Արցախցիներն օրենքի ուժով ՀՀ քաղաքացիներ էին ու քաղաքացիներ են

Արցախցի փաստաբան Գագիկ Թավադյանը step1.am-ի հետ զրույցում անդրադարձել է արցախցիների քաղաքացիության հարցին։

2023 թվականի բռնի տեղահանությունից հետո ՀՀ կառավարությունն արցախցիներին բնակարանով ապահովելու համար որպես պարտադիր պայման է սահմանել ՀՀ քաղաքացիություն ստանալը։ Այնինչ, արցախցիները պնդում են, որ իրենք վաղուց ՀՀ քաղաքացի են, քանի որ ունեն ՀՀ անձնագրեր։ Գագիկ Թավադյանը մեզ հետ զրույցում անդրադարձել է հարցին, թե ի՞նչ կարգավիճակ ունեին արցախցիները միչեւ 2023 թվականը, ի՞նչ է փոխվել հիմա, եւ ՀՀ իշխանությունների այս քաղաքականության հետեւանքով արցախցիների գույքային եւ մյուս իրավունքները ինչպես են վտանգվում։

«Օրակարգը, թե արցախցիները ՀՀ քաղաքացի չեն, այսօրվա իշխանությունների կողմից առաջ քաշված հերթական կեղծ օրակարգն է։ Այն, որ արցախցիները ՀՀ քաղաքացի են, նորմատիվ իրավական ակտերով է ամրագրված։ Մասնավորապես, 1989 թվականի դեկտեմբերի մեկին Հայկական ԽՍՀ Գերագույն խորհուրդը եւ Լեռնային Ղարաբաղի Ազգային խորհուրդն ընդունել են Արցախի ու Հայաստանի վերամիավորման մասին հայտնի որոշումը։ Նաեւ Անկախության հռչակագրի հիմքում է դրված այդ որոշումը, իսկ Անկախության հռչակարգին հղում է արվում ՀՀ Սահմանադրության նախաբանում։ Այդ որոշման երրորդ կետով սահմանված է, որ «Լեռնային Ղարաբաղի բնակչության վրա տարածվում են Հայկական ԽՍՀ-ի քաղաքացիության իրավունքները»։ Ի դեպ, այս որոշումը գործող որոշում է, գործող իրավական ակտերի դասակարգման մեջ է։ Իսկ Քաղաքացիության մասին ՀՀ օրենքի 10-րդ հոդվածում սահմանված է ՀՀ քաղաքացիության ճանաչումը, ասվում է, որ նրանք, ովքեր մշտապես բնակվել են ՀԽՍՀ տարածքում, ՀՀ քաղաքացի են։ Իսկ քանի որ 1989 թվականի որոշման մեջ ասվում է, որ Լեռնային Ղարաբաղի բնակչության վրա տարածվում են Հայկական ԽՍՀ-ի քաղաքացիության իրավունքները, հետեւապես այս հիքմով արցախցիներն օրենքի ուժով ՀՀ քաղաքացիներ էին ու քաղաքացիներ են»,- ասաց Գագիկ Թավադյանը։

ՀՀ իշխանությունները հայտարարել էին, թե ՀՀ անձնագրերն արցախցիներին տրվել էին ճամփորդական նպատակով։ Գագիկ Թավադյանի խոսքով՝ դա հերթական մանիպուլյացիան է, որովհետեւ արցախցիներն այդ անձնագրերով հանդես են եկել որպես ՀՀ լիարժեք քաղաքացիներ։ Միակ սահմանափակումն այն է եղել, որ արցախցիները ՀՀ-ում չեն մասնակցել համապետական ընտրություններին։ Դա էլ, ըստ փաստաբանի, պայմանավորված է եղել նրանով, որ Արցախում ընտրատեղամաս չի գործել, եթե գործեր ընտրատեղամաս, արցախցիները կարող էին մասնակցել նաեւ համապետական ընտրություններին։ «2021 թվականին եղել են դեպքեր, երբ 070 կոդով անձնագրով արցախցիները մասնակցել են նաեւ ՀՀ խորհրդարանական ընտրություններին»,- ասաց նա։

Ըստ փաստաբանի՝ ՀՀ կառավարության՝ 2023 թվականի հոկտեմբերի 26-ի՝  «Լեռնային Ղարաբաղից բռնի տեղահանված անձանց ժամանակավոր պաշտպանության տակ վերցնելու, ժամանակավոր պաշտպանություն ստացած փախստականի անձը հաստատող փաստաթղթի նկարագիրը եւ դրա տրամադրման կարգը հաստատելու մասին» որոշումը չի կարող օրենքի ուժով ՀՀ քաղաքացի հանդիսացող արցախցիներին զրկել քաղաքացիությունից, հատկապես որ ՀՀ-ում քաղաքացիությունից զրկելու ընթացակարգ չկա։ Եթե քաղաքացին չի հրաժարվում իր քաղաքացիությունից, այդպիսի ընթացակարգ չկա, որ կարող են զրկել քաղաքացիությունից։ «Իսկ կառավարության այդ որոշումը արցախցիների իրավունքները զանգվածային կերպով կոպտորեն խախտող իրավական ակտերից մեկն է։ Եվ բնականաբար, եթե լինի իշխանափոխություն, այս դրվագով եւս պետք է իրականացվի քննություն։ Սա, իմ գնահատմամբ, ոչ այլ ինչ է, քան սահմանադրական կարգի տապալում, որովհետեւ գրեթե 140 հազար քաղաքացու զրկել են իրենց իրավունքներն իրացնելու հնարավորությունից»,- նշեց Գագիկ Թավադյանը։

Նրա խոսքով՝ անկախ նրանից, արցախցիները կլինեն ՀՀ քաղաքացի, թե քաղաքացիություն չունեցող անձ կամ այլ պետության քաղաքացի, ունենք արձանագրված փաստ, որ արցախցիների անշարժ գույքն ամբողջությամբ մնացել է Ադրբեջանի տիրապետության տակ։ Այսինքն՝ բռնագաղթից հետո արցախցիներն իրենց սեփականությունը տնօրինելու ու օգտագործելու որեւէ լիազորություն չունեն։ Անկախ նրանից, թե իրենք որ երկրի քաղաքացի կլինեն, ոչ ոք չի կարող արցախցիներին զրկել իրենց սեփականության իրավունքից։

«Նրանք իրավունքներ ունեն, ուղղակի հայտնի հանգամանքների բերումով այս պահին զրկված են այդ իրավունքներից։ Հետեւապես, արցախցիները կարող են եւ, ըստ իմ ունեցած տեղեկությունների, նաեւ դիմել են միջազգային դատարաններ ու փորձում են գոնե փոխհատուցում ստանալ իրենց կորցրած գույքի համար։ Հայաստանի ներկայիս իշխանությունները կարող է ներքին լսարանի համար փորձեն ներկայացնել, թե սեփականությունից չակերտավոր զրկելու գործողությունն արել են, որպեսզի արցախցիներին կարգավիճակ ու օգնություն տան։ Բայց արցախցիներին ոչ թե փախստականի կարգավճակ են տվել, այլ ժամանակավոր պաշտապանության տակ վերցված անձի կարգավիճակ, այս պայմաններում որեւէ նշանակություն չուներ՝ անձը քաղաքացիություն ուներ, թե չուներ։ Նույն ՀՀ տարածքում բնակվողն էլ, եթե տեղահանվեր՝ որպես ներքին տեղահանված, ինքը կարգավիճակ կստանար եւ կարող էր օգտվել նյութական օժանդակություններից»,- ասաց նա։

Հարցին, թե ի՞նչ նպատակ է հետապնդում ՀՀ իշխանությունների այս քաղաքականությունը, Գագիկ Թավադյանը պատասխանեց․ «Արտաքին նպատակների մասին այս պահին զերծ կմնամ խոսել։ Հետագայում, երբ այս իշխանությունների կատարած արարքները քննող իրավասու մարմինը քննություն իրականացնի, մանրամասները կպարզի, թե ովքեր են արտաքին շահառուները։ Իսկ ներքին շահառուները, բնականաբար, գործող իշխանություններն են, քանի որ արցախահայերին քաղաքացիությունից զրկելու նպատակներից մեկը եղել է այն, որ համապետական ընտրություններին մասնակցելուց զերծ պահեն՝ հաշվի առնելով, որ արցախցիներն իրենց ընտրազանգվածը չեն։ Պատճառներից մեկն էլ այն է, որ այդ մարդկանց անընդհատ զբաղեցրած պահեն, ամիսներով ու տարիներով մարդիկ կանգնած մնան հերթերում, փաստաթղթային հարցերով զբաղվեն։ Այս քաշքշուկի մեջ փորձում են մարդկանց զբաղեցրած պահել, որպեսզի արդար պահանջատիրության ձայնը լռեցնեն ու հնարավորություն չտան մտածել, պահանջել պատասխաններ, թե ինչու այսպես եղավ»։

Ռոզա Հովհաննիսյան

Դատարանը բանտից ազատ է արձակել Ֆրանսիայի նախկին նախագահ Սարկոզիին

Երկուշաբթի՝ նոյեմբերի 10-ին, Փարիզի վերաքննիչ դատարանը որոշում կայացրեց 70-ամյա Ֆրանսիայի նախկին նախագահ Նիկոլա Սարկոզիին բանտից ազատ արձակել և դատական ​​​​հսկողության տակ դնել, հաղորդում է BFM TV-ն։

Բանտից ազատվելուց հետո անօրինական քարոզարշավի ֆինանսավորման մեջ մեղադրանքով դատապարտված նախկին նախագահը պարտավոր է կրել էլեկտրոնային կոճի բրասկետ։ Նրան արգելվում է կապ հաստատել իր գործով մեղադրյալների և վկաների հետ։

Նիստի ժամանակ տեսակապի միջոցով Նիկոլա Սարկոզին իր բանտարկությունն անվանել է «շատ դժվար» և «հյուծող»։

Նիկոլա Սարկոզին, որը սեպտեմբերի վերջին դատապարտվել էր հինգ տարվա ազատազրկման, հոկտեմբերի 21-ին սկսել է կրել իր պատիժը Փարիզի Սանտե բանտում։

Սարկոզին պատերազմից հետո առաջին ֆրանսիացի առաջնորդն էր և ԵՄ անդամ պետության առաջին նախկին նախագահը, որը բանտարկվել է։

Կդիմանա՞ Պոկրովսկը։ Ռուսները հզորացնում են իրենց ուժերը

Պոկրովսկի համար մարտը շարունակվում է արդեն մեկ տարի։ Հակառակորդը կուտակել է հսկայական ուժեր, հարձակմանը ներգրավելով առնվազն 170,000 օկուպանտ։

«Մենք ամեն ինչ կանենք, որպեսզի այն դիմադրի, բայց իրավիճակը դժվար է», – ասել է «Բուրժույ» անունով 68-րդ առանձին բրիգադի հրամանատար Սերգեյ Տրետյակը բանակային հեռուստատեսությանը տված հարցազրույցում։

«Բուրժույը» բացատրել է, որ ռուսական զորքերը կարողացել են ներթափանցել Պոկրովսկ՝ ալիքներով հարձակվելով։ Հարձակումները իրականացվել են 40 հոգուց բաղկացած խմբերով։

Պոկրովսկը շատ կարևոր է ուկրաինական պաշտպանության համար. փորձագետների կարծիքով, դրա կորուստը կթուլացնի Դոնեցկի մարզի մնացած քաղաքների պաշտպանությունը։

Բալասանյանը առաջարկում է իրականացնել նոյեմբերի 9-ի հայտարարությունը

Արցախի Հանրապետության Անվտանգության խորհրդի նախկին քարտուղար Վիտալի Բալասանյանը հույս ունի, որ արցախցին մի օր կվերադառնա իր հայրենիք։

«Նոյեմբերի 9-ի փաստաթուղթը որևէ մեկը չի չեղարկել, նոյեմբերի 9-ի փաստաթուղթն ուժի մեջ է, հուսով եմ, որ այդ փաստաթուղթը կյանքի է կոչվելու»,- Aysor.am-ի հետ զրույցում ասաց Բալասանյանը։

Հարցին՝ արդյո՞ք անվտանգ կլինի Արցախ վերադարձը՝ Արցախի անվտանգության նախկին քարտուղարն ասաց, որ աշխարհի ոչ մի կետում էլ խաղաղություն ու անվտանգություն չկա։

Եթե անվտանգային երաշխիքներ տան՝ ինքը պատրա՞ստ է Արցախ վերադառնալ՝ Բալասանյանն արձագանքեց. «Իհարկե, միանշանակ»։

Եղեռնի, երկրաշարժի եւ Արցախյան շարժման նահատակների հուշահամալիրը Գորիսում խնամքի կարիք ունի

Եղեռնի, երկրաշարժի եւ Արցախյան շարժման նահատակների հուշահամալիրը Գորիսում խնամքի կարիք ունի (Ստեփանակերտում այսպես չէր):

Հուշարձանը կառուցեն են քոլատակցիները 1988թ.

Հույս ունենք, Գորիսում իրականացվող բարեկարգման աշխատանքները շուտով այստեղ կհասնեն:

Մարութ Վանյան

https://www.facebook.com/reel/805730205788878 – Վիդեո

Եկեղեցին «բարեփոխելու» անհաջող փորձերը կարող են չար կատակ խաղալ Փաշինյանի հետ

Հայաստանում «Մեր ձևով» շարժումը համակարգող Նարեկ Կարապետյանի հարցազրույցը ամերիկացի հայտնի լրագրող Թաքեր Կարլսոնի հետ բացահայտեց այն գաղափարախոսության էությունը, որով Սամվել Կարապետյանի շարժումը մտադիր է մտնել Հայաստանում իշխանության համար պայքարի մեջ։

Հիմնական թեզը աջակողմյան, ավանդական գաղափարախոսությունն է՝ շեշտը դնելով քրիստոնեության վրա։ Պատահական չէ, որ Կարլսոնի հետ հարցազրույցում բազմիցս ընդգծվել է քրիստոնեության գործոնը։ Նշվել է, որ ավանդական եկեղեցին՝ որպես հայկական քաղաքակրթության պատնեշ, հարձակման է ենթարկվում Հայաստանում, և որ Սամվել Կարապետյանը, պաշտպանելով եկեղեցին, հետապնդման է ենթարկվում Փաշինյանի կառավարության կողմից։ Նարեկ Կարապետյանը նաև նշել է, որ 1915 թվականի հայոց ցեղասպանությունը, ինչպես նաև 2020-2023 թվականներին Արցախում տեղի ունեցած իրադարձությունները նույնպես կապված են քրիստոնեական գործոնի հետ։

Բողոքական Դոնալդ Թրամփը, որը քրիստոնյաներին անվանում է հետապնդվող ամենամեծ կրոնական խումբը, երբեմն մեղադրվում է նոր խաչակրաց արշավանք նախապատրաստելու մեջ, որը պահանջում է աշխարհի բոլոր քրիստոնյաների միավորում։

Կրոնը աստիճանաբար դառնում է բաժանարար գիծ համաշխարհային կարգի կառուցման գործում, և հայկական քաղաքական ուժերը փորձում են իրենց ձևով ինտեգրվել այս գործընթացին։

Սամվել Կարապետյանի կուսակցությունը հայտարարում է քրիստոնեական արժեքների համար պայքարին իր նվիրվածության մասին՝ Արևելյան քրիստոնեության սյուներից մեկի՝ Հայ Առաքելական Եկեղեցու հետ միասին։ Միևնույն ժամանակ, Նիկոլ Փաշինյանը չի թաքցնում Էջմիածնի քաղաքակրթական նշանակությունը նվազեցնելու իր մտադրությունը՝ առաջարկելով բողոքական եկեղեցուն նման բարեփոխում։ Փաշինյանը նաև պնդում է Հայ Առաքելական Եկեղեցու ամբողջ աշխարհում անշարժ գույքի կառավարման իրավունքը։ Փաշինյանի և Հայ Առաքելական Եկեղեցու միջև բացահայտ հակամարտության հենց սկզբում խոսվում էր Հայ Եկեղեցու կենտրոնը Պոլիս տեղափոխելու մասին։

Ռոբերտ Քոչարյանը երեկ ևս հայտարարեց, որ Հայաստանի ապագան պետք է անբաժանելիորեն կապված լինի սփյուռքի և Հայ Առաքելական Եկեղեցու հետ՝ որպես ցանցային կառույց։

Այսպիսով, քրիստոնեության գործոնը և այն փաստը, որ Հայաստանը աշխարհում առաջին երկիրն է, որն ընդունել է քրիստոնեությունը որպես պետական ​​կրոն, դառնում են գլխավոր գործոն Հայաստանի ապագա դերի որոշման հարցում։

Նիկոլ Փաշինյանի անկարողությունը «գրավել» Էջմիածինը, ինչի մասին վկայում են «անջատողական» եկեղեցիներում մատուցվող ոչ այնքան համոզիչ պատարագները, կարող է հակառակ արդյունք տալ, եթե Սամվել Կարապետյանի կուսակցությունը զավթի քրիստոնեական նախաձեռնությունը։

Հայկական պետականության նախագիծ. ինչ են առաջարկում քաղաքական ուժերը

Նոյեմբերի 9-ի ամոթալի հայտարարության հինգերորդ տարելիցին հայ քաղաքական գործիչները հայտնել են իրենց դիրքորոշումները տեղի ունեցածի վերաբերյալ: Դատելով հրապարակված նյութերից՝ ներկայիս քաղաքական գործիչներից ոչ մեկը չի տեսնում նոյեմբերի 9-ի հայտարարության այլընտրանք, ինչպես նաև ոչ ոք արդիական չի համարում Հայաստանի անկախության հռչակագիրը և, համապատասխանաբար, 1989 թվականի Հայաստանի և Արցախի վերամիավորման մասին բանաձևը։

«Բանավեճը» վերաբերում է ոչ թե Հայաստանի ապագայի նախագծին, այլ անցյալին՝ ինչից կարելի էր խուսափել և ով կարող էր ավելի լավ հասնել այսօրվա իրավիճակին՝ Փաշինյանը, թե՞ ուրիշները: Սերժ Սարգսյանի և Ռոբերտ Քոչարյանի հայտարարություններին ի պատասխան՝ Նիկոլ Փաշինյանն ասել է, որ ցանկացած այլ ճանապարհ կհանգեցներ Հայաստանի պետականության կորստին, և Հայաստանի և Ղարաբաղի ժողովուրդը ինտուիտիվ կերպով ամեն ինչ արել է դա կանխելու համար։

Իրադարձությունների, Հայաստանի կառավարության 2020-2023 թվականների գործողությունների դրդապատճառների և արտաքին ուժերի դիրքորոշումների վերլուծությունը չափազանց կարևոր է: Բայց դա անհրաժեշտ է միայն այն դեպքում, եթե կա Հայաստանի պետականությունը պահպանելու նախագիծ, և այն իրատեսական է ընկալվում բոլոր հասարակական բևեռների կողմից։

Ոչ մի քաղաքական կուսակցություն չի առաջարկում Արցախի օկուպացիան (այս պարտավորությունը միայն գործող կառավարության ծրագրում է), և ոչ ոք չի խոսում արցախցիների վերադարձի մասին այստեղ և հիմա: Դիրքորոշումների տարբերությունը կայանում է ընդդիմության կոչում՝ չփակել վերջնական արցախյան հարցը և տեղ թողնել ապագա բանակցությունների համար: Փաշինյանը հակադարձում է, որ դա կվտանգի Հայաստանի պետականությունը։

Սա, հավանաբար, 2026 թվականի Հայաստանի ընտրարշավի կիզակետը կդառնա: Գործնականում սա կհանգեցնի նրան, որ ոմանք կպաշտպանեն Վաշինգտոնում նախաստորագրված համաձայնագրի ստորագրումը, մինչդեռ մյուսները կողմ կլինեն ավելի լայն միջազգային քննարկումներին և երաշխիքներին։

Ռոբերտ Քոչարյան քաղաքական ուժն արդեն հայտարարել է, որ մասնակցելու է 2026 թվականի ընտրություններին: Սերժ Սարգսյանի կուսակցությունը դեռևս որոշում չի կայացրել. 2021 թվականի ընտրությունների ժամանակ ՀՀԿ-ը մինչև վերջին րոպեն հրաժարվում էր մասնակցել ընտրություններին: Հնարավոր է, որ այս անգամ նրանք իրոք չմասնակցեն ընտրարշավին՝ պահպանելով «միջնորդի» դիրքը:

Միաժամանակ, Քոչարյանն ասում է, որ իր համար ամենամեծ ցնցումը 2021 թվականի ընտրությունների արդյունքներն էին, «երբ պարտություն և զոհեր բերած մարդը չպետք է վերընտրվեր»։ Քոչարյանին ու Սարգսյանին սակայն առայսօր մեղադրվում են Փաշինյանին լեգիտիմացնելու և նրան «կոպիրկինյան» խորհրդարանի աջակցությունն ապահովելու մեջ։

Նույն դերը նրանք կխաղա՞ն 2026 թվականին։ Եվ ի՞նչ կանեն ընդդիմադիր նախկին նախագահները, եթե իշխանության գան։

«Ի՞նչ կանեի Վաշինգտոնում ստորագրված այս համաձայնագրից բացի։ Ես կառաջարկեի սկզբնական համաձայնագրին զուգահեռ կնքել մեկ այլ համաձայնագիր, որը կվերաբերվեր գործող համաձայնագրի երաշխիքային համակարգի ձևավորմանը։ Լավագույն տարբերակը կլիներ, որ Ռուսաստանը, Միացյալ Նահանգները և Չինաստանը հանդես գային որպես հայ-ադրբեջանական խաղաղության պայմանագրի երաշխավորներ։ Ես կառաջարկեմ գործող համաձայնագրից բացի ստորագրել մեկ այլ փաստաթուղթ, որը կներառեր երաշխիքների համակարգ, քանի որ այս մեկը այն չունի։ Մենք միշտ կարող ենք քննարկել և անել առաջարկներ, որոնք չեն չեղարկի արդեն արվածը, այլ կլրացնեն այն», – ընդգծեց Քոչարյանը։

Փաշինյանը, ըստ էության, գերադասում է Ադրբեջանի և Թուրքիայի հետ երկկողմ համաձայնագրեր՝ առանց որևէ երաշխիքի։

Այլ առաջարկներ դեռևս չեն արվել։

ԱՄՆ-ում ամենաերկարատև շաթդաունը մոտենում է ավարտին

ԱՄՆ սենատորները երկկուսակցական համաձայնության են եկել՝ ԱՄՆ պատմության մեջ կառավարության ամենաերկար շաթդաունն ավարտելու համար: ВВС-ի տվյալներով՝ պատմության մեջ կառավարության ամենաերկար շաթդաունը տևել է 40 օր։

ԱՄՆ կառավարությունը մասնակիորեն փակ է մնացել ավելի քան մեկ ամիս՝ Կոնգրեսի կողմից կառավարության ծառայությունների ֆինանսավորման վերաբերյալ համաձայնության չգալու պատճառով։

Նախորդ ռեկորդը՝ 35 օր, գրանցվել է Դոնալդ Թրամփի նախագահության առաջին ժամկետի ընթացքում և ավարտվել է 2019 թվականի հունվարին։

«Կարծես թե մենք մոտենում ենք շաթդաունի ավարտին: Դուք շատ շուտով կիմանաք», – լրագրողներին ասել է ԱՄՆ նախագահ Դոնալդ Թրամփը։

Սենատորների համաձայնությունը փակման ավարտին հասնելու առաջին քայլն է: Սենատի կողմից ընդունվելուց հետո օրինագիծը պետք է հաստատվի հանրապետականների կողմից վերահսկվող Ներկայացուցիչների պալատի կողմից, ապա ստորագրվի Թրամփի կողմից՝ գործընթաց, որը կարող է տևել մի քանի օր։

Մոսկվան, Անկարան, Բաքուն և Երևանը չեն կարողանում հաղթահարել 44-օրյա պատերազմի բարդույթը

Հուսով եմ, որ «այս փառահեղ հաղթանակից հետո» Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև խաղաղության գործընթացում կառուցողական քայլերը կհանգեցնեն երկարաժամկետ համաձայնության։ Այս մասին հայտարարեց Էրդողանը Բաքվում «հաղթանակի շքերթին» մասնակցելուց հետո։ Նա ասաց, որ հակամարտության կայուն կարգավորման համար բանակցությունները պետք է շարունակվեն։

2020 թվականի նոյեմբերի 9-ի հայտարարությունից հինգ տարի անց «վերջնական», կամ կայուն խաղաղությունը թվում է նույնքան հեռավոր, որքան հինգ տարի առաջ։ 2020-2023 թվականների արյունալի պատերազմի ոչ մի կողմ չի կարողացել հաղթահարել իր բարդույթը և 1989 թվականի դեկտեմբերի 1-ի՝ Հայաստանի և Արցախի վերամիավորման վերաբերյալ երկաթե որոշումը։ 30 տարի շարունակ այս որոշումը մնացել է անվիճարկելի որևէ միջազգային մարմնի կողմից։

ՀՀ կառավարությունը, որը հրաժարվել է Արցախից և նրա միջազգայնորեն ճանաչված ազգային իրավունքներից, անկարող է «փակել» Արցախի հարցը և պատասխանել արցախցիների նույնիսկ ամենահիմնական հարցերին։ Ցանկացած քննարկում՝ լինի դա բյուջեի, թե քաղաքացիության մասին օրենքի մասին, վերջիվերջո հանգում է Արցախի հարցի և բախվում է Հայաստանի Սահմանադրությանը, որը կառուցված է Հայաստանի անկախության հռչակագրի և 1989 թվականի բանաձևի վրա։

Չնայած 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ի հայտարարությանը և 2025 թվականի օգոստոսի 8-ին «խաղաղության պայմանագրի» նախաստորագրմանը, Բաքուն և Անկարան չեն կարողանում օրինականացնել իրենց իրավունքները ցեղասպանության և ահաբեկչական պատերազմի միջոցով գրավված հայկական հողերի նկատմամբ: Հինգ տարի անց դեռևս միջազգային օրինական փաստաթղթեր չեն ստորագրվել, Հայաստանի Սահմանադրությունը մնում է ուժի մեջ, իսկ հայ-թուրքական սահմանի հարցը մնում է չլուծված: Ավելին, 2020-2025 թվականների պատերազմը սրեց Նախիջևանի հարցը, և Բաքուն չի կարողանում պատասխանել Նախիջևանի Ադրբեջանի կազմում ընդգրկման իրավական հիմքի հարցին։

Բաքուն և Երևանը դեռ շատ բան ունեն անելու երկկողմ հարաբերությունների կարգավորման գործընթացը անշրջելի դարձնելու համար, այդ թվում՝ խաղաղության պայմանագրի ստորագրումը և տրանսպորտային ու տնտեսական կապերի վերականգնումը, ասվում է Ռուսաստանի արտաքին գործերի նախարարության հայտարարության մեջ՝ նոյեմբերի 9-ի հայտարարության հինգերորդ տարեդարձի կապակցությամբ: Այսինքն՝ Ռուսաստանն ևս խնդիրը լուծված չի համարում, հատկապես որ Մոսկվան դեմ է Ալմա-Աթայի հռչակագրին, քանի որ ինքն է այն կոպտորեն խախտում։

Եվրախորհրդարանի բանաձևերը, չնայած Երևանի և Բաքվի միջև փաստաթղթերի նախաստորագրմանը, ցույց են տալիս, որ Ղարաբաղի հակամարտությունը չի լուծվել։ Եվրոպան, չնայած Ալմա-Աթայի հռչակագրին հղումներ անելուն, չի կարող կտրել այն ճյուղը, որի վրա հենվում է ողջ արևմտյան քաղաքակրթությունը. հակամարտությունները չպետք է լուծվեն ուժով։

Իր հերթին, Թրամփը հարցրեց Ալիևին, թե ինչու է նա կանգ առել և չի շարունակել հարձակումը Հայաստանի դեմ պատերազմում: Չնայած Ալիևին գովաբանեցին իր «իմաստուն» քաղաքականության համար, հարցն ինքնին բացահայտեց, որ ԱՄՆ-ն Արցախը համարում է Հայաստանի օկուպացված մաս: Ուղղակի առայժմ Ադրբեջանն ավելի ուժեղ է։

Բաքվի բարդույթները գնալով սրվում են. նոյեմբերի 9-ի նախօրեին Բաքվի արտաքին գործերի նախարարությունը պահանջների հերթական շարքը ներկայացրեց Հայաստանին՝ փորձելով թաքցնել «խաղաղության պայմանագիր» ստորագրելու իր անկարողությունը: Այս պայմանագիրը միջազգային իրավական հիմք չունի, և դրա ստորագրումը կբացահայտի տարածաշրջանում առկա բազմաթիվ սպիներ, այդ թվում՝ հայ-թուրքական սահմանի անօրինականությունը:

Արցախյան շատ ընտանիքներում ոչ թե մեկ, մի քանի զոհեր կան

2020 թվականի 44-օրյա պատերազմում զոհվել են արցախցի Նուշիկ Ղարայանի որդին ու երկու թոռները։ Նրանց մարմիններն ամփոփոված են Եռաբլուրում՝ կողք կողքի։ Նոյեմբերի 9-ին՝ 44-օրյա պատերազմի ավարտի տարելիցի օրը, Նուշիկ Ղարայանի ընտանիքը եւս Եռաբլուրում էր։ Արցախյան շատ ընտանիքներում ոչ թե մեկ, մի քանի զոհեր կան։ Եվ այս իրավիճակում արցախցիների համար ցավալի ու վիրավորական է, երբ Հայաստանի իշխանության ներկայացուցիչներն ու մերձիշխանական շրջանակները հայտարարում է, թե արցախցներն իբր չեն կռվել։

Նուշիկ Ղարայանի ընտանիքն ապրում էր Հադրութի շրջանում, ասում է՝ որդին թոշակի անցած զինվորական էր, բայց հենց պատերազմի առաջին օրը կամավոր մեկնեց, իսկ թոռները ժամկետային զինծառայող էին։

«Էդ ամենացավալի հարցն է մեր ընտանիքի համար, որ ասում են՝ արցախցիները չեն կռվել։ Առավոտ շուտ երեխեքը չսպասեցին, որ կանչեն, գնացին, թոռս՝ Դավիթն ասաց, ես պետք է այնտեղ լինեմ, նախորդ օրը ծնունդն էր, բաց էին թողել, տանն էր։ Բայց եկավ ասաց, որ վիճակը լավ չէ։ Ասում էին՝ մնայիք, ախր չգիտեմ՝ ինչ ձեւի ասեմ, նույնիսկ մենք՝ ես կամ հարսս չենք էլ մտածել ասել՝ այ բալա, սպասեք տեսնենք ինչ է լինելու, նոր գնացեք։  Ո՞նց կարայինք էդ բանը մենք ասեինք, իրենք էլ սկի չէին մտածի, որ հա, կարան սպասեն։ Սաղ էլ գիտեին, թե ինչ ձեւի են իրենք պայքարել»,- Նուշիկ Ղարայանը։

Թոռան՝ Վազգենի հերոսությունների մասին Նուշիկ Ղարայանը լսել է նրա հետ կռվին մասնակցած համագյուղացիներից։ Ադրբեջանցիների դիրքերին շատ մոտ են եղել, Վազգենն ասել է՝ «թող թուրքերը վախենան մեզանից, խի՞ պիտի մենք իրենցից վախենանք»։ Ադրբեջանցիները կոչ են արել հանձնվել, բայց չեն հանձնվել, փոխարենը իրենք էլ ադրբեջանցիներին կոչ արել հանձնվել։

 

Նույնիսկ Բաքվի բանտերում կան մարդիկ, որ ասում են՝ Արցախի հարցը փակ չէ

«Քանի դեռ կա մեկ հայ, ում սրտում, հոգում եւ մտքում կա Արցախը, Արցախի էջը փակված չէ»,- այսօր Եռաբլուրում լրագրողներին ասաց քաղաքագետ Թեւան Պողոսյանը։

«Նույնիսկ Բաքվի բանտերում կան մարդիկ, որ ասում են՝ Արցախի հարցը փակ չէ։ Այս բոլոր մարդիկ, ովքեր այսօր գալիս են Եռաբլուր, ո՞նց կարող են համարել, որ Արցախի հարցը փակված է»,- նշեց Պողոսյանը։

Հարցին, թե Արցախ վերադառնալու հնարավորություն տեսնո՞ւմ է, նա պատասխանեց․ «Ես գիտեմ, որ աշխարհում անհնարին բան չկա, եւ եթե մենք մեր երազանքը պահենք, որեւէ բան անհնարին չէ։ Իսկ երազանքի հիմքը մեր պարտքն է այստեղ հավերժացած մեր ազգային հերոսներին»։

Նա ասաց, որ այսօր Հայաստանին վախով «խաղաղություն» է պարտադրվել։ «Երբ ձեզ խաղաղություն են ասում, բայց դա ներկայացնում են վախի մթնոլորտի մեջ, որ եթե սենց չանենք, պատերազմ է լինելու, ուրեմն դա խաղաղություն չէ։ Այս խաղաղութունը վախեցնելով են բերել, ուրեմն եկեք այդ բառը մի օգտագործեք»,- ասաց նա։

Թեւան Պողոսյանի խոսքով՝ այս իշխանությունները ոչ լեգիտիմ են, քանի որ նախընտրական խոստումներ են տվել, բայց չեն կատարել։

 

Պարտության 5 տարին. Հայաստանի կառավարությունը պետք է պատասխանի այս հարցերին

44-օրյա պատերազմում Հայաստանի պարտության հինգերորդ տարելիցի նախօրեին բացահայտվեցին մի շարք տեղեկություններ, որոնք առաջացնում են կարևոր հարցեր, որոնք մինչ օրս անպատասխան են մնում։

Հինգ տարի առաջ տեղի ունեցածը դեռևս քաղաքական գնահատական ​​չի ստացել Հայաստանում, իսկ խորհրդարանական հանձնաժողովի զեկույցը արխիվացվել է։ Մինչդեռ, ռազմական գործողություններին մասնակցած հարյուրավոր հայեր գտնվում են հետաքննության տակ Հայաստանում, իսկ Արցախի ռազմաքաղաքական ղեկավարությունը Բաքվի բանտում է։ Բաքվում անցկացվում է զոհվածների դիմանկարներով շքերթ, որը ցույց է տալիս հայկական բանակի ուժը և քաղաքական ղեկավարության թուլությունը, ինչիմասին հիմնարար հարցերն անպատասխան են մնում։

Քաղաքական ղեկավարությունը պետք է պատասխանի մի շարք հարցերի, որոնք երեկ բարձրացրել են, մասնավորապես, Սերժ Սարգսյանն ու Ջեյհուն Բայրամովը։

Սերժ Սարգսյանն, ելույթ ունենալով «Իմնեմնի» փոդքասթում, նշել է 2020 թվականին տեղի ունեցածի երեք հիմնական պատճառ, որոնցից մեկը ադրբեջանական և թուրքական հետախուզական ծառայությունների գործողությունն է ու դրանց արդյունավետ ներթափանցումը հայկական բանակ։ Սա պատերազմի ընթացքում կարևորագույն գործոն էր, սակայն Հայաստանի կառավարությունը դեռևս չի պատասխանել այն հարցին, թե արդյոք սա հայկական հետախուզական ծառայությունների անփութության արդյունք էր, թե՞ ներթափանցման դիտավորյալ թույլտվություն։

Կառավարությունը պետք է նաև պատասխանի այն հարցին, թե ինչու Նիկոլ Փաշինյանը անտեսեց ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի առաջարկը 2019 թվականին և ինչու այն դեռևս թաքցվում է հանրությունից։

Սերժ Սարգսյանը կարծում է, որ սա կարող է կապված լինել Փաշինյանի և Ալիևի միջև Դուշանբեում ձեռք բերված որոշակի պայմանավորվածությունների հետ։

Բաքվի արտաքին գործերի նախարար Ջեյհուն Բայրամովի խոսքով՝ Փաշինյանի և Ալիևի միջև առաջին հանդիպումը տեղի է ունեցել 2018 թվականի սեպտեմբերին Դուշանբեում։ Բայրամովի խոսքով՝ Փաշինյանը խնդրել է հրադադար սահմանի երկայնքով՝ հակամարտությունը լուծելու համար։ Սակայն, 2019 թվականի մարտի 29-ին Վիեննայում ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի միջնորդությամբ կայացած հանդիպման ժամանակ Փաշինյանը հայտարարել է, որ չի կարող լուծել Ղարաբաղի հարցը և չի լուծի այն, ասել է Բայրամովը։

«Նա նաև շատ հետաքրքիր փաստարկ է բերում. «Եթե ես սա անեմ, ինձ կսպանեն»։ Եվ նա նույնիսկ հռետորական հարց է տվել նախագահին [Ալիևին]. «Դուք ուզո՞ւմ եք, որ ինձ սպան՞եմ», – ասել է Բայրամովը։

Հայաստանի կառավարությունը պետք է պատասխանի այն հարցին, թե որքանով են վարչապետի անձնական անվտանգությունը և իշխանության պահպանումը դեր խաղացել պատերազմի մեջ մտնելու և կապիտուլյացիայի մասին որոշումների կայացման գործում: Փաշինյանը նախկինում խոստովանել էր, որ եթե նա «պարզապես», առանց զոհերի հրաժարվեր Ղարաբաղից, իրեն կհամարեին դավաճան։

Սարգսյանի և Բայրամովի հայտարարություններից հետո Նիկոլ Փաշինյանը գրառում էր արել, որ 44-օրյա պատերազմը կանխելու համար Հայաստանը պետք է ճանաչեր Ղարաբաղը որպես Ադրբեջանի մաս: «Որպես առաջին քայլ՝ մենք պետք է ճանաչեինք, որ Ղարաբաղը պետք է լինի Ադրբեջանի մաս. այլ տարբերակ չկար: Եթե կարծում եք, որ կարող էինք դա անել 2018 կամ 2019 թվականներին, ապա այո, իմ սխալն էր դա չանելը», – նշել է Փաշինյանը իր Ֆեյսբուքյան էջում։

Ջեյհուն Բայրամովը նաև խոսել է արտաքին ուժերի դիրքորոշումների, մասնավորապես՝ Ֆրանսիայի նախագահ Էմանուել Մակրոնի կողմից հնչեցված «սպառնալիքների» մասին:

“Ֆրանսիայի նախագահը բազմիցս զանգահարել և ասել է, որ եթե պատերազմը չդադարի, մենք կճանաչենք Լեռնային Ղարաբաղը», – հայտարարել է Բայրամովը։ Նա նաև հայտնել է, որ Ռուսաստանի արտաքին գործերի նախարար Սերգեյ Լավրովը 44-օրյա պատերազմի ժամանակ առաջարկել է հրադադար՝ առանց հայկական զորքերի շփման գծից դուրսբերման։

ՀՀ կառավարությունը պետք է պատասխանի այն հարցին, թե արդյոք Հայաստանի արտաքին քաղաքականության աջակցությունը, մասնավորապես՝ Ֆրանսիայի, և Ռուսաստանի առաջարկները լիարժեքորեն օգտագործվել են։

Այս հարցերի պատասխանների բացակայության դեպքում ՀՀ կառավարությունը երբեք չի կարողանա ազատվել մեղքից՝ արյունալի պատերազմի և դրա պարտության համար, որին հաջորդել է Հայաստանի սրտի՝ Արցախի կորուստը։ Մասնագետներն արդեն նշում են, որ 2020-2023 թվականների պատերազմից ի վեր ներկայիս կառավարության քաղաքականությունը սահմանափակվում է արդարացումներով, երբեմն ագրեսիվ և ցինիկ, բայց արդարացումներով, այլ ոչ թե իրավիճակի և նրա գործողությունների դրդապատճառների օբյեկտիվ քաղաքական գնահատման տալով։

Նաիրա Հայրումյան