Ո՞ր ուժերն են պատրաստ հրաժարվելու սովետական անցյալից
- 15:37 30.04.2024
Հաճախ եմ լսում այսպիսի պնդումներ: Կարծես, շատ տրամաբանական է, և այո, սրան հանելն իսկապես համազգային աղետից փրկվելու միջոց է:
Բայց այդ պնդման մեջ կան խութեր: Վտանգավոր խութեր: Երկիրն այս վիճակից դուրս բերելու համար հարկավոր են հստակ քայլեր:
Բազմիցս նշել ենք, որ խնդիրը X անձի փոխելը չէ: X անձը խնդիրներից մեկն է: Համընդհանուր խնդիրը դա` ներկա համակարգի փոփոխություն է: Ռուս-թուրքական սինթեզ համակարգի փոխման խնդիր կա, որպեսզի այլևս երբեք նիկոլներ չծնվեն:
Նիկոլի հեռացումից հետո, համակարգի փոփոխության հասնելու համար արտահերթ ընտրությունները չեն կարող անմիջապես անցկացվել: Այս մեխանիզմով մենք չենք հասնի համակարգային փոփոխության, ինչպես չհասանք 2018-ին, և որի շնորհիվ հասանք այս վիճակին։
Ինչպես բազմիցս ասել ենք, մեզ անհրաժեշտ է անցումային հակաճգնաժամային ժամանակաշրջան, որի ժամանակ արմատախիլ կանվեն բոլոր այն ծիլելը, որոնք սնում են այս ապապետական համակարգը: Դա պարզապես անհրաժեշտություն է, առանց որի մենք դուրս չենք գա այս պերմամենտ քաոսային վիճակից:
Նոր որակի ընտրություններում չպետք է մասնակցեն հետխորհրդային գաղափարախոսության ուժեր: Դա կբերի նոր աղետների:
Վերադառալով «Եկեք համախմբվենք, Նիկոլին հեռացնենք, հետո որոշենք ապագան»-ին:
Ո՞ր ուժերն են պատրաստ համակարգի ախտահանման միջոցառումներին, որի ընթացքում արմատախիլ կարվեն ռուսական գործակալական ցանցային կառույցները:
Ո՞ր ուժերը և անձերն են պատրաստ հրաժարվելու սովետական անցյալից` անցնելով ապակոմունիզացիայի քավարանով և վերադառալով առաջին հանրապետության իրավահաջորդությանը:
Այս վերոնշված կետերը իմ կամ Բևեռի քմահաճույքները չեն: Սրանք միակ ձևաչափն է, որով անցնելով Հայաստանը կկագնի պետականաշինության և հասարական ներդաշնակության ռելսերի վրա:
Ես համախմբման կողմնակից եմ, և այո` «Եկեք համախմբվենք, Նիկոլին հեռացնենք»: Բայց շատ կարևոր է ՀԵՏՈ-ն:
Մենք իրավունք չունենք կրկնել անցյալի սխալները:
Սամվել Ասլիկյան. Ազգային-Ժողովրդավարական Բևեռի անդամ