Չինաստանում կայացած ՇՀԿ գագաթնաժողովում Սի Ցզինպինը առաջարկեց համաշխարհային կառավարման նոր համակարգ, որը ենթադրում ոչ թե փոփոխություն, այլ բարելավում այսօր գոյություն ունեցող աշխարհակարգի՝ հիմնված անկախ պետությունների գոյության և ՄԱԿ-ի վրա։ Որքանո՞վ է սա առնչվում Միացյալ Նահանգների կողմից առաջ մղվող նոր աշխարհակարգի հետ։ Կլինե՞ն արդյոք ինքնիշխան պետություններ, և ինչպիսի՞ն կլինի Հայաստանի ճակատագիրը։
Չինաստանի Ժողովրդական Հանրապետության փոխնախագահ Հան Չժենը Պեկինում հանդիպեց Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի հետ։ Հան Չժենը նշեց, որ Չինաստանը պատրաստ է համագործակցել հայկական կողմի հետ՝ երկու երկրների ղեկավարների կողմից ձեռք բերված կարևոր կոնսենսուսը իրականացնելու, տարբեր ոլորտներում համապարփակ համագործակցությունը խթանելու և երկկողմ հարաբերությունները շարունակաբար նոր բարձունքների հասցնելու համար։
Ինչպիսի կոնսենսուսի մասին է խոսքը, անհայտ է, բայց Փաշինյանը նշեց, որ Հայաստանը բարձր է գնահատում և աջակցում է Գլոբալ կառավարման նախաձեռնությանը և «պատրաստ է օգտվել Չինաստանի հետ ռազմավարական գործընկերային հարաբերությունների հաստատումից՝ որպես գործնական համագործակցությունն ամրապնդելու հնարավորություն»։
«ՇՀԿ Պլյուս»-ի ընդլայնված նիստում Սի Ցզինպինը առաջ քաշեց գլոբալ կառավարման նախաձեռնություն, որը բաղկացած է հինգ կետից և ընդգծում է միջազգային իրավունքին բարելավելու և բազմակողմանիության սկզբունքը պահպանելու, կրկնակի ստանդարտները մերժելու և համաշխարհային կառավարմանը բոլոր երկրների հավասար մասնակցությունն ապահովելու անհրաժեշտությունը՝ անկախ չափից և հզորությունից։
ՉԺՀ առաջնորդի ելույթը վերլուծելուց հետո մեկնաբանները եկան այն եզրակացության, որ «գլոբալ կառավարումը» հիմնված է հինգ սկզբունքների վրա՝ բոլոր երկրների ինքնիշխան հավասարություն, միջազգային իրավունքի, ՄԱԿ-ի հեղինակության պահպանում, մարդակենտրոն մոտեցման ներդրում, ինչպես նաև համապարփակ պլանավորման համակարգերի ամրապնդում և տարբեր երկրների ռեսուրսների մոբիլիզացում՝ ավելի շոշափելի արդյունքների հասնելու համար։
Այս համակարգը չի ենթադրում մեկ երկրի կամ ուժի առաջնորդություն։ Չինաստանը կարծում է, որ ներկայիս աշխարհակարգը արևմտակենտրոն է։