Խաղաղ Ծաղկաշատ։ Պատերազմից և տեղահանումից առաջ (լուսանկարներ)

Անկասկած կարելի է գրել Արցախի յուրաքանչյուր գյուղի մասին. «Արցախի լեռներում, որտեղ բնության լռությունը միաձուլվում է դարերի շնչին, տարածվում է Ն գյուղը՝ այն հազվագյուտ վայրերից մեկը, որտեղ ժամանակը, կարծես, կանգ է առել՝ պահպանելու գլխավորը՝ մարդկանց հոգին։ Այստեղ ապրում են ամենաբարի և հյուրընկալ մարդիկ։ Այս գյուղում յուրաքանչյուր տուն բաց է հյուրի համար, և սեղանի շուրջ միշտ տեղ կա ևս մեկ մարդու համար։ Այստեղ ժպիտը ձևականություն չէ, այլ բնավորության մի մաս»։

Կարելի է անվերջ խոսել նաև Ծաղկաշատ գյուղի մասին՝ ընդգծելով դրա ջերմությունը, անկեղծությունը և ինքնատիպությունը։

Եվ անհրաժեշտ է ընդգծել, որ ոչ միայն Ծաղկաշատ գյուղի, այլև ամբողջ Արցախի երեխաները չէին երազում պատերազմի, շրջափակման կամ բռնի տեղահանության մասին։ Նրանք ուզում էին խաղալ, վազվզել ծաղկող բլուրների երկայնքով և մեծանալ իրենց հայրենի տներում՝ անվտանգ պայմաններում։

Բայց հիմա, հեռու իրենց հայրենի վայրերից, միայն հույսն է մնացել մի օր վերադառնալ այնտեղ, որտեղ մնացել է իրենց առաջին ժպիտը և սրտի մի կտորը։

Ալվարդ Գրիգորյան