Առանց զինվորականների վերականգնման. Արայիկը նոր մասնագիտություն սովորեց

Զինված հակամարտություններից հետո ընդունված է կազմակերպել զինծառայողների ռեաբիլիտացիա՝ նրանց ֆիզիկական և հոգեբանական վերականգնման համար: Հայաստանում ամեն ինչ այլ է։

2023 թվականից հետո Արցախի պաշտպանության բանակի զինծառայողներին պայման դրվեց՝ կամ վերադառնալ սահմանամերձ գոտիներ՝ առանց համապատասխան վերականգնողական բուժման, կամ հրաժարվել զինված ուժերում ծառայությունից: Ահա թե ինչու արցախցի զինծառայողների ճնշող մեծամասնությունը ստիպված եղավ փոխել իր մասնագիտությունը: Նրանցից շատերը դարձան տաքսու վարորդներ, անվտանգության աշխատակիցներ, սպասարկման ոլորտի աշխատողներ և այլն։

Արայիկ Սահակյանը Մարտակերտից է: Նա անցել է մի քանի պատերազմների և շրջափակման միջով: Step1.am-ի հետ հարցազրույցում նա խոսել է իր նոր մասնագիտության մասին և կիսվել հիշողություններով։

«Ես ծնվել և մեծացել եմ Մարտակերտ քաղաքում։ Սովորել եմ Վարդան Մինասյանի անվան թիվ 2 միջնակարգ դպրոցում, ապա ավարտել եմ Մարտակերտի երաժշտական ​​դպրոցը՝ «Հայկական ժողովրդական գործիքներ» բաժնի թառի դասարանը։ Մինչ այդ մոտ 10 տարի շախմատ էի խաղում։ Մասնակցել եմ տարբեր մրցումների, հիմնականում Մարտակերտի շրջանում և Արցախի Հանրապետության առաջնություններին։ 3-4 տարի զբաղվել եմ նաև ազատ ոճի ըմբշամարտով։ Իմ ուսուցիչը հայտնի մարզիչ Կարեն Շախնումանցն էր։

2010 թվականին դպրոցն ավարտելուց հետո ընդունվեցի Հայաստանի ազգային ագրարային համալսարանի Ստեփանակերտի մասնաճյուղի ֆինանսների ֆակուլտետը։ Մինչև ուսումն ավարտելը զորակոչվեցի բանակ։ 2013-2015 թվականներին ծառայել եմ որպես հետախույզ-դիպուկահար։

2016 թվականի ապրիլին զորացրվելուց չորս ամիս անց կրկին վերադարձա բանակ։ Ակտիվ մասնակցություն եմ ունեցել 4-օրյա պատերազմին։ Նույն թվականին ավարտեցի ուսումս և ստացա ֆինանսիստի դիպլոմ։ Հետագայում մի քանի տարի աշխատեցի ռեստորանային բիզնեսի տարբեր ոլորտներում։

2020 թվականին՝ պատերազմից հետո, կրկին վերադարձա Արցախի պաշտպանության բանակ, որտեղ ծառայեցի մինչև տեղահանությունը։ Այս ընթացքում, ինչպես ամբողջ արցախցի բնակչությունը, ես էլ անցա շրջափակման փորձությունների միջով։ Դժվար էր, բայց միևնույն ժամանակ շրջափակումը օգնեց ինձ շատ բան հասկանալ և վերանայել։ Մինչ այդ ես չէի գտնում իմ տեղը կյանքում։ Արցախից հաջողվեց ինձ հետ բերել միայն իմ հավատարիմ ընկերոջը՝ Լինդա անունով շանը։

Արցախից տեղահանումից հետո ես անմիջապես սկսեցի տիրապետել նոր մասնագիտության, որը երկար ժամանակ սիրում էի, բայց չէի կարողանում լուրջ զբաղվել դրանով, սակայն 2023 թվականի իրադարձությունների հետ կապված նման անհրաժեշտություն առաջացավ։ Այսպիսով, համապատասխան վերապատրաստումն ավարտելուց կարճ ժամանակ անց ես դարձա միջոցառումների DJ, և շուտով կլրանա երկու տարի, ինչ աշխատում եմ այս ոլորտում։

2025 թվականին ես նաև տիրապետեցի SMM մասնագետի (սոցիալական մեդիա մարքեթինգ) նոր մասնագիտությանը։

Նպատակ ունեմ այս կյանքում առավելագույնի հասնել, և դրա համար պետք է աճել ու զարգանալ։

Հնարավոր չէ հասնել ձեր երազանքներին «լաց լինելով ու բողոքելով»։ Ես խոսում եմ միայն նրանց մասին, ովքեր ունակ են աշխատելու և լուրջ առողջական խնդիրներ չունեն։ Կարևոր չէ՝ աղջիկ է, թե տղա։

Գնահատեք այն, ինչ կամ ում ունեք հիմա։ Առաջին հերթին՝ ձեր ընտանիքը։ Մնացած ամեն ինչ կարող է սպասել։

Արսեն Աղաջանյան