Նկարում Ստեփանակերտի «Թատրոնի իրեք կռանն» է:
Իմ մանկության տարիներին, երբ դեռ շրջօրյա ջրամատակարարում չկար Ստեփանակերտում, իսկ ջուրը միայն տալիս էին երեկոյան` ժամը 19:00, և բոլորը շտապում էին ջուր հավաքել, մենք` «թատրոնի թաղի» երեխաներս, պլաստմասե շշերով գնում էինք ջուր բերելու:
Ասում են, որ այն կառուցված էր Շուշիից բերված սրբատաշ քարերով: 2019 թվականին վերանորոգվել էր՝ քանդվող թատրոնի կողքին:
Ավագ սերունդները պատմում են, որ առաջին դպրոցի աշակերտները յուրաքանչյուրը տնից երեքական «մալիրովանի բիտոններ» էին վերցնում, ջուր հավաքում “իրեք կռանից” և այն վաճարում շուկայում` «Ցորցորտ ճյուր, սարին ճյուր, իրեք կռնին ճյուր» ձայնարկումներով: 20 բաժակի համար նրանք կարողանում էին 3 հացի գումար վաստակել, բայց նախընտրում էին գումարով գնալ «Օկտյաբր» կինոթատրոն՝ ֆիլմ դիտելու:
Քրիստինա Ալավերդյան