Արթուր Առուշանյան. «Հասցրել են նվաճել Լատինական Ամերիկայի չեմպիոնի տիտղոսը»

ՀՀ Ազգային անվտանգության ծառայության տվյալներով՝ 2025 թվականի վերջի դրությամբ, արցախցի ավելի քան 15,000 փախստականներ արտագաղթել են Հայաստանից և չեն վերադարձել։ Մեր հայրենակիցները մեկնում են Ռուսաստան և այլ երկրներ։ Շատերը արտագաղթում են Հայաստանից՝ բնակարանային աստղաբաշխական վարձերի, աշխատանք գտնելու անհնարության և այլ խնդիրների պատճառով՝ հույս ունենալով ավելի խաղաղ և արժանապատիվ կյանքի։

Արթուր Առուշանյանը Եվրոպայի և աշխարհի բազմակի չեմպիոն է և սև գոտի ունի Կիոկուշին կարատեում։ Նա ծնվել է 1993 թվականի դեկտեմբերի 16-ին Սանկտ Պետերբուրգում։ 2000 թվականին ընտանիքի հետ տեղափոխվել է հայրենիք՝ Արցախ։ Մասնակցել է Արցախյան երեք պատերազմների և հանդիսացել է Արցախի կարատեի հավաքականի գլխավոր մարզիչը։ Նույնիսկ արցախյան շրջափակման անտանելի պայմաններում նա շարունակել է աշխատել՝ մարզելով նոր չեմպիոններ։ Արցախից հարկադիր արտաքսումից որոշ ժամանակ անց Արթուրը և նրա ընտանիքը ժամանակավորապես տեղափոխվել են Արգենտինա, քանի որ չէր կարող պատկերացնել իր կյանքը Արցախից դուրս և ժամանակակից Հայաստանի պայմաններում։

«Արցախից հետո ես, ինչպես մեր հայրենակիցների մեծ մասը, խորը սթրես ապրեցի։ Մինչև 2023 թվականի սեպտեմբերը Արցախում էի՝ մասնակցելով մեկօրյա պատերազմի, և երբեք չէի պատկերացնում, որ ինը ամիս սովից և այլ սարսափելի փորձություններից հետո մենք ստիպված կլինենք լքել մեր հայրենիքը՝ թողնելով մեր տները, գերեզմանները, տարիների քրտնաջան աշխատանքով ձեռք բերված ունեցվածքը և մեր կյանքի լավագույն տարիները։

Արցախից արտաքսվելուց հետո առաջին օրերին մեծ ցանկություն ունեի շարունակել իմ աշխատանքը հայրենիքում՝ պատրաստել նոր չեմպիոններ և նպաստել Կիոկուշին կարատեի հետագա զարգացմանը Հայաստանում։ Սակայն պարզվեց, որ այս մարզաձևը այդքան էլ տարածված չէ Հայաստանում և պատշաճ կերպով չի գնահատվում։

Ինձ նաև արտագաղթելու մղեց հայ հասարակության որոշակի շերտերի անտարբեր և ագրեսիվ վերաբերմունքը արցախցիների նկատմամբ։ Չեմ կարող պատկերացնել իմ կյանքը ժամանակակից Հայաստանում, որտեղ մարդկանց նկատմամբ վերաբերմունքը հաճախ հիմնված է նրանց տարածքային պատկանելության վրա։ Բացարձակապես անընդունելի է, որ որոշ քաղաքացիներ, այդ թվում՝ պետական ​​պաշտոնյաներ, մեղադրում են մեզ մինչև վերջ չպայքարելու մեջ՝ առանց որևէ պատկերացում ունենալու, թե ինչի միջով ենք անցել։ Սա համեմատելի է մարզիկին մեղադրելու հետ, ով խիստ և երկարատև մարզումներից հետո պարտվում է մենամարտում այլ դասի մրցակցին։

Հաշվի առնելով այս բոլոր հանգամանքները, որոշեցի տեղափոխվել Արգենտինա՝ աշխարհի ամենախաղաղ երկրներից մեկը։ Առաջին իսկ օրվանից մեզ ջերմորեն ընդունեցին թե՛ սփյուռքը, թե՛ տեղի բնակչությունը։ Տեղափոխվելուց հետո ծնվեց մեր երկրորդ երեխան։ Այժմ մենք ապրում ենք Բուենոս Այրեսում։

Չնայած թույլ տնտեսությանը, Արգենտինան ապրելու համար ամենաապահով և ամենահարմարավետ վայրերից մեկն է։ Այն ունի կայուն ներքին և արտաքին քաղաքականություն։ Տեղի բնակչությունը բավականին ջերմորեն է վերաբերվում ներգաղթյալներին՝ փորձելով աջակցել և օգնել, ի տարբերություն շատ այլ երկրների։

Ի զարմանս ինձ, այստեղի մարդիկ տեղյակ են ղարաբաղյան հակամարտության մասին և դատապարտում են Ադրբեջանի գործողությունները։ Հայերը մեծ հարգանք են վայելում Արգենտինայում։ Այստեղ կա մեծ հայկական համայնք։ Համայնքի ներկայացուցիչները մեծ ուշադրություն են դարձնում հայկական կյանքի պահպանմանը՝ լեզվի, մշակույթի, պատմության և ավանդույթների։

Բուենոս Այրեսում կա ինը հայկական դպրոց։ Այստեղ կասկածի տակ չի դրվում Արցախի և Արարատ լեռան հայկական ինքնության հարցը, մինչդեռ ներկայիս հայկական իշխանությունները ջնջում են մեր պատմությունը։

Ես անպայման կվերադառնամ հայրենիք, երբ ժամանակները փոխվեն, երբ Հայաստանում կրկին սկսեն գնահատել այն, ինչը դարեր շարունակ անվիճելի է եղել։ Առայժմ ես շարունակում եմ ապրել և աշխատել Արգենտինայում և նոր հաջողությունների հասնել սպորտում։ Ես արդեն նվաճել եմ Լատինական Ամերիկայի չեմպիոնի տիտղոսը և շարունակում եմ մարզել չեմպիոնների նոր սերունդ», – Step1.am-ին ասաց Արթուրը։

Արսեն Աղաջանյան