«Արդեն մի քանի ամիս է, ինչ Ադրբեջանը լայնածավալ հակաքարոզչություն է իրականացնում Ֆրանսիայի դեմ, որը պաշտոնապես և հրապարակայնորեն արտահայտում է իր հասցեական գնահատականներն ու մտահոգությունները Լեռնային Ղարաբաղի հայ բնակչության նկատմամբ Ադրբեջանի անօրինական գործողությունների վերաբերյալ»,- գրել է Նիկոլ Փաշինյանը։
Մինչ այդ կառավարության նիստում նա ասել էր, որ Հայաստանը երախտապարտ է Ֆրանսիային մարդասիրական գործունեության համար, սակայն չասաց, թե Հայաստանը շնորհակա՞լ է արդյոք Ֆրանսիայի քաղաքական քայլերի համար։ Երևանը գրեթե աննկատ ողջունեց Ֆրանսիայի քաղաքական նախաձեռնությունները, որոնք ուղղված են ահաբեկչական պատերազմի հետևանքով ստեղծված ստատուս քվոյի ճանաչումը կանխելուն, հարցը ԵԱՀԿ-ի, ՄԱԿ-ի շրջանակներում քննարկելուն և բազմազգ զորքեր Արցախ ուղարկելուն։ Բայց Հայաստանի իշխանությունները չաջակցեցին Մակրոնին այս նախաձեռնություններում, ինչի մսսին Ֆրանսիայի նախագահը հայտարարեց միանգամայն անկեղծ։
Փաշինյանը խորամանկորեն գրում է, որ Բաքուն է հակաֆրանսիական արշավ իրականացնում, թեև իրականում դա Բաքվի և Մոսկվայի հերթական համատեղ արշավն է։ Երեկ Ռուսաստանի արտգործնախարարության խոսնակ Մարիա Զախարովան հերթական անգամ “թռեց” Ֆրանսիայի դեմքին։ Բայց՝ «կշտամբելով» Ֆրանսիային, նա փաստորեն թցարկեց հայ ժողովրդի համար արած Փարիզի բոլոր քայլերը, որոնց ֆոնի վրա ռուսական «միջնորդությունն» էլ ավելի մռայլ է թվում։
«Մենք վաղուց պատրանքներ չենք ունեցել այն մասին, որ Ֆրանսիան կարող է դրական ներդրում ունենալ Լեռնային Ղարաբաղի բարդ խնդիրների լուծման գործում. ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի աշխատանքի սաբոտաժ, իրականում փլուզում, այդ թվում Փարիզի ջանքերով, 2022թ., անցյալ տարվա աշնանը Ֆրանսիայի Ազգային ժողովի և Սենատի կողմից ընդունված բանաձև, որը դատապարտում էր, ինչպես իրենք էին գրում, Ադրբեջանի ագրեսիան և պատժամիջոցներ պահանջում հենց այդ երկրի և նրա պաշտոնյաների դեմ, Փարիզի կողմից Հակաստանում քաղաքացիական առաքելություն տեղակայելու նախաձեռնությունը՝ կասկածելի մանդատով և առանց Ադրբեջանի կարծիքը հաշվի առնելու»,- թվարկեց Զախարովան։
Այսպիսով, ՌԴ ԱԳՆ-ն բացահայտ կշտամբում է Ֆրանսիային՝ Ալիևին ագրեսիայի համար դատապարտելու համար (ավելին, համաձայն չէ «ագրեսիա» հասկացության հետ)։
Փաշինյանը չի խոսում այն մասին, թե ինչու է Մոսկվան միացել հակաֆրանսիական արշավին. Ստեփանակերտը, որը դեռևս նամակներ է ուղարկում Պուտինին, եւս այս մասին չի խոսում, թեև արդեն ընդունում է, որ ռուսների դրդմամբ են հանձնվել Քաշաթաղի շրջանի երեք բնակավայրերը։ Ի դեպ, Զախարովան երեկ ասել է, որ չգիտի, թե ով է Արայիկ Հարությունյանը եւ չի մեկնաբանի Քաշաթաղի շրջանի մասին նրա հայտարարությունները։ Սա, ըստ երեւույթին, նշանակում է նաեւ, որ Պուտինին ուղղված Հարությունյանի նամակին էլ պատասխան չի լինելու։ Մյուս կողմից, Ռուսաստանը չի ճանաչում Ալիևի ագրեսիան Արցախի դեմ՝ ի տարբերություն Ֆրանսիայի, եւ պատահական չէ, որ Պուտինը հենց Ալիևի հետ է ռազմավարական համագործակցության համաձայնագիր ստորագրել նախքան Ուկրաինա ներխուժելը։