Արցախցիների համար բնակարանային ծրագիրը հայերին վտարում է Հայաստանից
- 10:23 01.11.2025
Լիլիթ Գրիգորյանը մասնագիտությամբ երաժիշտ է, արվեստի պատմության ուսուցչուհի և հինգ երեխաների մայր։ Ինչպես Արցախի տասնյակ հազարավոր բնակիչներ, նրա ընտանիքը ստիպված էր լքել հայրենի տունը և հաստատվել Հայաստանում։
«Երբ մեկը խոսում է երջանկության մասին, ես հիշում եմ, որ 32 տարեկան էի 44-օրյա պատերազմից առաջ, իսկ հետո՝ միայն տագնապ։ Այդ ժամանակվանից ի վեր ես ուժ չունեմ խոսելու որևէ լավ բանի մասին։ Մեր երջանկությունը մնաց Արցախում։ Ես դա տեսնում եմ իմ երեխաների աչքերում՝ չնայած իմ և ամուսնուս բոլոր ջանքերին՝ օգնելու նրանց հաղթահարել շրջափակման, Ստեփանակերտի ռմբակոծության, դեպի Հայաստան ճանապարհի մի քանի ցուրտ օրերի և նոր միջավայրին հարկադիր հարմարվելու հետևանքները, որտեղ մարդիկ հաճախ նույնիսկ չեն փորձում հասկանալ արցախցիների ապրած ողբերգությունը»։
Այսօր Լիլիթի ընտանիքը բախվում է բազմաթիվ մարտահրավերների։ Հոգեբանական սթրեսը մնում է անփոփոխ, իսկ սոցիալական խնդիրները՝ աճում։ Տան բացակայությունը իրավիճակն ավելի է դժվարացնում։
Լիլիթի խոսքով՝ պետական բնակարանային ծրագիրը չի լուծում արցախցիների խնդիրները, ընդհակառակը, մարդկանց տանում է նոր պարտքային պարտավորությունների և անհույսության։
«Ի՞նչ իմաստ ունի այս ծրագիրը, եթե այն իրականում խրախուսում է հայերի զանգվածային արտագաղթը հայրենիքից։ Մեզ ասում են՝ գնեք բնակարաններ գյուղերում։ Բայց գյուղացիներն իրենք, մեզ վաճառելով իրենց ունեցվածքը, հեռանում են՝ կամ արտասահման, կամ քաղաքներ։ Քաղաքներում նրանք, ովքեր վաճառել են իրենց տները, նույնպես լքում են երկիրը։ Գները անվերահսկելիորեն բարձրանում են, գնման վկայականները բավարար չեն, ինչը ստիպում է վերցնել հիփոթեքային վարկեր, իսկ դա նշանակում է տարիների անտանելի պարտք։ Արդյունքում բոլորը հեռանում են՝ և՛ տեղացիները, ովքեր վաճառել են իրենց տները, և՛ արցախցիները, ովքեր հասկանում են, որ արժանապատիվ կյանք հնարավոր չի լինի»։
Լիլիթը նշում է, որ պարբերաբար հաղորդվում են արցախցիների ընտանիքների կողմից Հայաստանը լքելու մասին, բայց պաշտոնապես չեն հրապարակվում տվյալներ այն մասին, թե քանի բնիկ հաայստանցի է լքում երկիրը։
Դժվարություններից անկախ՝ Լիլիթը ընդգծում է, որ իր ընտանիքը չի ցանկանում լքել Հայաստանը։
«Մենք ուզում ենք ապրել հայերի մեջ, հայկական հողի վրա։ Եվ Արցախ վերադառնալու հույսով»։
Ալվարդ Գրիգորյան