Բազմաչարչար «իմպիչմենտ»՝ Փաշինյանի դե՞մ, թե՞ օգտին

  • 01:05 28.06.2025

Մի քանի շաբաթ առաջ Սերժ Սարգսյանի «Պատիվ ունեմ» ընդդիմադիր խմբակցությունը սկսեց իմպիչմենտի ընթացակարգը Հայաստանում՝ Մասիսի քաղաքապետ Դավիթ Համբարձումյանին առաջադրելով որպես վարչապետի տեխնիկական թեկնածու։

Մինչ այդ, չորս անկախ պատգամավորներից երկուսը՝ Հովիկ Աղազարյանը և Հակոբ Ասլանյանը, սկսեցին իրենց իմպիչմենտը՝ Էդմոն Մարուքյանին առաջադրելով վարչապետի պաշտոնում։ Ռոբերտ Քոչարյանի «Հայաստան» խմբակցությունը թեկնածուներ չառաջադրեց, սակայն այսօր՝ Էջմիածնում «հակաահաբեկչական գործողությունից» հետո, հայտարարեց, որ պաշտոնապես միանում է իմպիչմենտին։

Էդմոն Մարուքյանը անմիջապես հրաժարվեց վարչապետի պաշտոնում առաջադրվելուց, եթե բոլորը աջակցեն Շիրակի հոգևոր առաջնորդ Միքայել արքեպիսկոպոս Աջափահյանի թեկնածությունը։ «Հայաստան» խմբակցությունը անմիջապես աջակցեց սրբազանի թեկնածությունը։

«Պատիվ ունեմ» խմբակցությունը ևս պատրաստակամություն հայտնեց միանալ Աղազարյան-Ասլանյան նախաձեռնությանը և առաջադրել Սրբազան Միքայելի թեկնածությունը, բայց միայն այն դեպքում, եթե սրբազանն ինքը համաձայնվի։ Հակառակ դեպքում խմբակցությունը ենթադրում է, որ մնացած բոլորը կմիանան «Պատիվ ունեմ» խմբակցության նախաձեռնությանը։

Սրբազան Միքայելը խնդրեց շահարկումներ չանել իր անվան շուրջ որպես վարչապետի թեկնածու, նամակ հղելով դատարանի շենքից, որտեղ որոշվում է նրա ձերբակալման հարցը։

Իմպիչմենտ սկսելու  համար անհրաժեշտ է առնվազն 54 ձայն, և առանց «անկախ» պատգամավորների՝ ընդդիմադիր խմբակցությունները չեն կարողանա այդքան ձայն ստանալ։ Հետո էլ կարիք կլինի իշխող ՔՊ-ի ձայների, ինչը խնդրահարույց է։

Մինչ այսօր «Հայաստան» խմբակցությունը նախընտրում էր ժամանակ ձգել մինչև հաջորդ ընտրություններ, որոնք տեղի կունենան մեկ տարի անց։ Այսինքն՝ 5 ամիս անց կսկսվի նախընտրական շրջանը, և իմպիչմենտն այլևս օրենքով թույլատրելի չի լինի։

Իմպիչմենտից բացի, շատ ընդդիմադիրներ խոսում են ուժայիններին ժողովրդի կողմը գրավելու անհրաժեշտության մասին, թեկուզ  ներկայումս նրանք մոնոլիտ հավատարմություն են ցուցաբերում Նիկոլ Փաշինյանի նկատմամբ: Ճիշտ է, ԱԱԾ նախկին ղեկավար Արմեն Աբազյանը մի փոքր հիասթափեցրեց՝ կամ հրաժարվելով կատարել անօրինական հրամանները, կամ պատրաստելով Փաշինյանի պարտությանը։

Իշխող կուսակցությունը ուշադիր հետևում է «իմպիչմենտի» գործընթացին և փորձում է թաքցնել իր վախը ընդդիմության հասցեին ուղղված սուր ծաղրի տակ, արդարացիորեն ասելով, որ այն անկարող է համախմբվել։

Եթե իմպիչմենտը ձախողվի, և հնարավոր չլինի ուժայիններին ժողովրդի կողմը գրավել, ապա Փաշինյանը կկարողանա ներկայիս գործընթացները հաշվարկել որպես ակտիվ և նույնիսկ հայտարարել արտահերթ ընտրություններ։ Գուցե, հենց դա՞ է նպատակը։