաստանի ղեկավարների եռակողմ պայմանավորվածություններին, ներառյալ փախստականների իրավունքների հարգումը, մշակութային, պատմական և կրոնական ժառանգության պահպանումը, ռազմական գործողությունների ընթացքում անհայտ կորածների որոնումը և կալանավորների փոխանակումը: Մենք պատրաստ ենք մեր ադրբեջանցի և հայ գործընկերներին տրամադրել նրանց կողմից պահանջված օգնությունը»,- ասված է ՌԴ ԱԳՆ տեղեկատվության և մամուլի բաժնի պատասխանում։
Կարծես թե ռուսական զորքերը չէին Ղարաբաղում, երբ 2023 թվականի սեպտեմբերի 19-ին ագրեսիա իրականացվեց Արցախի ուղղությամբ և ամբողջ բնակչության արտաքսում։ Կարծես թե Ռուսաստանը չէ, որ 2020 թվականին իր վրա է վերցրել խաղաղ բնակչությանը պաշտպանելու պարտավորությունը, և Պուտինը չէ, որ նոյեմբերի 9-ին ստորագրել է հայտարարություն, ըստ որի՝ բոլոր գերիները պետք է վերադարձվեն, միջանցքը պետք է անհապաղ գործի, իսկ խաղաղ բնակիչները պետք է ապահով ապրեն։ Եվ կարծես ռուսները չէին, որ կանգնած էին Բերձորի միջանցքում, երբ Ռուբեն Վարդանյանին բռնեցին հենց ճանապարհին։
Նախքան հայերի կողմից նոր «օգնության» «պահանջարկ» սպասելը, Ռուսաստանի ԱԳՆ-ն պետք է պատասխան տա իր անփառունակ «խաղաղապահ առաքելության» համար։
Դեռևս շատ բացահայտումներ կլինեն, թե ինչպես է Արցախի ղեկավարությունը հայտնվել Բաքվի զնդաններում և ովքեր են վարել հանձնվելու «բանակցությունները»։
Հասարակական գործիչ Արթուր Օսիպյանը գրում է, որ «Բաքվի դատական ֆարսի դեմ բողոքի ակցիաները պետք է տեղի ունենան ոչ թե ՄԱԿ-ի շենքոի, այլ Ռուսաստանի դեսպանատան մոտ՝ վերջնագրով՝ կա՛մ վերադարձրեք բոլոր գերիներին, կա՛մ 102-րդ բազայի հետ միասին դուրս եկեք Հայաստանից։
Միայն նման պայքարը կարող է իրական լինել։ Կրեմլը պետք է իմանա, որ դավաճանությունը հետևանքներ է ունենում, միայն այդ դեպքում լուրջ կվերաբերվեն գործին։
Բայց շնորհակալություն հայտնել Ռուսաստանին, շարունակել ծառայել Կրեմլին՝ ի պատասխան նրանց ստորության, իսկ հետո պահանջներ ներկայացնել ՄԱԿ-ի կամ Եվրոպայի դեմ լուրջ չէ։ Պայքարը պետք է լինի իրական, պետք է ունենա հստակ տրամաբանություն և ուժեղ կամք, միայն այդ դեպքում մեզ կհարգեն։ Արցախից արտագաղթը մեզ ոչինչ չի սովորեցրել, մենք շարունակում ենք գործել նույն սխալները, ինչ շրջափակման ժամանակ»։