Արցախցիները ապակե տարայի տակ․ օդը չի հերիքում, խեղդվում ենք

«Ժողովուրդ» օրաթերթի տեղեկությունների համաձայն՝ արցախցիները հաջորդ շաբաթ նախատեսում են մեծ հանրահավաք իրականացնել: Այն ուղղված է լինելու արցախցիների վերադարձի իրավունքի ապահովմանը, Բաքվից գերիների վերադարձին, Արցախում գտնվող նյութական մշակույթի պահպանմանն ու արցախահայության սոցիալական խնդիրների լուծմանը:

Առաջին հանրահավաքը կայացել է մարտի 29-ին, բավական մարդաշատ և կազմակերպված էր, հնչել են կարևոր հարցադրումներ։ Կառավարությանը հանձնվեց պահանջագիր, որտեղ և քաղաքական, և սոցիալական պահանջներ էին։ Օպերայի մոտ վրան խփվեց, որտեղ արդեն մի քանի օր է հանրային քննարկումներ է տեղի ունենում։

Գլխավոր բառերն ասել է Լարիսա Ալավերդյանը վրանում՝ պետք է ամեն ինչ անել ոչ թե արցախցիներին Արցախ վերադարձնելու, այլ Արցախը հայերին վերադարձնելու համար։ 

Հանրահավաքի հաջորդ օրը արցախցի մայրիկները ակցիա են կազմակերպել կառավարական ամառանոցների մոտ, իսկ այսօր կոչ է հնչել վաղը հավաքվել Կառավարության շենքի մոտ։

Կառավարությունը այդ ամենին պատասխանել է հակասոցիալական հարցերի նախարարի շուրթերով՝ 50 հազ․ աջակցությունը չի շարունակվի, գնացեք աշխատեք, քաղաքացիություն վերցրեք, սահմանամերձ գյուղերում մի կերպ տեղավորվեք ու սսկվեք։ 1,5 տարի հստակ խնդիր ենք լուծել, ու հիմա ձեր հանրահավաքով մեզ չեք շեղի ակդ խնդրից։

Բացի այդ, ինչպես գրում են մտածող մարդիկ, արցախցիների հանդեպ թաքնված թշնամանքը հանրահավաքից հետո ատելության տեսքով թափվել է հանրային դաշտ և հակառակ էֆեքտ առաջացրել։

Ի՞նչ անել նման իրավիճակում։ Հանրահավաք որպես կանոն անում են տեղեկացնելու կամ ճնշում գործադրելու նպատակով։ Կառավարությունը ոչ տեղեկանալու կարիք ունի, ոչ էլ «կճնշվի», քանի որ հստակ խնդիր ունի՝ արցախցիներին պահել ինչ-որ նվազագույն շեմի վրա, որպեսզի հարկ եղած ժամանակ ստիպի կատարել «որոշումները»։ Ասենք՝ մի մասին հետ ուղարկի Արցախ՝ որխպես «խաղաղության պայմանագրի» պատանդ, մի մասին փափուկ դեպորտ անի, իսկ մնացածին նվազագույն ծախսերով պահի Հայաստանում որպես հավիտյան «մեղավոր» կամ «սահմանապահ»։

Սոցցանցերում արցախցիները քննարկում են՝ ինչ անել։ Կան առաջարկներ՝ դիմել Ֆրանսիայի և ԱՄՆ դեսպանատներ և ապաստան խնդրել, քանի որ Հայաստանի կառավարությունը չի կատարում իր պարտականությունները։

Կա կարծիք, որ հաջորդ մեծ ցույցը պիտի տեղի ունենա ՀՀ կառավարության դիմաց, այնտեղից պետք է շարժվել ՄԱԿ գրասենյակ, տարբեր դեսպանատներ։

Սակայն բոլորը հասկանում են, որ արցախցիներին Հայաստանում առել են ապակե տարայի տակ, որտեղից նրանց ձայնը չի լսվում, միայն երևում է, որ մարդիկ ինչ-որ բան են բղավում։ Չի լսվում, որ նրանք ասում են՝ օդը չի հերիքում, խեղդվում ենք։

Նաիրա Հայրումյան