Հենց որ Հայաստանում ցինիկների բռնապետությանը սպառնալիք է հայտնվում, իշխանամետ խաժամուժը բացում են կեղտոտ բերանները՝ փորձելով շեղել հասարակության ուշադրությունը սեփական ազգակործան քայլերից։
Երեկ խորհրդարանում այսպես կոչված կառավարության անդամները խոստովանեցին, որ Բաքուն մտադիր չէ «խաղաղության համաձայնագիր» ստորագրել և ոչ միայն միջանցք է պահանջում, այլ ողջ հայ-իրանական սահմանը։ Փաշինյանը նույնիսկ ականջներին կանգնեց՝ բացատրելու․ հայ ժողովուրդ, կապ չունի, թե որտեղ ես քո դոներ քյաբաբը ուտում, գլխավորը աշխատելն է, մեզ պահելու համար հարկեր վճարելը, իսկ տարածքները, ազգային արմատները, սեփական հողը, արժանապատվությունը ոչինչ են ստամոքսի ու լավ աշխատող աղիքների համեմատ։
Փաշինյանը հայտարարեց, որ այժմ Հայաստանում նոր՝ հոգեբարոյական հեղափոխություն է իրականացնում՝ փոխելով հենց պետության ընկալումը։ Պետությունը բարեկեցություն է, մնացածը կապ չունի, ասում է նա։
Բայց հեղափոխությանը, ըստ երեւույթին, խանգարում է Ազատության հրապարակում տեղադրված փոքրիկ վրանը։ Այս վրանը դարձել է հայ հասարակության ճամպրուկներից սարքաց բարիկադների մարմնացումը․ մարդիկ քննարկելում են, որ ժամանակն է դուրս գալ այս երկրից, հուսահատ նայելով փոքրիկ վրանին։ Հասարակությանը մտահոգում է միայն այն, թե արդյոք նրանք ժամանակ կունենա՞ն վաճառել իրենց բնակարանները, թե՞ արցախցիների նման ստիպված են լինելու հեռանալ դատարկ։
Վերջին մեկուկես տարվա ընթացքում արցախցիներն աստիճանաբար սկսել են ընտելանալ իշխանամետ խաժամուժի կեղտոտ հնարքներին՝ իրենց հասցեին հնչող մեղադրանքների սայլը շուռ տալ Արցախի ժողովրդի, ազգային վերնախավի, բանակի, սփյուռքի, եկեղեցու գլխին։ Իսկ հետո դույլերով կեղտ լցնել բոլորի վրա։
Այս բոլոր ջանքերն ուղղված են նրան, որ Արցախի ժողովուրդը, բանակը, ազգային վերնախավը, եկեղեցին, սփյուռքը երես թեքեն Հայաստանից և թույլ տան խաժամուժին անարգել հանձնել մեր նախնիների հազարամյա ժառանգությունը։
Բայց Արցախի ժողովուրդը, բանակը, ազգային վերնախավը, եկեղեցին, սփյուռքը Հայաստանից երես չեն թեքելու, Հայաստանն է երես թեքելու ազգային մատրիցը քայքայող համակարգային վիրուսից։