Երեկ Երեւանի Ազատության հրապարակում տեղի է ունեցել արցախցիների մեծ հանրահավաք, որտեղ հնչել են իրավունքների եւ արժանապատվության պաշտպանության պահանջներ։ Կառավարությանը ներկայացվել է պահանջագիր, որը ոչ միայն առաջարկում է շարունակել սոցիալական օգնությունը արցախցիներին, այլ նաև քաղաքական պահանջներ է պարունակում. հետ չվերցնել Բաքվի դեմ միջազգային ատյաններում հայցերը, շարունակել Արցախի հիմնախնդրի շուրջ բանակցությունները ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի ձևաչափով, չստորագրել «խաղաղության պայմանագիր», որտեղ չի հիշատակում Արցախը։
Բացի այդ, արցախցիները պահանջում են, որպեսզի արցախցիների սոցիալական ծրագրերը վերանայվեն և խմբագրվեն, որպեսզի դրանք իսկապես դառնան աջակցություն, այլ ոչ թե անհասանելի կոնֆետ, որի համար արցախցիները ստիպված են նվաստանալով ձեռք մեկնել։
Իշխանությունը դեռ չի արձագանքել արցախցիների պահանջներին, թեև ըստ իշխանամետ շրջանակների արձագանքնի կարելի է կանխատեսել պատասխանը։ Փաշինյանների ընտանիքին պատկանող «Հայկական ժամանակ» թերթը, օրինակ, հրապարակել է քաղաքագետ Հարություն Մկրտչյանի գրառումը, որտեղ նա արցախյան հանրահավաքի մասնակիցներին ասում է, որ «Հայաստանում սոցիալական «բեսպրեդել» թույլ չենք տալու»: Այսինքն՝ դուք ոչ մի արտոնություն չեք ունենա՝ կտանջվեք այնպես, ինչպես ՀՀ բոլոր քաղաքացիները։
Իսկ այդպես էլ չբացահայտած, թե ուր են գնացել Covid-ի կարանտինի գումարները Arsen Torosyan-ը մի ամբողջ մանիֆեստ է գրել այն մասին, թե ինչում են մեղավոր արցախցիները և ինչում են նրանց շուտով մեղադրելու։
“Հայաստանի Հանրապետության ժողովուրդը անկախությունից ի վեր իր լավագույնն է զոհաբերել Լեռնային Ղարաբաղի իր քույրերի և եղբայրների համար՝ իր լավագույն զավակներին, իր տնտեսական ներուժի զգալի մասը, խաղաղ ու բարգավաճ ապրելու իր իրավունքը։ Բայց ԼՂ հարցը թե՛ ԼՂ-ում, թե՛ Հայաստանում միշտ լոկ մի բանի է ծառայել՝ իշխանությանը տիրանալու և այն պահելու համար։ Նույնիսկ 44-օրյա ավերիչ պատերազմից հետո ԼՂ ղեկավարությունը չդադարեց այդ կործանարար քաղաքականությունը, ինչի պատճառով էլ Լեռնային Ղարաբաղը ամբողջովին հայաթափվեց։ Եվ հիմա նույն այդ քաղաքականությունը փորձում են իրականացնել Հայաստանում այդ նույն մարդկանց հետևորդները։ Այդ անձինք և ուժերը կրկին հայաթափում են ուզում, այս անգամ՝ Հայաստանում։ Սա հստակ պայքար է Հայաստանի Հանրապետության գոյության դեմ”։
Չարժե վերլուծել Թորոսյանի, Մկրտչյանի և հայկական ազգանուններով բազմաթիվ այլ էակների անհեթեթ հայտարարությունները, ովքեր փորձում են իրենց փոքրհոգությունը ու դավաճանությունը թաքցնել ագրեսիվ փսլնքոտ ագրեսիայով ու արցախցիներին ուղղված մեղադրանքներով։ Առարկենք միայն հիմնական «փաստարկը»՝ Արցախն ու արցախցին խանգարել և խանգարում են Հայաստանի անկախությանը։
Երեկ արցախցիների հանրահավաքը տեղի ունեցավ Ազատության հրապարակում, որը ժամանակին կոչվում էր Թատերական և որտեղ Հայաստանի անկախության ճանապարհը սկսվեց 1988-ին Ղարաբաղյան շարժումով: Պատմության մեջ “եթեներով” խոսալ չկա, բայց ակնհայտ է, որ առանց Ղարաբաղյան շարժման չէր լինի անկախ Հայաստան։ Եվ հիմա՝ 35 տարի անց, ակնհայտ է, որ առանց Արցախի չի կարող լինել անկախ Հայաստան։
Այն մարդիկ, ովքեր խարխլեցին ինքնիշխան Հայաստանի հիմքերը՝ համաձայնվելով հանձնել Արցախը, անտեսելով Հայաստանի Անկախության հռչակագիրը, ըստ որի Արցախը Հայաստանի մաս է, հավերժ կրելու են խայտառակության խարանը։ Նրանց փոքրհոգի ձգտումը դեպի մութ «խաչմերուկներ», պանդոկներ, մանր առևտուր և կուշտ կյանք թթվի պես քայքայել են ազգային մատրիցան: Այժմ 1988-ի ազգային վերածնունդից մնացել է միայն մի ծակ լաթ, որը ներկայիս կառավարիչները փորձում են «նորաձև» կոստյում ներկայացնել։ Իսկ Օպերայի հրապարակում երեկվա հանրահավաքը միբան է ասել՝ «թագավորը մերկ է»։
Ներկայիս իշխանությունը ոչ միայն կմերժի արցախցիների խաղաղ ու օրինական պահանջները, այլ էլ ավելի կխստացնի արցախցիների կենսապայմանները Հայաստանում՝ համեմելով այն արցախցիների նկատմամբ բուլիինգի դառը սոուսով։ Բայց «թագավորը մերկ է», և հիմա միայն արցախցիները չէ, որ խոսում են այս մասին։
Նաիրա Հայրումյան
