Լեռնային Ղարաբաղի և Սիրիայի միջև զուգահեռներն ակնհայտ են
«Ռուսաստանը փրկում է սիրիացի քրիստոնյաներին և ալավիներին, որոնք փախչում են Դամասկոսի ջարդերից», այսպես էր վերնագրված հոդվածը, որը տեղադրվել է mail.ru-ի լրահոսում։
«Սիրիացի քրիստոնյաները, որոնք մինչև վերջերս հետ էին պահում ջիհադիստների առաջխաղացումը, ստիպված են լքել իրենց տները։ Ռուսաստանն օգնում է փրկել նրանց կյանքը։ Մի արևելագետ էլ V Focus Mail-ին պատմել է, թե ինչ է կանգնած ջարդերի հետևում և որտեղ են փախչում սիրիացիները:
Այսպիսով, Սիրիայում ռուսական բոլոր դիրքերը հանձնելուց և Թուրքիայի պրոքսիներին հանձնվելուց հետո, ռուսական պաշտոնական քարոզչությունը փորձում է կեղծավորություն անել։
Սա ձեզ ոչինչ չի՞ հիշեցնում։ Մենք կհիշեցնենք նրանց, ովքեր մոռացել են։
2023 թվականի սեպտեմբերին Լեռնային Ղարաբաղի դեմ Բաքվի նացիստական ռեժիմի ագրեսիայի, ԼՂՀ քաղաքների և գյուղերի զանգվածային գնդակոծությունների, խաղաղ բնակչության զանգվածային սպանությունների և այլ ռազմական հանցագործությունների ժամանակ, որոնք ուղեկցվել են Արցախի հայ ժողովրդի ագրեսիային և էթնիկ զտումներով, Ռուսաստանի Դաշնության պաշտոնական լրատվամիջոցներն ամբողջությամբ անտեսեցին այն, ինչ տեղի էր ունենում։ Իսկ պարոն Պեսկովը, ըստ էության, արդարացրել էր Բաքվի նացիստական ռեժիմի հանցագործությունները՝ հայտարարելով, որ Բաքուն իբր գործում է իր տարածքում գործող օրենքների շրջանակներում։
Այս հայտարարությունները պատահական չէին և տեղավորվում էին ՌԴ ԱԳՆ ընդհանուր և երկարամյա դիրքորոշման մեջ. «ամեն ինչում մեղավոր է Երևանը, և Բաքուն դրա հետ կապ չունի»։
Միջազգային իրավունքի տեսանկյունից անհասկանալի և աննշան «փաստարկները», որոնցով ՌԴ ԱԳՆ ներկայացուցիչները փորձում էին քողարկել Կրեմլի՝ Լեռնային Ղարաբաղի բնակչությանը պաշտպանելու իր պարտավորությունները կատարելու մերժումը, որոնք հստակորեն շարադրված էին 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ի Եռակողմ հայտարարության մեջ։ Սակայն նրանք ծառայում էին միայն մեկ նպատակի. Կրեմլի անգործության հիմնավորումը ալիևյան ռեժիմի կողմից Լեռնային Ղարաբաղի բարբարոսական շրջափակման, Բաքվի կողմից հրադադարի կանոնավոր խախտումների (որը բազմիցս նշվել է ՌԴ ռազմական խորհրդի և ՌԴ ՊՆ զեկույցներում) և մոտալուտ էթնիկ զտումների պայմաններում։
2023 թվականի սեպտեմբերի 19-ի երեկոյան իրավապաշտպան կայքերից մեկի լրագրողների մոտ է հայտնվել մի ձեռնարկ, որը նախագահի աշխատակազմն ուղարկել է պետական և Կրեմլին հավատարիմ լրատվամիջոցների աշխատակիցներին։
Դրանում Կրեմլը խորհուրդ է տվել Հայաստանին և արևմտյան երկրներին մեղադրել «Լեռնային Ղարաբաղում հակամարտության սրման մեջ»։ Կրեմլի ձեռնարկի համաձայն՝ պետք է գրվեր, որ «ամենայն հավանականությամբ, Հայաստանի վարչապետին դրդել են այս հայտարարությունն անել իր արևմտյան «գործընկերները», որոնք պետք է ամբողջությամբ կիսեն նրա հետ հետևանքների պատասխանատվությունը։ Հայաստանի ղեկավարության որոշումը, որն ինքնին արմատապես փոխեց Ղարաբաղի կարգավիճակը, ազդանշան դարձավ, որ Ադրբեջանը քայլեր ձեռնարկի, Բաքուն Լեռնային Ղարաբաղում հակամարտությունն այլևս ընկալում է որպես իր ներքին հակամարտություն։
Կրեմլի ձեռնարկի տեքստում նաև առաջարկվում էր, որ Կրեմլում ռուս խաղաղապահների կարգավիճակը բնութագրվի որպես «դիտորդական», մինչդեռ կառավարամետ լրատվամիջոցների աշխատակիցները պետք է խոսեին «քաղաքացիներին տարհանելու» խաղաղապահների օգնության մասին:
Առանձին-առանձին, ձեռնարկի հեղինակները խորհուրդ են տալիս նշել, որ մարդիկ «ապաստան» են գտնում ուղղափառ եկեղեցում, որը գտնվում է ռուսական խաղաղապահ կոնտինգենտի բազայում» («Էթնիկ զտումներ Լեռնային Ղարաբաղում. քողարկում լրատվամիջոցների ձեռնարկներից», http://russia-artsakh.ru/node/20633):
Ալեքսանդր ԱՆԴՐԵԱՍՅԱՆ