2020թ. պատերազմից հետո Արցախի Մարտունու շրջանի Թաղավարդ գյուղը կիսվել էր երկու մասի։ Ներքևում հայերս էինք, վերևի մասում՝ ադրբեջանցիները։ Սահման ասվածը հենց այս գյուղի մեջտեղում էր։
Դպրոցն ուղիղ նշանառության տակ էր. երեխաները հայոց տառերը սովորում էին թշնամու ուղիղ վերահսկողության պայմաններում։ Գյուղի գերեզմանոցը մնացել էր վերևի՝ բռնազավթված հատվածում, և սեփական գյուղում լինելով՝ գյուղացիները զրկված էին գերեզմանոց գնալու հնարավորությունից։
Նկարները 2021 թ. մայիսի այս օրերից են։ Ծաղկունքով պատված գյուղի երեխաների հետ, ովքեր դարձել էին գյուղի սահմանապահների լավ ընկերները, և իրենց «պարտականությունն» էլ դարձել էր հեռախոսների լիցքը տեղում պահելը ու լիցքավորման սարքեր ապահովելը։
Տղաներից մեկի ամենամեծ ուրախությունն այն էր, որ հայրիկը տուն էր եկել՝ երկու շաբաթ տևած շրջափակումից հետո։ Սա Թաղավարդի երեխաների առօրյան ու «սովորական» խոսակցություններն էին…
Մարիամ Սարգսյան