Արարատ Միրզոյանը վերջին մի քանի օրվա ընթացքում երկրորդ անգամ է զանգահարում Սերգեյ Լավրովին՝ ամեն կերպ ցույց տալով, որ ռուս-հայկական հարաբերությունները երբեք չեն էլ վատացել, և այն ամենը, ինչ եղել է, սատանայից էր։ Ռուս պաշտոնյաները մեծահոգաբար թփթփացնում են հայ գործընկերների ուսերին։ Իսկ քարոզչական ալիքները հայերին անվանում են «անառակ որդիներ», որոնց դավաճանությունը չի ներվելու։

Սերգեյ Լավրովն այսօր Միրզոյանի հետ զրույցում «բարձր է գնահատել» Հայաստանի և Բաքվի միջև «խաղաղության համաձայնագրի» համաձայնեցման առաջընթացը։ Ու թեև Հայաստանի փոխարտգործնախարար Պարույր Հովհաննիսյանը խոստովանեց, որ 10 օր անց Բաքուն չի արձագանքել Հայաստանի կոչերին՝ համաձայնեցնելու «խաղաղության համաձայնագրի» ստորագրման ժամկետները և վայրը, ակնհայտ է, որ եթե այն ստորագրվի, ապա դա կլինի միայն «կնքահոր» Պուտինի աչալուրջ հայացքի ներքո։

Մոսկվայի պաշտոնյաները կրկին սկսել են խոսել «եռակողմ պայմանավորվածությունների» մասին՝ չմեկնաբանելով Բաքվի և Երևանի համաձայնեցված փաստաթղթի կետերը։ Մոսկվան ունի իր «փաստաթուղթը» և իր «առաջադրանքները»։

Ռուսական զորքերը 2020 թվականից փայլուն կերպով կատարել են Ղարաբաղում իրենց առաջադրանքները։ Ինչպես հայտարարել է ռուս գեներալ Իստրակովը 2022 թվականի ապրիլին Ակնայում ռուս-թուրքական հետախուզական կենտրոնի փակման ժամանակ, «ռուս և թուրք խաղաղապահները ստեղծել են հրադադարի և բոլոր ռազմական գործողությունների դադարեցման մոնիտորինգի հուսալի համակարգ և ամուր հիմքեր են դրել բազմաչարչար հողի վրա խաղաղ կյանքի հաստատման համար։ Ռուս և թուրք գործընկերները առաջադրած բոլոր խնդիրները լուծել են բարեկամական աշխատանքային մթնոլորտում։ Ղարաբաղում ռուսական խաղաղապահ կոնտինգենտի հետ միասին արվել է հնարավոր ամեն ինչ՝ տարածաշրջանի կառուցողական և առանց հակամարտությունների զարգացման համար»։

Առաջադրանքը կատարված է՝ Ղարաբաղը օկուպացված է, բնիկ բնակչությունը վտարված, նրա ունեցվածքը հաջողությամբ յուրացվում է, հազարամյա ժառանգությունը պղծվում։ Եկել է ժամանակը՝ խնդիրը Հայաստանի ողջ տարածքով ընդլայնելու։

Ինչպես ասում է ռուս փորձագետ Ստանիսլավ Տարասովը, Թուրքիային տարածաշրջանում որպես ագրեսոր ներկայացնելու կարիք չկա, քանի որ նրա բոլոր գործողությունները համաձայնեցված են Մոսկվայի հետ, այդ թվում՝ 44-օրյա ղարաբաղյան պատերազմի ժամանակ։ Եթե ​​Մոսկվան, շարունակում է Տարասովը, դեմ լիներ ղարաբաղյան հիմնախնդրի ուժային լուծմանը, Ադրբեջանը չէր կարողանա ձայն հանել։

Թրամփ-Պուտին զրույցից հետո Ռուսաստանն արդեն բացեիբաց հանդես է գալիս Հայաստանում տիրոջ դիրքերից։ Ռուսաստանի ակտիվությունը Գյումրիում, որտեղ ռուս փորձագետներն ակնարկում են, որ բնակչության մեծամասնությունը ռուսական անձնագրեր ունի, կարող է լինել ապագա «Ռուսաստանի քաղաքացիներին հայ ազգայնականներից պաշտպանելու» ծրագրի մի մասը:

Նաիրա Հայրումյան

Ադրբեջանի այս գործելաոճը նոր գործելաոճ չէ, անցած տարի, նախանցած տարի բազմաթիվ են եղել նման հայտարարությունները, թե իբր Հայաստանը խախտում է զինադադարը, ինչ-որ գործողություններ է կատարում։ Հիմա, իհարկե, ունենք շատ կարեւոր գործիք, դա Եվրամիության դիտորդներն են, որոնք արձագանքեցին այս ամենին։ Միջազգային հանրությունը լավ գիտակցում է, որ նման կեղծ հայտարարությունները չեն նպաստում որեւէ դրական գործընթացի»,- այսօր լրագրողներին ասաց ՀՀ ԱԳ փոխնախարար Պարույր Հովհաննիսյանը։

Հարցին, թե այդ դեպքում ԵՄ դիտորդներին սահմանամերձ շրաջաններից հանելը ի՞նչ հետեւանք կունենա, նա պատասխանեց, որ դեռ այդ սցենարը քննարկելու կարիք չկա, քանի պայմանագրի կնքման գործընթացն այդքան էլ արագ չի շարժվում առաջ։

«ԵՄ դիտորդների այս մանդատը երկու տարով է։ Իհարկե, հետագայում, եթե ունենանք խաղաղության այդ առաջընթացը, եթե ստորագրենք, վավերացնենք, եւ իսկապես կայուն խաղաղության նշաններ լինեն, մենք կարող ենք քննարկել նոր մանդատ Եվրամիության դիտորդների համար։ Պարտադիր չէ, որ նրանք սահմանափակվեն սահմանագծով, մանդատում կա նաեւ վստահության միջոցառումների ստեղծումը։ Ապագայում ամենադրական սցենարի դեպքում կկարողանանք գտնել ճիշտ մոդել, որպեսզի եվրոպացի դիտորդները շարունակեն մնալ»,- ասաց նա։

Պարույր Հովհաննիսյանը նաեւ հարցադրում արեց․ «Եթե մենք խոսում ենք երրորդ կողմի ուժերի մասին, արդյոք Եվրամիության դիտորդները հանդիսանո՞ւմ են ուժ։ Սա դիտորդական առաքելություն է, իսկ երրորդ երկրի ուժ ասելով՝ սովորաբար խոսք է գնում ռազմական ներկայության մասին։ Այսինքն՝ տրամաբանությունը հուշում է, որ չպետք է լինեն նման պահանջներ»։

Հարցին, որ երբ Բաքուն պահանջում է ՀՀ սահանից հեռացնել երրորդ ուժերին՝ ԵՄ դիտորդներին, հստակեցվե՞լ է, իսկ Բաքուն ո՞ր ուժերին է հետ քաշելու՝ որպես երրորդ կողմի ներկայացուցիչ, Պարույր Հովհաննիսյանը պատասխանեց․ «Խոսքը չի գնում միայն հետքաշման մասին, խոսքը գնում է նաեւ ապագայում հնարավոր ուժերի մասին։ Այդ առումով, իհարկե, այլ սցենարներ հնարավոր են։ Խոսքը գնում է երկուստեք բացառել երրորդ կողմի ուժերի ներկայությունը սահմանի վրա»։