Մենք անպայման կվերադառնանք. դա Վլադն է ասում

Վլադիսլավ Ավագյանը, ում մասին ավելի վաղ գրել էինք, իր ողջ հասուն կյանքն ապրել է Արցախում։ Մանկուց հակված է եղել ստեղծագործելուն։ Գրում է պոեզիա, ստեղծագործում երաժշտություն։ Նա նույնիսկ գեղավերստական «Ավա» կեղծանուն ունի։

Ինչպես Արցախի ողջ բնակչությունը, նա էլ անցավ սարսափելի փորձությունների միջով։ Վերապրեց երեք պատերազմ և շրջափակում:

«Մեզ բառացիորեն 9 ամիս ծաղրեցին, ես երբեք չէի մտածել, որ 21-րդ դարում կարելի է մնալ առանց գոյության համար առաջին անհրաժեշտության ապրանքների: Ամբողջ գիշեր հացի հերթ ենք կանգնել, լույս ու ջերմություն չկար։ Այդ իրավիճակում ամենադաժանն ու վիրավորականը գիտակցումն էր, որ այս ամենը տեղի է ունենում 21-րդ դարում, երբ աշխարհում ամեն ինչի առատություն կա։ Սակայն մենք ոչ թե թուլացանք, այլ, ընդհակառակը, համարձակորեն ողջ մնացինք՝ փորձելով մեր ձայնը հասցնել այսպես կոչված քաղաքակիրթ աշխարհին։ Բայց դա ոչ ոքի չէր հետաքրքրում, և արդյունքում մեր ժողովուրդը հերթական անգամ վտարվեց։

Տնից միայն կարողացա վերցնել վարագույրները, որոնք մայրս գնել էր շրջափակումից քիչ առաջ, զգուշորեն փակեցի դուռը և վերցրեցի բանալիները։ Համոզված եմ, որ մի օր անպայման կվերադառնանք Արցախ, և բանալիները նորից ինձ օգտակար կլինեն»,- ասում է Վլադը։

Տեղահանությունից հետո նա երկար ժամանակ չէր կարողանում պոեզիա գրել, բայց մի քանի օր առաջ որոշեց դրժել լռության երդումը և նոր աշխատություն գրեց «Մենք կվերադառնանք» խորհրդանշական վերնագրով, որում նկարագրեց այն ամենը, ինչն ինքը ստիպված էր ապրել իր հայրենիքում։