Հայաստանում սպասվում է առանց տեղումների եղանակ

Առաջիկա օրերին Հայաստանի ողջ տարածքում կդիտվի չոր եղանակ, հայտնում է Հիդրոօդևութաբանության և մոնիտորինգի կենտրոնը։

Նման եղանակ սպասվում է մինչև նոյեմբերի 6-ը։ Քամին՝ հարավ-արևմտյան՝ 2-5 մ/վրկ, սակայն ամպրոպի ժամանակ հնարավոր է պոռթկում մինչև 20-25 մ/վրկ։

Օդի ջերմաստիճանը նոյեմբերի 5-ին Շիրակում և Կոտայքում կգրանցվի մոտ +8°C, Գեղարքունիքում` մինչև +11°C։ Լոռիում կանխատեսվում է +11°С, Տավուշում և Արագածոտնում` մոտ +13°С։ Արարատում, Արմավիրում և Վայոց ձորում սպասվում է մինչև +14°C, իսկ Սյունիքում` մոտ +13°C։

Երևանում նոյեմբերի 5-ին սպասվում է նաև չոր եղանակ՝ առավելագույնը մինչև +14°C։

40+10 ոչ թե “թիրախային” են դարձնում, այլ մարդկանց սովի են մատնում․ ո՞ւր են փողերը

Կայացել է ՀՀ տարածքային կառավարման և ենթակառուցվածքների նախարարին կից Լեռնային Ղարաբաղից բռնի տեղահանված հայերի աջակցման հարցերով ձևավորված հասարակական խորհրդի հերթական նիստը։

Խորհրդի նիստին սոցապ նախարարի տեղակալ Աննա Ժամակոչյանը ներկայացրել է 2025 թվականին «40+10» ծրագրում սպասվող փոփոխությունները։ Ըստ նրա՝ ՀՀ Կառավարությունը կսկսի ավելի թիրախային մոտեցում ցուցաբերել։

Ի՞նչ էնշանակում “թիրախային”։ 40+10 հազ․ ծրագիրը ընդունվել է 1 տարի առաջ եւ որպես թիրախ դիտարկել է Արցախից բռնի տեղահանված, Հայաստանում սեփական բնակության վայր չունեցող բոլոր անձանց։

Ի՞նչն է փոխվել մեկ տարի անց, որ թիրախ են փոխում։ Եթե կառավարությունը վիճակագրություն ունի, որ արցախցիների մի մասը տուն է ձեռք բերել կամ վերադարձել է Արցախ, ապա թիրախի փոփոխությունը հասկանալի կլինի։ Եթե կառավարության բնակապահովման եւ զբաղվածության խթանման ծրագրերը փայլուն արդյունքներ են ունեցել եւ լուծել արցախցիների բնակվելու կամ աշխատելու հարցը, կրկին ամեն ինչ հասկանալի կլինի։

Բայց ոչինչ չի փոխվել․ կառավարությունը միլիոնավոր դոլարներ է ներդրել զբաղվածության ծրագրի մեջ, սակայն դեռ որեւէ թիվ չի հրապարակել, թե քանի արցախցի է գործի ընդունվել այդ ծրագրով։ Իսկ բնակապահովման ծրագիրը ընդհանրապես տապալվեց։ Թեկուզ կառավարությունը մեղադրում էր արցախցիներին, որոնք, իբր, քաղաքացիություն չեն ուզում վերցնել, բայց հիմա 5 հազ․ արցախցի արդեն դիմել են քաղաքացիություն ստանալու համար, գրեթե 4000 ստացել են, սակայն բնակապահովման ծրագրին միանալը գրեթե անհնար է։

Հիմա, երբ ասում են՝ 2025-ի ապրիլից արցախցիների մեծ մասը կզրկեն 40+10 հազարից, դա թիրախային լուծում չէ, այլ մարդկանց պարզապես սովի դատապարտել է։

40+10 ծրագիրը բռնի տեղահանումից հետո արցախցիներին առաջարկած միակ ուղիղ օգնության ծրագիրն է։ Թեկուզ ստացված գումաը նույն օրը փոխանցվում է Հայաստանի տանտերերին, բայց դա արցախցիներին գոնե կացարան է ապահովում։

Մնացած պետական ծրագրերը ավելի շատ համակարգչային խաղեր են հիշեցնում․ կարծես նպատակը ոչ թե մարդկանց օգնելն է, այլ «թույն» ծրագիր գրելը եւ “փող ֆռցնելը”։ Այս ամենի մեջ կա բավական թափանցիկ կոռուպցիոն ռիսկ։ Եւ ամենամեծ կոռուպցիոն ռիսկը թաքնված է արցախցիներին բնակարանային ապահովման ծրագրի մեջ։

ՀՀ իշխանության ներկայացուցիչները միջազգային բոլոր հանդիպումների ժամանակ կոչ են անում սատարել արցախցի փախստականների բնակարանային ապահովման ծրագրին։ Հայտարարություններ են հնչում առանձին երկրների եւ կառույցների կողմից այդ ծրագրի համար միլիոնավոր դոլար եւ եվրո տրամադրելու մասին։ Գումարները փոխանցվում են ՀՀ Կառավարության հաշվին, եւ քանի որ մինչ օրս բնակարանային 30 սերտիֆիկատ է տրամադրվել, հարց է առաջանում, ո՞ւր են տրամադրված գումարները։ Արդյո՞ք նրանք չեն օգտագործվում այլ նպատակների համար կամ կարճաժամկետ դեպոզիտով չեն ներդրվում շվեյցարական բանկերում։

Այս մի տարվա ընթացքում կառավարությունն ոչինչ չի արել, որպեսզի փառատի կոռուպցիոն ռիսկերի մասին կասկածները։ Չկա առանձին հիմնադրամ, որտեղ կկուտակվեին արցախցիների համար նախատեսված պետական եւ դոնորների կողմից տրամադրված գումարները։ Դա թույլ կտար վերահսկել եւ մուտքերը, եւ ծախսերը, եւ արդյունավետ օգտագործել ամեն մի դրամ։ Չկա նաեւ միասնական հարթակ, որտեղ կարելի էր հետեւել գումարների հոսքին եւ ծրագրերի ընթացքին։ Չկա Հոգեբարձուների կամ այլ խորհուրդ, որը եւ կորոշի առաջնահերթությունները, մոնիթորինգ կանի եւ վստահություն կառաջացնի։

Ստեղծվել է ինչ-որ Խորհուրդ, որի անդամներ են հանդիսանում ՏԿԵ նախարար Գնել Սանոսյանը, նախարարի տեղակալ Նարեկ Մանուկյանը, Երևանի քաղաքապետի առաջին տեղակալ Արմեն Փամբուխչյանը, մարզպետները, Երևանը և մարզերը ներկայացնող ԼՂ-ից բռնի տեղահանված շուրջ 40 անձ: Եւ նրանք որոշել են, որ արցախցիներին արդեն պետք չեն 40+10 հազարը։

Նաիրա Հայրումյան

 

 

Գերիների չվերադարձի դեպքում Ալեն Սիմոնյանը COP29-ին մասնակցությունը ճիշտ չի համարում

Գերիների չվերադարձի դեպքում Ազգային ժողովի նախագահ Ալեն Սիմոնյանը COP29-ին մասնակցությունը ճիշտ չի համարում

«Ես չեմ կարծում, որ նման քննարկման պարագայում, երբ կա հնարավորություն գերի վերադարձնելու, մենք պետք է հապաղենք և չգնանք նման քայլի, բայց կապրենք, կտեսնենք», – խորհրդարանում լրագրողներին ասաց նա՝ ի պատասխան հարցին, թե գերիների վերադարձը կնպաստի՞, որ Հայաստանն ընդունի COP29-ի հրավերը։

Իսկ հարցին, թե գերիներին չվերադարձնելու դեպքում մասնակցության անհրաժեշտություն տեսնո՞ւմ է, ԱԺ նախագահը պատասխանեց. – «Չեմ կարծում՝ ճիշտ է»։

COP 29-ի գագաթնաժողովին Երևանի մասնակցությունը հաստատված չէ, խորհրդարանում բյուջեի քննարկման շրջանակում օրերս հայտարարեց Հայաստանի արտգործնախարար Արարատ Միրզոյանը:

Եվգենյա Մեդվեդևան խոսել է բուլիինգի պատճառով հայկական ազգանունը փոխելու մասին

RBC

Գեղասահքի 2018 թվականի Օլիմպիական խաղերի փոխչեմպիոն Եվգենյա Մեդվեդևան Քսենյա Սոբչակին տված հարցազրույցում ասել է, որ մանուկ հասակում իրեն հետապնդում էին հոր Բաբասյան ազգանվան համար։

Գեղասահորդուհին մարզական կարիերան սկսել է Բաբասյան ազգանունով, սակայն հայրը՝ հայազգի ձեռներեց, չի մասնակցել նրա կյանքին։ Արդյունքում, Էթերի Թութբերիձեի խմբին միանալուց հետո նա վերցրեց իր մորական տատիկի ազգանունը՝ «կյանքը հեշտացնելու համար»։

«Հիմա, երբ ես մեծացել եմ, մտածում եմ. Եվգենյա Մեդվեդևա, դա գեղեցիկ է, հիշարժան», – ասաց գեղասահորդը ՝ նշելով, որ այն ժամանակ «Մեդվեդև ազգանունը հայտնի էր»:

Նրա խոսքով, մանուկ հասակում ինքը եղել է «թույլ, անպաշտպան, անողնաշար», իսկ ազգանունի համար «հարձակման է ենթարկվել», նրան ծաղրել են՝ բաբասանյա, բաբասիխա։

«Նրանք ուղղակի “հոլովում էին” իմ ազգանունը, ասես դա վիրավորանք լիներ, ասես «ապուշ» ասեյին»,- հավելել է Մեդվեդևան։ Նա կարծում է, որ այն ժամանակ դա ոչ թե էթնիկական հողի վրա վիրավորանք էր, այլ «ուղղակի ծիծաղելի ազգանունի»:

Իրանական «Ֆարհիխտեգան» թերթ. «Ի՞նչ է կատարվում Արասի մյուս կողմում».

russia-artsakh.ru

2020 թվականի Ղարաբաղյան պատերազմը զգալի տեղաշարժ առաջացրեց Հարավային Կովկասում ուժերի հավասարակշռության մեջ՝ փաստացիորեն ոչնչացնելով անվտանգության համակարգը, որը գոյություն ուներ 1994 թվականից մինչև 2020 թվականը։

Վեց օր է անցել այն պահից, երբ Իսրայելի ռեժիմը հարձակվեց Իրանի վրա, սակայն չնայած իսլամական աշխարհում և տարածաշրջանում այս արարքի համատարած դատապարտմանը, Ադրբեջանը դեռևս չի դատապարտել այդ ագրեսիան:

Իրաքից և Թուրքիայից մինչև Սաուդյան Արաբիա, ԱՄԷ և Բահրեյն բոլորը դատապարտեցին Իսրայելի ագրեսիան:

Թերևս Իսրայելի հարձակումը շաբաթ օրը (26 հոկտեմբերի, 2024թ.) հարմար ցուցանիշ է հարևան կառավարությունների և Թել Ավիվի միջև հարաբերությունների բարդությունն հասկանալու համար:

Թեև տարածաշրջանի մի շարք ոչ ինքնիշխան կառավարություններ քայլեր են ձեռնարկել Իսրայելի ռեժիմի հետ հարաբերությունները բարելավելու համար, իսկ որոշ այլ երկրներ՝ չնայած թույլ կառավարմանը, դիմակայել են ճնշումներին, Ադրբեջանի կառավարությունը, չնայած իր հողի և անկախության նկատմամբ հարաբերական ինքնիշխանությանը, գիտակցաբար և միտումնավոր է շարժվել է դեպի Թել Ավիվի հետ հարաբերությունների բարելավման ուղղությամբ։

Մինչդեռ Իսրայելի հետ կապված առաջատար երկրները Թել Ավիվի հետ այնքան տարօրինակ հարաբերություններ չունեն, ինչպիսին Բաքուն է։ Եգիպտոսից և Հորդանանից մինչև ԱՄԷ և Բահրեյն կառավարությունների և Իսրայելի հարաբերությունները բնութագրվում են ոչ այնքան խորն ու լայն կապերով, որքան Ադրբեջանում:

Թեհրանի դեմ Թել Ավիվին շանտաժի ենթարկելու Բաքվի ռեժիմի պատմությունն այնքան երկար է, որ այն թաքցնել չի կարելի։ Հենց այս պատճառով է, որ Թեհրանում Իսմայիլ Հանիայի սպանությունից հետո Բաքվի ռեժիմը, վախենալով Իրանի պատասխանից, հայտարարեց, որ Իսրայելն իր տարածքում բազա չունի։ Հայտարարությունը հերքվեց երկու օրից էլ չանցած, երբ Սիոնիստական ​​բանակի ներկայացուցիչները իրենց զինվորներին դուրս կանչեցին Ադրբեջանի տարածքից:

Չնայած պնդում էին, որ այդ զինվորները լեռնային հրեաներ էին, որոնք բնակվում էին Ադրբեջանում և պարբերաբար մեկնում էին Ադրբեջան, իրականությունն այլ էր։

Այժմ, Իսրայելի ռեժիմի իրանական տարածք ներխուժելուց հետո, երկրները, որոնք իրենց անվտանգությունը վստահել են օկուպանտներին և իրենց ռազմակայանները վարձակալել են նրանց, պետք է ավելի զգուշանան Իրանի հնարավոր պատասխանից, քան ցանկացած այլ երկիր:

Իսրայելի ռեժիմը և Կովկասի ռազմավարությունը»

Կարնեգիի Մերձավոր Արեւելքի կենտրոնի մանրամասն ուսումնասիրության համաձայն՝ նոր դարի առաջին տասնամյակի վերջում Սիոնիստական ​​ռեժիմի փոխգործակցությունը Կովկասի երկրների հետ ակտիվացել է։ Իսրայելի վարչակարգի քաղաքականությունն այս տարածաշրջանում անցել է երկու հիմնական փուլով։ Առաջին փուլը մինչև 2008 թվականը պետք է կենտրոնանար Վրաստանի վրա, որի ընթացքում իսրայելցիները վարժեցրին վրացական բանակը և թույլ տվեցին ռազմական ընկերություններին առաջադեմ սարքավորումներ և անօդաչու սարքեր վաճառել երկրին: Սակայն 2008 թվականին Հարավային Օսիայի պատերազմից հետո Սիոնիստական ​​ռեժիմը ստիպված էր նվազեցնել այդ աջակցության մակարդակը՝ Ռուսաստանին չհրահրելու համար։ Դրա փոխհատուցման համար Սիոնիստական ​​ռեժիմն ուժեղացրեց իր ռազմավարական ներկայությունը Ադրբեջանում։

Ադրբեջանը ապաստան է Մոսադի համար

Երկրորդ փուլը Կովկասում Սիոնիստական ​​ռեժիմի փոխգործակցությունն էր Ադրբեջանի հետ. երկու երկրների միջեւ ապրանքաշրջանառության ծավալը հասել է մոտ 4 մլրդ դոլարի։ Սիոնիստական ​​ռեժիմը գնում է ադրբեջանական նավթ և ծրագրում է առաջիկա տասնամյակում այս երկրից ներկրել 12 միլիարդ խորանարդ մետր գազ։

Ստոկհոլմի միջազգային ինստիտուտի զեկույցի համաձայն՝ 2017-2020 թվականներին ադրբեջանական բանակին սպառազինությունների մոտ 60%-ի մատակարարման պատասխանատվությունը կրում է Սիոնիստական ​​ռեժիմը:

Մյուս կողմից, Թել Ավիվն իր նավթի կարիքների մոտ 40%-ը մատակարարել է Ադրբեջանից։

2022 թվականի հոկտեմբերին Սիոնիստական ​​ռեժիմի պաշտպանության նախկին նախարար Բենի Գանցը գաղտնի ուղևորություն կատարեց Ադրբեջան, որտեղ ստորագրեց մի շարք ռազմական և անվտանգության համագործակցության համաձայնագրեր։

«Մաարիվ» թերթն ավելի վաղ հայտնել էր, որ Ադրբեջանը «Մոսադի» հենակետն է, և Սիոնիստական ​​ռեժիմն օգտագործում է Իրանի հետ Ադրբեջանի աշխարհագրական հարևանությունը՝ վերահսկելու այդ երկրում տեղի ունեցող իրադարձությունները:

Իրանը բազմիցս մեղադրել է հարեւան երկրին լրտեսությանը նպաստելու մեջ։ Նշենք, որ Սիոնիստական ​​ռեժիմը Ադրբեջանին օգնում է նաեւ կիբերանվտանգության ոլորտում։

Ահաբեկչության դեմ պայքարի հետազոտությունների եվրոպական կենտրոնը հայտնել է, որ վերջին 7 տարիների ընթացքում Սիոնիստական ​​ռեժիմից Ադրբեջան ռազմական տեխնիկա է տեղափոխել մոտ 92 բեռնատար ինքնաթիռ։

Իրանի արտաքին գործերի նախարարությունը բազմիցս մեղադրել է Սիոնիստական ​​ռեժիմին Ադրբեջանի Հանրապետության տարածքը Իրանի ազգային անվտանգությանը սպառնացող ասպարեզի վերածելու փորձի մեջ։

Ըստ Շիմոն Պերեսի՝ Իսրայելը Ադրբեջանը դիտարկում է որպես Մեծ Մերձավոր Արևելքում Իրանի ազդեցությունը սահմանափակող հիմնական գործոն, և Կարնեգի կենտրոնը նաև ընդունում է, որ Սիոնիստական ​​ռեժիմը Ադրբեջանը դիտարկում է որպես կենսական գործընկեր Իրանին շրջապատելու իր ռազմավարության մեջ:

Ինչո՞ւ են Բաքվի զիջումները Թել Ավիվին հակասում Իրանի ազգային անվտանգությանը

Վերջին տասնամյակների ընթացքում Իրանի և Ադրբեջանի հարաբերությունները տատանվել են հանգստության և լարվածության միջև:

Այս տատանումների պատճառը մի կողմից Լեռնային Ղարաբաղի շուրջ հակամարտությունն է, մյուս կողմից՝ Սիոնիստական ​​ռեժիմին Ադրբեջանի մերձեցումը: Այս մոտիկությունը մտահոգություն է առաջացրել իրանցիների մոտ։ Իրան-Ադրբեջան հարաբերություններում լարվածությունը ցույց է տալիս, որ Բաքուն լուրջ սպառնալիք է դարձել Իրանի համար, հատկապես Թել Ավիվի հետ սերտ հարաբերությունների ավելացման մասին որոշ դրսեւորումներից հետո։

Այդ դրսեւորումները ներառում են Թել Ավիվի ազդեցության ընդլայնումը Բաքվի քաղաքական անվտանգության և հետախուզական կառույցում, ինչպես նաև իսրայելական ռեժիմի տեղեկատվական տեխնոլոգիաների ներկայության ուժեղացումը։

Իրանը մտահոգությամբ է նայում Ադրբեջանին և տարածաշրջանային մակարդակով Իրանը շրջապատելու նրա ջանքերին՝ որպես Թեհրանի վրա Վաշինգտոնի պատժամիջոցների և ճնշման մաս:

Ռազմական ոլորտում սերտ համագործակցություն

Թել Ավիվն ու Բաքուն գաղտնի բիզնես հարաբերություններ ստեղծեցին, իսկ Ադրբեջանը դարձավ իսրայելական զենքի արդյունաբերության բազմամիլիարդանոց շուկա:

2011 թվականին համագործակցությունն ամրապնդվեց 1,6 միլիարդ դոլար արժողությամբ պայմանագրով, որը ներառում էր Barak հրթիռային համակարգը և Searcher and Heron անօդաչու թռչող սարքերը Իսրայելի օդատիեզերական արդյունաբերությունից (IAI):

Այս համագործակցության նախագծերի թվում էր նաև Ռազմարդյունաբերության նախարարության և իսրայելական Aeronautics Defense Systems ընկերության համատեղ նախագիծը՝ անօդաչու թռչող սարքեր արտադրելու համար։

Զեկույցները ցույց են տալիս, որ 2016-ից 2021 թվականներին Ադրբեջանը Սիոնիստական ​​ռեժիմից ներմուծել է իր զենքի 69%-ը։

Սիոնիստական ​​տեխնոլոգիական ընկերությունները Բաքվին տրամադրել են նաև առաջադեմ լրտեսական տեխնոլոգիաներ, ներառյալ Pegasus լրտեսող ծրագրերը:

Բացի այդ, Սիոնիստական ​​ռեժիմին պատկանող Elta Systems ընկերությունը Բաքվին տրամադրել է Լեռնային Ղարաբաղի ամբողջական թվային քարտեզները՝ ադրբեջանական ուժերին տալով զգալի առավելություն Հայաստանի դեմ պատերազմում իրենց գործողություններում։

Ադրբեջանում «խելացի գյուղերի» վտանգները

2020 թվականի Ղարաբաղյան պատերազմը զգալի փոփոխություն է առաջացրել Հարավային Կովկասում ուժերի հավասարակշռության մեջ՝ փաստացի ոչնչացնելով անվտանգության համակարգը, որը գոյություն ուներ 1994 թվականից մինչև 2020 թվականը։ Այս պատերազմը մեծացրեց Թուրքիայի ազդեցությունը տարածաշրջանում, սակայն Իրանի համար ամենակարեւոր խնդիրը ադրբեջանա-իրանական սահմանի երկայնքով նոր գրավված հողերում Իսրայելի հայտնվելն էր։

2010 թվականի սկզբից Ադրբեջանը ռազմական և անվտանգության ոլորտում ամուր համագործակցություն է հաստատել Սիոնիստական ​​ռեժիմի հետ։ Սակայն Իրանի հետ 135 կիլոմետրանոց սահմանի վերահսկողությունը Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության կողմից հավաստիացրել է Թեհրանին, որ այդ տարածքները չեն օգտագործվի հակաիրանական գործունեության համար։ Բայց 2020 թվականի պատերազմը զգալիորեն փոխեց այս իրավիճակը, և Ադրբեջանը թույլատրեց Սիոնիստական ​​ռեժիմին մտնել այդ հողեր՝ վերակառուցման աշխատանքների և խելացի գյուղերի ստեղծման պատրվակով։

Իրանը կարծում է, որ Սիոնիստական ​​ռեժիմին ադրբեջանական հողերը շահագործելու հրավիրելով՝ Բաքուն փոխեց ուժերի հավասարակշռությունը տարածաշրջանում և բացահայտ հակաիրանական դիրքորոշում ընդունեց։

Խելացի գյուղերը թաղամասեր կամ փոքր գյուղեր են, որոնք ինտեգրված մոտեցում են ցուցաբերում տեղեկատվական տեխնոլոգիաների օգտագործմանը իրական ժամանակի վերլուծությամբ՝ խրախուսելու կայուն տնտեսական զարգացումը, սակայն Ղարաբաղի տարածաշրջանում խելացի գյուղերը ծածկոց են Սիոնիստական ​​ռեժիմի տվյալների բազաներ ստեղծելու համար:

Իրանի մոտ իսրայելական բազայի ստեղծում

Haaretz-ը հայտնում է, որ հետաքննությունը պարզել է, որ Սիոնիստական ​​ռեժիմը Ադրբեջանին վաճառել է միլիարդավոր դոլարների ռազմական տեխնիկա՝ նավթի և Իրանի սահմանին գտնվող բազայի դիմաց։ Պարբերականը մեջբերում է արտասահմանյան աղբյուրների խոսքերը. «Ադրբեջանը Մոսադին թույլ է տվել ստեղծել առաջադեմ բազա, որը թույլ է տալիս հետախուզական կազմակերպությանը ուշադիր հետևել, թե ինչ է կատարվում Իրանում։ Բացի այդ, Ադրբեջանի իշխանությունները ստեղծել են օդանավակայան՝ օգնելու Իսրայելին, եթե նա որոշի հարձակվել Իրանի միջուկային օբյեկտների վրա»։

Պարզվել է նաև, որ «Մոսադի զինյալները, ովքեր գողացել են Իրանի միջուկային արխիվը, այն Ադրբեջանի միջոցով փոխանցել են Իսրայել»։

Ադրբեջանի հետ սահմանի մոտ սիոնիստական ​​ավիաբազայի առկայությունը ցույց է տալիս, որ կովկասյան տարածաշրջանը գործնականում մտել է Սիոնիստական ​​ռեժիմի ազդեցության գոտի՝ Իրանը շրջապատելու և նրա դեմ նոր ճակատ ստեղծելու փորձով։

Թել Ավիվը պնդում է, որ Կովկասում իր ազդեցությունը հակասում է Թեհրանի ազդեցությանը Լիբանանում, Սիրիայում, Իրաքում, Եմենում, Գազայի հատվածում և Արևմտյան ափին, ինչը հանգեցրել է ռեժիմի պաշարմանը:

Կիբերպատերազմ

Իսրայելի և Ադրբեջանի միջև ռազմական և անվտանգության հարաբերությունները զգալիորեն զարգացել են։ Այս համագործակցությունը հատկապես կարևոր է կիբերանվտանգության ոլորտում, որտեղ Սիոնիստական ​​ռեժիմն օգնել է Ադրբեջանին ուժեղացնել իր ռազմական կարողությունները։

Օրինակ, իսրայելական NSO Group ընկերությունը Ադրբեջանին է տրամադրել Pegasus լրտեսող ծրագրերը։

2022 թվականի նոյեմբերի 17-ին Ադրբեջանի իշխանությունները հայտարարեցին Սիոնիստական ​​ռեժիմի հետ համագործակցությամբ կիբերանվտանգության կենտրոն ստեղծելու պլանների մասին։ Այս կենտրոնը ստեղծվելու է կիբերանվտանգության ոլորտում մասնագետներ և թրեյներներ պատրաստելու համար, և դրա նպատակն է առաջիկա երեք տարում պատրաստել ավելի քան 1000 մարդ։

Այս գործողությունը հստակ ցույց է տալիս Ադրբեջանի ցանկությունը՝ ուժեղացնել իր կիբերանվտանգության ենթակառուցվածքը և նվազեցնել կիբեր սպառնալիքներից առաջացած ռիսկերը։ Իրանը տարիներ շարունակ կիբերպատերազմի մեջ է Սիոնիստական ​​ռեժիմի հետ, և Թեհրանը հայտարարել է, որ լիովին պատրաստ է Թել Ավիվից ցանկացած կիբերհարձակման:

Որոշ ուսումնասիրություններ մատնանշում են Իրանի և Սիոնիստական ​​ռեժիմի միջև կիբերպատերազմի զարգացումը և ասվում է, որ երկու կողմերի միջև մարտադաշտն ընդլայնվել է մինչև կարևոր քաղաքացիական ենթակառուցվածքները:

Թարգմանեց Էրֆան Լաջևարդին

Արցախցի Լուսինեն՝ առաջին հորիզոնականում

Օրերս Վանաձորի թիվ 21 հիմնական դպրոցում մեկնարկած սպորտային շաբաթի շրջանակներում կազմակերպված <<Բազմամարտ>> ռազմամարզական միջոցառմանը մասնակցել է նաև արցախցի Լուսինե Պողոսյանը, ով սովորում էր Արցախի Ասկերանի շրջանի Իվանյանի Օնիկ Գրիգորյանի անվան միջնակարգ դպրոցում։

9-րդ դասարանի աշակերտուհին առաջին անգամը չէ մասնակցում նման մրցույթների և ամեն անգամ ավելի մեծ պատրաստվածություն  է ցուցաբերում։ Արցախից հեռու հոգու խորքում նա միշտ Արցախ է ներկայացնում, և հենց դա է նրա հերթական հաղթանակի գրավականը։ Ցանկացած հաջողության համար Լուսինե Պողոսյանը շնորհակալ է արցախյան ու հայաստանյան իր բոլոր ուսուցիչներին։

Առաջին հորիզոնականը զբաղեցրած Լուսինեն արժանացել է ինչպես պատվոգրի ու մեդալի, այնպես էլ նվերների։

Մրցույթը վարում էին հանրահռչակ բազմամարտիկներ Արմեն Ղազարյանը և Վաչագան Հովհաննիսյանը։

ԿԽՄԿ ներկայացուցիչները տեսակցել են Բաքվում պահվող գերիներին

ԿԽՄԿ ներկայացուցիչները հոկտեմբերին տեսակցել են Բաքվում անազատության մեջ պահվող հայերին։ Այս մասին հայտնեց Կարմիր խաչի հայաստանյան գրասենյակի հաղորդակցության ծրագրերի պատասխանատու Զառա Ամատունին։

Նա նշեց, որ առանձազրույցների ընթացքում հնարավորություն է ընդձեռնվել նաև կապ հաստատել հարազատների հետ։

Արցախի հարցը՝ Թրամփի եւ Հարիսի «փրկության» թել․ խղճուկ իրավիճակ

Ընդամենը մեկ օր մնաց ԱՄՆ նախագահի ընտրություններին, եւ թեկնածումների, նրանց կողմնակիցների կազմը ցույց է տալիս, որ Ամերիկան հասել է խղճուկ հանգրվանի։

Արեւմտյան որոշ վերլուծաբաններ նկատում են, որ առանց Իլոն Մասկի եւ այլ տեխնոլոգիական գիգանտների սատարման Թրամփը շանս չունի։ Իսկ նրա հաջողության դեպքում աշխարհում տեխնոլոգիական հեղափոխություն տեղի կունենա, որը կիմաստազրկի «պետական սահմաններ» հասկացողությունը։

Մասկն արդեն այսօր կարող է կանխորոշել պատերազմների ընթացքը իր Սթառլինք արբանյակային համակարգով։ Էլ չենք խոսում արհեստական բանականության մարդկանց կյանք շռնդալի մուտքի մասին։

Իր հերթին, Ռուսաստանի նախագահ Պուտինը դարձել է գենետիկ նոր տեխնոլոգիաների տիրակալը եւ պատրաստվում է «կյանք» էվաճառել իրեն լոյալ աշխարհի առաջնորդներին։

Բայց դա կլինի հետո, իսկ հիմա Թրամփի եւ Հարիսի կերպարները առավել խղճուկ են թվում։ Երկուսն էլ որպես փրկության թել ինտուիտիվ փորձում են օգտագործել Արցախի հարցը, հասկանալով, որ դա եւ անցյալի, եւ ապագայի բանալին է։

4 տարի առաջ Թրամփը, թույլ տալով Արցախի 44-օրյա ցեղասպանությունը, կորցրել է այդ բանալին։ Նրա մրցակից Բայդենը կանգնեցրել է պատերազմը, հաջորդ տարի ճանաչել Հայոց ցեղասպանությունը, սակայն այդպես էլ չի համարձակվել օգտագործել Արցախի բանալին եւ աշխարհում ամերիկյան «արդարություն» հաստատել։

Հիմա Թրամփը զանգահարում է Մեծի տանն Կիլիկիո Արամ Ա կաթողիկոսին եւ վերահաստատում է իր «աջակցությունն Արցախի հայերին և տարածաշրջանում խաղաղություն հաստատելու ջանքերին»։

Դրանից երկու շաբաթ առաջ Թրամփը գրառում է արել․ «Երբ ես դառնամ նախագահ, կպաշտպանեմ հետապնդման ենթարկվող քրիստոնյաներին, կաշխատեմ դադարեցնել բռնությունն ու էթնիկ զտումը, մենք կվերականգնենք խաղաղությունը Հայաստանի ու Ադրբեջանի միջև»։ Նա նաեւ մեղադրել է Քամալա Հարիսին, որը ադրբեջանական անցած տարվա հարձակման օրերին «ոչինչ չարեց, երբ 120 հազար հայ քրիստոնյաներ դաժանորեն հալածվեցին և բռնի տեղահանվեցին Արցախից»:

Արամ Ա-ն Դոնալդ Թրամփին ասել է, որ անհրաժեշտ է՝ ԱՄՆ նոր կառավարությունն ամբողջական զորակցություն հայտնի իր պատմական հողերը վերադառնալու և ինքնորոշման իրավունքը վերահաստատելու Արցախի հայության արդար պահանջին՝ «հաշվետվություն պահանջել արցախահայության դեմ գործադրված ցեղասպանության համար»։

«Լեռնային Ղարաբաղից տեղահանված հայերի՝ իրենց տներն անվտանգ վերադառնալու իրավունքը չափազանց կարևոր է հայ ժողովրդի արժանապատվությունը և տարածաշրջանում կայունությունը վերականգնելու տեսանկյունից», – սեպտեմբերի 24-ին հայտարարել է ԱՄՆ փոխնախագահ Քամալա Հարիսը Հայաստանի Անկախության օրվա առիթով ուղերձում:

Քամալա Հարիսը նշել է նաև, որ հավատարիմ է Հայաստանի և նրա հարևանների միջև կայուն խաղաղության հաստատմանը, որը հաշվի կառնի երկրների ինքնիշխանությունը, անկախությունը և տարածքային ամբողջականությունը:

Ինչպես տեսնում ենք, ԱՄՆ փոխնախագահը չի հիշատակում Մինսկի խմբի առաջարկների մեջ ընդգրված ինքնորոշման իրավունքը։ Նա չի համարձակվում օգտագործել բանալի-բառը։

Թրամփի ու Հարիսի հայտարարություններն, անշուշտ, նախընտրական բնույթ ունեն, սակայն երկուսն էլ քաջ գիտակցում են, որ ինչպես 1991-ին ամեն ինչ սկսվեց Արցախից, նոր աշխարհակարգն էլ կսկսվի Արցախից։ 

Մոլդովայի նախագահ Մայա Սանդուն վերընտրվել է երկրորդ ժամկետով

ВВС

Մոլդովայի գործող նախագահ, միասնական Եվրոպայի հետ մերձեցման կողմնակից Մայա Սանդուն հայտարարել է նախագահական ընտրությունների երկրորդ փուլում հաղթանակի մասին։ Ձայների հաշվարկը դեռ չի ավարտվել, սակայն Սանդուի մրցակիցը՝ երկրի նախկին գլխավոր դատախազ Ալեքսանդր Ստոյանոգլոն, այլևս հնարավորություն չունի հասնելու նրան։ Սանդուն հաղթել է արտերկրում բնակվող մոլդովացիների ձայների շնորհիվ։

Ըստ տեղական ժամանակով առավոտյան յոթ անց կեսի տվյալների, երբ 2219 ընտրատեղամասերից միայն յոթի ձայները մնացել են չհաշվարկված, Սանդուն հավաքել է ձայների 55,35%-ը, Ստոյանոգլոն՝ համապատասխանաբար՝ 44,65%-ը։

Գիշերվա առաջին ժամի սկզբին, երբ Սանդուի առավելությունն իր մրցակցի նկատմամբ գերազանցեց ինը տոկոսային կետը, և ընտրատեղամասերի միայն մոտ երկու տոկոսի ձայները մնացին չհաշվառված, Սանդուն հնարավոր համարեց արդեն հայտարարել հաղթանակի մասին:

Ինչպես հաղորդում են գործակալությունները, Սանդուն ասել է, որ Մոլդովան է հաղթել այս ընտրություններում, շնորհակալություն է հայտնել իր ընտրողներին երկրում և արտասահմանում և խոստացել լինել բոլոր մոլդովացիների նախագահը։

«Մոլդովա, դու հաղթեցիր։ Ոչ ոք չպարտվեց մեր քվեարկության մեջ՝ հանուն արժանապատիվ ապագայի […] Ես լսեցի ձեր ձայնը՝ և՛ նրանք, ովքեր աջակցում էին ինձ, և՛ նրանք, ովքեր քվեարկեցին պարոն Ստոյանոգլոյի օգտին: Խոստանում եմ լինել ձեր բոլորի նախագահը»,- Սանդուի խոսքերն է մեջբերում գործակալությունը։

Ընտրատեղամասերի վերջին մոտ ութից ինը տոկոսում Սանդուն, առաջ անցնելով Ստոյանոգլոյից, արագորեն մեծացնում էր իր առավելությունը. արտերկրի ընտրատեղամասերի ձայները վերջինն են հաշվում, և Եվրոպայում ապրող բազմաթիվ մոլդովացիները ճնշող մեծամասնությամբ աջակցում են Սանդուին:

Հայկազ Մկրտչյանի հիշատակին նվիրված մրցաշար՝ Ավանում

Նոյեմբերի 3-ին Ավանի Շախմատի տանը տեղի ունեցավ 44-օրյա պատերազմում զոհված զինծառայող Հայկազ Մկրտչյանի ծննդյան օրվա առթիվ կազմակերպված մեծ մրցաշարը։ Միջոցառումը հարգանքի տուրք էր Հայկազի հիշատակին՝ համախմբելով նրա ընկերներին, մարզիչին ու ծնողներին։

Մրցաշարի ընթացքում ցուցադրված էին Հայկազի անձնական իրերը, իսկ մեծ ստենդների վրա ներկայացված էին նրա լուսանկարները, որոնք հիշեցնում էին նրա քաջության և անձնվիրության պատմությունը։ Մրցաշարի ավարտին հաղթողներին հանձնվեցին գավաթներ ու մեդալներ՝ Հայկազի անունով ու պատկերով, ինչը խորհրդանշական նվիրում էր նրա հիշատակին։

Միջոցառման ժամանակ Հայկազի ծնողները, մարզիչը և ընկերները վերհիշեցին նրա մասին պատմությունները՝ փոխանցելով ջերմ ու հուզիչ հիշողություններ։

Տաթև Ազիզյան

Նոյեմբերի 23-ին ՄԱՏԵՆԱԴԱՐԱՆՈՒՄ․ Ուխտագնացություն Բանանցի Ծեր ու Պահապան Ավետարանին

Մարիամ Ավագյան-ը գրում է․ 

Հայրենակիցներ, բանանցեցիներ, գարդմանցիներ, շահումյանցիներ, արցախցիներ, ս.թ. նոյեմբերի 23-ին առավոտյան ժամը 10։30 մինչև 12։00, շաբաթ օր է, Մեսրոպ Մաշտոցի անվ. ՄԱՏԵՆԱԴԱՐԱՆՈՒՄ կլինի Ուխտագնացություն Բանանցի Ծեր ու Պահապան Ավետարանին։
Ավետարանը գեղեցիկ պատմություն ունի, Մակար Բարխուդարյանցը դրան անդրադառնում է։ Ակնկալում ենք արցախցիների ակտիվ ներկայություն։
Ուզում եմ հիշեցնել բոլորին, որ Երջանկահիշատակ Սամվել Կարապետյանը պատահաբար չէր, որ կոչել էր Հյուսիսային Արցախ։ Այո, ռուսական հայատյաց քաղաքականության արդյունք էր, որ 1921 հուլիսի 5-ին Մեծ Արցախը տվեցին թուրքին, դա էլ մասնատեց՝ Դաշքեսանի, Կասում-Իսմայիլովի, Ղազախի, Շամքորի, Գետաբեկի, Թովուզի, ԼՂԻՄ, Քելբաջառի, Լաչինի…
Առաջին հանդիպումը Ավետարանի հետ եղել է Մատենադարանում 2019֊ի հոկտեմբերի 19֊ին, երկրորդ հանդիպումը 2023-ի նոյմբերի 4֊ին։ Այս տարի նախատեսվում է երրորդ հանդիպումը։