Պարզվում է, որ եվրոպացիները դեմ են տարածքների ուժային բաժանմանը. Ուկրաինայի, բայց ոչ Հայաստանի
- 10:42 10.08.2025
Եվրոպացի և այլ առաջնորդներ, որոնք ոգևորությամբ ողջունեցին Հայաստանից Արցախի, իսկ այժմ նաև Հայաստանի հարավի բռնակցումը, փորձում են ձևացնել, թե դեմ են Ուկրաինայի փաստացի բաժանմանը։
Ուկրաինայի ապագայի վերաբերյալ բանակցությունները չեն կարող վարվել առանց նրա մասնակցության, և մինչև հրադադարը Ռուսաստանին տարածքային զիջումները որպես խաղաղության պայման անհնար են։ Եվրոպական երկրների առաջնորդները նման համատեղ հայտարարություն արեցին շաբաթ օրը Ուկրաինայի ղեկավարության հետ բանակցություններից և խորհրդակցություններից հետո։
Սա պատասխան է ԱՄՆ նախագահ Դոնալդ Թրամփին, որը նախատեսում է օգոստոսի 15-ին ԱՄՆ-ում հանդիպել Վլադիմիր Պուտինի հետ՝ Ուկրաինայում պատերազմը դադարեցնելու հեռանկարները քննարկելու համար։ Դրա համար Մոսկվան և Կիևը պետք է «տարածքների փոխանակում» անցկացնեն, ասել էր Թրամփը նախորդ օրը։
«Իմաստալից բանակցություններ կարող են տեղի ունենալ միայն հրադադարի կամ ռազմական գործողությունների կրճատման պայմաններում», «խաղաղության ուղին չի կարող որոշվել առանց Ուկրաինայի մասնակցության» և «միջազգայնորեն ճանաչված սահմանների ուժով փոփոխությունը անհնար է», – նշել են կոմյունիկեի հեղինակները։
Յա, իրո՞ք՛, հենց նոր դուք բոլորդ միաձայն ողջունեցիք «Հայրենիքի և Ադրբեջանի միջև խաղաղության հռչակագիրը», որը հաստատում է, որ «միջազգայնորեն ճանաչված սահմանների ուժով փոփոխությունը» ոչ միայն հնարավոր է, այլև տարածք զավթելու միակ և խրախուսվող միջոցն է։ Ինչո՞ւ այն, ինչ հնարավոր է Հայաստանի հետ, անհնար է Ուկրաինայի կամ որևէ այլ եվրոպական երկրի հետ։
Ռուսաստանն ու Թուրքիան գործում են լիակատար համաձայնությամբ Եվրասիան բաժանելու հարցում, Մոսկվան նույնիսկ ախ չարեց, երբ ԱՄՆ-ն վերցրեց Հայաստանի հարավը և տվեց Թուրքիային։ Ի՞նչ եք կարծում, ի՞նչ ստացավ Ռուսաստանը դրա դիմաց։ Ոչ միայն Թուրքիայի, Իսրայելի և ԱՄՆ-ի համաձայնությունը՝ Ղրիմը և Դոնբասը Ռուսաստանի մաս ճանաչելու համար։ Հավանաբար, նա նաև ստացավ Թուրքիայի համաձայնությունը՝ վետո դնելու ՆԱՏՕ-ի 5-րդ հոդվածը կիրառելու որոշման վրա, եթե Ռուսաստանը մի օր օկուպացնի Էստոնիան կամ Լիտվան։
Կամ ընդունեք, որ միջազգային հարցերը լուծելիս ուժի կիրառումից հրաժարվելու սկզբունքը այլևս չի գործում, կամ պատրաստվեք Ուկրաինայի բաժանմանը և Վարշավայի պայմանագրի վերականգնմանը, որը կներառի նաև ԱՄՆ-ն և Թուրքիան։
Առանց այն էլ երկերեսանի աշխարհակարգի փլուզման գործում Արցախի օկուպացիայի նշանակությունը դեռևս թերագնահատված է, սակայն արցախյան նախադեպն արդեն իր ետևից քարշ է տալիս քայքայվող պետությունների մի ամբողջ շարք՝ Ուկրաինա, Սիրիա, Լիբանան, Հայաստան, Պաղեստին…