Հայկական իսթեբլիշմենթը, որը զբաղված է եկեղեցու, ռուս օլիգարխների սեփականության և ընտրողների ձայների համար «պայքարով», համառորեն չի արձագանքում արտաքին գործընթացներին, որոնք Հայաստանը սեղմել են երկաթե գրկի մեջ, և խեղդումը մոտ է։
Մինչ Թուրքիան, Իրանը և այլ մուսուլմանական երկրները Ստեփանակերտում քննարկում էին տարածաշրջանի ճակատագիրը, Հայաստանում տեղի ունեցան բալագանային ռեալիթի շոուի հերթական ակտերը։
Հայ Առաքելական եկեղեցու եկեղեցական խորհուրդը հրաժարվեց պաշտոնանկ անել Գարեգին II կաթողիկոսին, ինչը գրեթե «զրոյացրեց» Փաշինյանի պատերազմը եկեղեցու դեմ։ Հիմա նա կամ ստիպված կլինի «յան տա» կաթողիկոսից, կամ ձերբակալել նրան և ուղիղ մեղադրել «թշնամի Ռուսաստանի» շահերը խթանելու մեջ։
Սկանդալային կերպով «բացահայտված» պետական հեղաշրջման ծրագրում «ահաբեկչության» որևէ ապացույց չի հայտնաբերվել, պարզվեց, որ ձայնագրությունը մոնտաժված է, և քննչական մարմինները չեն հերքել դա։ Գործը, ամենայն հավանականությամբ, կփակվի։ Բայց միևնույն ժամանակ, հոգեբանական խանգարումը շարունակում է սրվել, մարդիկ վախեցած են սարսափ պատմություններից, հիմնականում՝ ռուսական։
Ընդդիմությունը երթեր է անցկացնում ի պաշտպանություն Սամվել Կարապետյանի, ով հայտարարել էր, որ Նիկոլին տեղ չկա Հայաստանում, և որ պետք է ստեղծվի նոր քաղաքական ուժ։
“Հայաստանը պետք է դառնա բարեկեցիկ ու ժամանակակից, արդար ու ապահով երկիր, ներքին համերաշխության ու համախմբվածության երկիր, արցախցիների բոլոր իրավունքները իրականում պաշտպանող երկիր, իրապես ինքնիշխան ու վստահելի դաշնակից և արժանապատվությունը վերականգնած երկիր՝ անցյալում թողնելով սև-սպիտակի բաժանումը, ներազգային արհեստական պառակտումը, Սփյուռքի հետ հարաբերությունների քայքայումը, մեր երեխաների և երիտասարդների ճակատագրի անորոշությունը, բռնաճնշումներն ու ապօրինությունները, պարտությունն ու նվաստացումը, աղքատությունն ու հուսահատությունը: Ես գիտեմ, ինչպես անել այս ամենը։ Ու անելու ենք միասին”, ասել է Սամվել Կարապետյանը։
Երբ է նա ուժ ստեղծելու, կհասցնի՞ արդյոք ընտրություններին, հռետորական հարց է։
Մինչ նա բանտում է, խորհրդարանը ընդունեց օրենք, որը թույլ է տալիս ազգայնացնել Սամվել Կարապետյանին պատկանող Էլեկտրական ցանցերը։ Հայտարարվեց նաև, որ պատրաստվում է «արտաքին ազդեցության գործակալների» մասին օրենքի նախագիծ։ Այսինքն՝ հող է նախապատրաստվում, որ եթե Էլեկտրական ցանցերի բռնագրավման, կաթողիկոսի հրաժարականի և արքեպիսկոպոսների ու Դաշնակցության «պետական հեղաշրջման» քեյսերը ձախողվեն, նրանց ուղղակիորեն մեղադրեն արտաքին շահերը խթանելու մեջ։
Սահմանադրության օրը Նիկոլ Փաշինյանը հայտարարեց, որ Հայաստանին անհրաժեշտ կլինի նոր Սահմանադրություն՝ առանց նշելու ո՛չ ժամկետները, ո՛չ էլ Սահմանադրության կոնկրետ փոփոխությունները։
ՀՀ արտաքին գործերի նախարարությունը արձագանքել է Էրդողանի այն հայտարարություններին, որ «Զանգեզուրի միջանցքի» վերաբերյալ Հայաստանի դիրքորոշումն ավելի ճկուն է դարձել, ինչին ՀՀ արտաքին գործերի նախարարությունը պատասխանել է, որ չի փոխել իր դիրքորոշումը Հայաստանով անցնող ճանապարհների նկատմամբ ՀՀ ինքնիշխանության վերաբերյալ։ Միաժամանակ, արտաքին գործերի նախարարությունը խոստովանել է, որ ստանում և քննարկում է տարբեր առաջարկներ։
ՀՀ կառավարության և համակարգային ընդդիմության ներկայացուցիչները համառորեն խուսափում են Սահմանադրության փոփոխության, ամերիկյան, թուրքական կամ այլ հովանու ներքո «Զանգեզուրի միջանցքը» բացելու հավանականության վերաբերյալ հարցերից՝ բազարային վեճերով ֆոն ստեղծելով արտաքին հակահայկական ծրագրերի հաջող իրականացման համար։
Հակառակ դեպքում, իշխանություններն ու ընդդիմությունը կբարձրացնեին հիմնարար հարցեր՝ նրանք պաշտոնական հարցում կուղարկեին Թուրքիային և Ռուսաստանին այն մասին, թե արդյո՞ք Կարսի պայմանագիրը վավեր է, եթե ոչ, ապա ինչպե՞ս է լինելու Նախիջևանի և Կարսի վերադարձը Հայաստանին։ Նրանք կբարձրաձայնեին 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ի հայտարարության մասին և կհարցնեին. եթե «Զանգեզուրի միջանցքը» Ռուսաստանի ԱԴԾ-ի վերահսկողության տակ չի լինելու, ապա ինչպե՞ս է իրականացնելու Քարվաճառի, Քաշաթաղի և Ակնայի վերադարձը։
Սակայն Հայաստանի իշխանություններն ու ընդդիմությունը միավորված են այս երկու փաստաթղթերը պաշտպանելու համար, և դրանց անձեռնմխելիությունն ապահովելու համար բեմադրում են քաղաքական խաղեր՝ ժողովրդին գցելով հոգեբանական խանգարումների և հուսահատության մեջ։ Սովորական մարդկանց, որոնք դիտում են ռեալիթի շոուն, որը երբեմն վերածվում է կոշտ էրոտիկայի, ասում են․ չկա ոչ մի հնարավորություն, Հայաստանը իրավունքներ չունի, ոչ մի տարբերակ չկա, և ով էլ լինի իշխանության գլուխ, Հայաստանը միևնույն է դատապարտված է։